Paul Scheffer is publicist en hoogleraar Europese studies. Hij schrijft elke week een column in NRC.
De locatie was goed gekozen: de eersteklas restauratie op het Centraal Station in Amsterdam. Dat is fijn voor de verwoede treinreiziger die ik ben.
Het lerarentekort, de laaggeletterdheid en de verengelsing hebben vast uiteenlopende oorzaken, maar tekenen een algehele verwaarlozing van ons onderwijs, schrijft Paul Scheffer.
Soms wordt ons onverwacht een blik naar binnen gegund bij China, schrijft Paul Scheffer. "Zoals nu, in de concentratiekampen van de eenpartijstaat."
De Surinaams-Nederlandse betrekkingen kunnen nooit ‘normaal’ zijn. Er is eenvoudigweg te veel Suriname in Nederland en te veel Nederland in Suriname om elkaar als een buitenland te kunnen beschouwen.
We hebben bestuurders nodig die symboolpolitiek zien als onderdeel van hun publieke verantwoordelijkheid.
De afgelopen jaren zijn er elk jaar zo’n 100.000 mensen bijgekomen; dat is in vijf jaar ongeveer een stad als Den Haag. Toch iets om bij stil te staan.
Robert Havemann, een prominente criticus van de DDR in ballingschap, dacht dwars door de massieve deling van zijn land. Het is een herinnering die me altijd bij zal blijven.
Europa wil graag humanisme uitdragen, maar zonder het realisme dat erbij hoort. De gevolgen van deze hypocrisie zijn zichtbaar.
Paul Scheffer verlangt terug naar de visie van James Baldwin: "Willen we werkelijk één natie worden, dan hebben wij zwarten en blanken elkaar ten diepste nodig."
We denken te weten waar Polen ligt, schrijft Paul Scheffer, maar miskennen hoezeer de geschiedenis er heeft huisgehouden.
In alle discussies over het afschaffen van de term ‘Gouden Eeuw’ wordt niet vaak verwezen naar het gebruik van vergelijkbare termen in een andere historische context: de islam kent ook een 'gouden eeuw'.
Nog steeds denkt menigeen dat gedogen een samenleving vrijer maakt, schrijft Paul Scheffer. Maar deze vrijheid wordt ingenomen door "mensen met macht en slechte bedoelingen".
Het investeringsfonds van Wopke Hoekstra is geld op zoek naar een idee, schrijft Paul Scheffer. En dat is nodig, nu demografische veranderingen andere tijden inluiden.
We hebben veel aan de overleden schrijver György Konrád te danken, schrijft Paul Scheffer. "Zonder zijn zachtmoedige verzet tegen het communisme was de fluwelen revolutie een stuk rafeliger geweest."
Het doel van de Brexit lijkt de middelen te heiligen, schrijft Paul Scheffer. Boris Johnson bruuskeert alle democratische gebruiken. Wat ooit groots was aan de Britten, is nu grotesk.
Paul Scheffer las een boek van Alessandro Baricco over de digitale stroomversnelling die afrekent met de traagheid van de twintigste eeuw.
De ietwat afgeleefde badplaats Biarritz vormde een passende omgeving voor de G7, schrijft Paul Scheffer. "De top van industriële landen was een treurig schouwspel."
Paul Scheffer is verbaasd door de opstelling van Amnesty over het boerkaverbod. "Misschien is het verbieden van de boerka in ons land geen goed idee, maar het bestrijden ervan lijkt me meer dan ooit nodig."
Toon me uw e-reader en ik zeg u wie u bent. Dat heb ik nou nog nooit iemand horen zeggen. Misschien is het een kwestie van tijd voordat de digitale wereld zo ver is doorgedrongen…
Trumps uitspraken tegen vier vrouwen met een migratieachtergrond 'on-Amerikaans' noemen verdoezelt het werkelijke verleden van Amerika, schrijft Paul Scheffer.
Partijpolitieke opvattingen en nationale belangen liepen door elkaar heen bij de voordracht van Von der Leyen als leider van de Europese Commissie.
Paul Scheffer wil Michaël Zeeman herinneren met al zijn levenslust en ongerijmdheden.
De handel in mensen is een erfenis die alle beschavingen tot schaamte en verantwoording moet aanzetten.
"Het is een uitnodiging om een verdeeld verleden tot een gedeeld verhaal te maken", schrijft Paul Scheffer
Paul Scheffer deed er lang over voor hij het vrouwenvoetbal serieus nam. Nu fantaseert hij hoe hoe geweldig het zou zijn als de Oranjevrouwen "de eeuwige belofte" van de mannen inlossen.
De politiek is geen plek voor vrijdenkers, concludeerde columnist Paul Scheffer ooit. Hij denkt eraan terug na het gedwongen vertrek van Zihni Özdil.
Als het tweetalige België zo moeilijk bijeen te houden is, wat leert ons dat over de mogelijkheden om het veeltalige Europa te verenigen?
Waar stemmen we voor als we op één van de middenpartijen stemmen? vraagt Paul Scheffer zich af. "Ruwweg voor meer Europa, dat is wel duidelijk, maar hoever gaat dat ‘meer'?"
/s3/static.nrc.nl/bvhw/wp-content/blogs.dir/114/files/2019/01/schefferartikel.png)