Filmredacteur Peter de Bruijn geeft zijn beschouwing bij het filmnieuws.
Oscarwinnaar Bong Joon Ho heeft zijn bewondering voor collega’s uit Zuid-Korea nooit onder stoelen of banken gestoken. Vooral voor enfant terrible Kim Ki-young heeft hij bewondering. Diens ‘The Housemaid’ is een bizarre, extreme film: een zwart-witmeesterwerk.
Peter de Bruijn was bij de lezing van regisseur en filmdocent Nina Menkes. Die maakt school met haar analyse van de ‘male gaze’: de man in de film kijkt, de vrouw wordt bekeken. Die theorie bestaat al langer, maar Menkes’ analyse is de moeite waard.
‘Knives Out’ van Rian Johnson is een film zoals ze nauwelijks meer worden gemaakt. Het succes van de film is onverwacht, en dus is Hollywood naarstig op zoek naar een verklaring.
Het fameuze filmblad ‘Cahiers du Cinéma’ heeft een televisieserie uitgeroepen tot beste film van de jaren 10. Ondanks dat het blad een hartstochtelijk tegenstander van televisie is. Hoe kan dat?
Was Louis B. Mayer echt zo’n ploert? In de mooie biopic Judy – met Renée Zellweger als Judy Garland – worden zo ongeveer al haar latere problemen met alcohol en medicijnen…
Stanley Kubricks zwanenzang ‘Eyes Wide Shut’ kwam twintig jaar geleden uit. Peter de Bruijn stelt vast dat de film relevanter is dan ooit. En nog steeds erg goed.
Eddie Murphy maakt als eerbetoon aan een van zijn jeugdhelden de film ‘Dolemite Is My Name’. Volgens Peter de Bruijn biedt de film Murphy ouderwets de kans om zijn verbale comedy ruim baan te geven. Een opmaat naar zijn terugkeer naar het stand-up podium?
In Centre Pompidou Metz ziet Peter de Bruijn dat de parallellen tussen opera en film nog steeds voor het oprapen liggen.
De literaire idealen van de Oostenrijkse schrijver Peter Handke, winnaar van de Nobelprijs voor literatuur, zijn diep verbonden met zijn liefde voor film.
‘The Italian Job’ bestaat vijftig jaar. De film gaat niet over Brexit en heeft die ook niet voorspeld. Maar hij laat wel iets zien van de hardnekkige Britse romantiek waar Brexit op kan gedijen, volgens Peter de Bruijn.
De nieuwste film van Pedro Almodóvar gaat over een gepassioneerde veel-lezer. En dat zie je maar weinig in films.
Bij het overlijden van fotograaf en regisseur Robert Frank denkt Peter de Bruijn terug aan de film die Frank over The Rolling Stones maakte. ‘Cocksucker Blues’ toont wat een gevaarlijke band de Stones waren – en daar waren ze zelf destijds niet blij mee.
Peter de Bruijn ziet de nieuwe versie van Gaspar Noés schandaalfilm ‘Irréversible’: Noé vertelt het verhaal van de film nu niet meer omgekeerd, maar chronologisch. Levert die keuze een wezenlijk andere film op?
‘Wanda’ van Barbara Loden, een film over een vrouw die niet weet wat ze met het leven moet aanvangen, verdeelt de meningen al decennia.
De huidige morele afkeuring jegens Woody Allen heeft veel, zo niet alles te maken met een poging om verdere reputatieschade te voorkomen. Maar het wordt ongeloofwaardig als zo’n pragmatische carrière-keuze wordt opgetuigd tot een principiële stellingname, vindt Peter de Bruijn.
Wie al meer dan vijftig jaar in Hollywood meeloopt, heeft verhalen te vertellen. Dat doet de 88-jarige, nog steeds zeer actieve producer Irwin Winkler met smaak in zijn onlangs…
Mel Gibson heeft tien jaar nodig gehad om zich terug te knokken in de filmindustrie na een uitbarsting tegen een politieagent. Bij het zien van ‘Dragged Across Concrete’ kan de kijker al die achtergrondinformatie natuurlijk niet vergeten.
Peter de Bruijn zag op Netflix een bijzondere sciencefictionfilm: ‘The Wandering Earth’. In de film gaat China voorop in de mondiale samenwerking om de aarde te redden.
De strekking van superheldenfilms is steeds: ook jij kunt een superheld zijn. Wie het leven uitroept tot een ‘project’ loopt het risico dat het project ook kan mislukken.
Een nieuwe animatiefilm zoekt een surrealistische verklaring voor Luis Buñuels rauwe documentaire Las Hurdes, tierra sin pan over Spaanse armoede in de jaren dertig.
Componist Scott Walker schreef voor maar drie films een muziekstuk. Maar in zijn liedjes zijn talloze filmverwijzingen te vinden.
Componist en dirigent André Previn begon zijn carrière in Hollywood. Tot hij er genoeg van had.
De verontwaardiging rond ‘Green Book’ vindt Peter de Bruijn buitenproportioneel. Het gevolg zal zijn dat filmmakers in populaire genres nog minder geneigd zullen zijn om kwesties als racisme aan te kaarten, vreest hij.
Peter de Bruijn zag in Berlijn ‘Amazing Grace’, de muziekdocumentaire rond Aretha Franklin die 47 jaar op de plank lag. Dat was het wachten waard: de film is een verpletterende ervaring.
De seriemoordenaars in films en series volgen ongegeneerd elke duistere impuls op. Is dat wat ze zo populair bij het publiek maakt, vraagt Peter de Bruijn zich af.
De revolutionair Rosa Luxemburg werd honderd jaar geleden vermoord door rechtse paramilitairen. Over haar opmerkelijke leven is een nieuwe biografie verschenen, maar een nieuwe speelfilm zit er niet in. Gelukkig is er in 1986 een goede gemaakt.
Wie de proef op de som neemt en Roma twee keer bekijkt, kan tot verrassende conclusies komen.
De beroemde scenarioschrijver William Goldman werd bij zijn dood op verschillende wijzen herdacht. Oudere generaties kenden hem van films als ‘Marathon Man’, jongere van ‘The Princess Bride’. Die laatste is een heel bijzondere film, want Goldman trok zich niets van genres en conventies aan.
Transgenders staan momenteel centraal in nogal wat tv-series en films. Draagt al die aandacht bij aan hun emancipatie? Of is alle betrokkenheid schijn?
/s3/static.nrc.nl/bvhw/wp-content/blogs.dir/114/files/2019/01/bruijnartikel.png)