Epiloog
Het Nederlandse schaliegasdossier begon in 2008. Drie jaar later, toen alle vergunningen al waren vergeven, pas de commotie. Omdat nergens integraal beleid lag en geen enkele overheid het overzicht had, heeft Cuadrilla in de beginperiode station na station kunnen passeren in de opmars naar zijn eerste boring in Nederland.
Iedereen deed wat hij moest doen: landelijke en lokale overheid volgden de regels die gelden. Onder de grond de Mijnbouwwet, boven de grond de Wet Ruimtelijke Ordening. Dat zijn allebei wetten die alleen oog hebben voor deelbelangen. Nergens in het proces is formeel ruimte voor een algehele belangenafweging: is een eventuele winning van schaliegas in Brabant überhaupt ergens goed voor? Heeft Nederland er wat aan? En zo ja, wat hebben we er dan voor over, in termen van verstoring van het landschap, overlast voor omwonenden, milieuschade, of crashende dataservers? Niemand maakte die afweging. Niemand hoefde die afweging te maken, want er is geen wet die daarom vraagt.
Aan het eind van de rit kwam minister Kamp tot de conclusie dat zo'n afweging wél nodig is. Daarom kondigde hij op donderdag 19 september 2013 aan een zogeheten structuurvisie op te stellen. Hij neemt nu anderhalf jaar de tijd om te komen met een stuk waarin hij uitsluitsel wil geven óf en waar bedrijven als Cuadrilla kunnen boren naar schaliegas.
Het geeft de minister echter ook de macht om een boring naar schaliegas door te drukken, ook als de lokale bevolking er niet op zit te wachten. Maar bovenal geeft het Kamp tijd. Tijd om de gemoederen tot bedaren te brengen.
De Rabobank is al sinds 2007 van plan om naast het huidige datacenter in Boxtel een tweede gebouw neer te zetten. Daar moet uiteindelijk ook het betalingsverkeer van andere grote banken als de ING en ABN AMRO doorheen stromen. De kavel is al in handen van de bank, maar er is nog geen schop de grond ingegaan.
Totdat er vanuit het Rijk meer duidelijkheid komt over schaliegas houdt de bank zich bij het standpunt dat ze in de rechtszaak naar boven hebben gebracht. Volgens Vincent Lokin is er overigens geen ruzie tussen Rabobank en de gemeente. “Wij houden contact met Boxtel.”
Voormalig wethouder Wim van Erp wordt door het College en de gemeenteraad nog steeds gevraagd om advies te geven. Hij vindt het echter niet chic om als gemeenteraadslid op de stoel van een wethouder zitten. Na 23 jaar trouwe dienst in de gemeentepolitiek twijfelt hij dan ook of hij nog zal terugkeren. Mocht hij na de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2014 weer wethouder kunnen worden, zal hij dit wel overwegen.
Wethouder Peter van de Wiel wil van Cuadrilla af. Was het college van B en W eerst voor schaliegas, na nieuwe inzichten zijn ze tegen. Ze verklaren zich op maandag 5 maart 2012 schaliegasvrij. Boxtel stuurt Cuadrilla op woensdag 9 oktober 2013 een brief waarin ze laat weten de huurovereenkomst te willen stopzetten. Het boorbedrijf heeft dinsdag 12 november 2013 echter laten weten het locatiespecifieke onderzoek van minister Kamp af te wachten. Cuadrilla blijft de huur dus vooralsnog betalen.
Van de Wiel voelt zich voor de gek gehouden door EZ. “De ambtenaren in Den Haag hebben in 2008 niet goed genoeg hun werk gedaan. Ze hebben het in het begin kleiner gemaakt dan het is. Dat is onprofessioneel. De minister benadrukt dit alleen maar door pas vijf jaar later onderzoek te doen naar schaliegas en de mogelijke risico’s.”
Frank de Boer vindt het jammer dat het zo is gelopen. Hij is ervan overtuigd dat de treinen die elke dag op 300 meter afstand van het datacenter rijden meer trillingen veroorzaken dan de boor van Cuadrilla. Overigens is het volgens hem opmerkelijk dat in de buurt van de plek die door de bank zo zorgvuldig is uitgezocht van nature aardbevingen voorkomen. In 1932 is in Boxtel zelfs een beving geweest van 4,5 op de schaal van Richter. “Dat gebouw kan best wat doorstaan.”
Ook Henk Duyverman zal de structuurvisie van Kamp rustig moeten afwachten. Hij geniet van de vijf pensioenen die hij al heeft opgebouwd en gaat een week per maand voor vrijwilligerswerk naar Tanzania. Hij deelt zijn geologische kennis met de Minister van Petroleum aldaar. Hij heeft nu toch genoeg tijd.
Zijn oud-collega’s pesten hem soms. “Je werkt nu al 4,5 jaar bij Cuadrilla en hebt nog geen putje geboord, Henk”, zeggen ze dan tegen hem. Maar Henk weet dat dat heel normaal is in de olie- en gasindustrie. “Je moet een lange adem hebben in dit vak”, zegt de geoloog. “Het duurde ook tien jaar voordat de NAM naar gas mocht boren op de Waddenzee.”