Michel Krielaars is chef van de boekenredactie en schrijft wekelijks over literatuur.
Niet is zo leuk en boeiend tegelijk dan rond te dolen door dat onmetelijke land en een duik te nemen in het leven van al die (on)gewone Russen, schrijft Michel Krielaars.
Zoals 800.000 anderen in Nederland verslaafd zijn aan de boeken van Lucinda Riley, ben ik dat aan die van Mercè Rodoreda.
De Zeven Zussen-serie van de Ierse schrijfster Lucinda Riley is een megasucces in de boekhandel, maar de kwaliteitskranten besteden er geen aandacht aan. Michel Krielaars ging lezen.
In de boekwinkel van mijn jeugd kwam de tramchauffeur langs in zijn pauze.
Een boekhandel is tenslotte een centrum van beschaving, Bildung en intellectuele diversiteit.
Het opheffen van VPRO Boeken door de Hilversumse apparatsjiks past in een bredere ontwikkeling.
Het opheffen van VPRO Boeken is een regelrechte ramp en arrogantie van de omroepbestuurders ten top.
Op Texel loop ik over de Hors. Het is zinderend warm en uitgestorven. De meeste badgasten liggen bij Paal 9. Niemand leest een boek.
Na het lezen van dit boek realiseert Michel Krielaars zich dat er ook een andere groep Nederlanders is die financiële steun nodig heeft.
Door een dreigend gebrek aan literair vertalers zullen we van goede Hongaarse, Portugese, Franse en Duitse literatuur verstoken blijven, als we die boeken niet in hun originele taal kunnen lezen.
Michel Krielaars bevindt zich in het appartement van een legendarische Russin. De kamers bootsen de sfeer van het dagelijks leven van de Russische intelligentsia na.
Wie hoopt dat de jongere generatie voor verandering zal zorgen in het xenofobe klimaat, heeft het mis, zegt deze Tsjechische schrijver.
Fascinerend is het om te lezen hoe de Israëli’s probeerden Kafka’s manuscripten uit handen van Duitsland te houden. Hoe Joods was deze schrijver eigenlijk?
De Libris Literatuurprijs zou verdubbeld moeten worden. Een schrijver draagt tenslotte meer bij aan de beschaving dan een bankier.
De sterverslaggever van Handelsblad – de voorganger van NRC– werd doodgeschoten in Auschwitz. Zijn als bij een wonder bewaar dagboek is een van de aangrijpendste kampverslagen die ik ken.
Een hoogtepunt blijft 1984, de uit 1949 daterende anti-utopische toekomstroman van George Orwell, die een dictatuur beschrijft in een land dat sterk aan Stalins Sovjet-Unie doet denken.
Ooit ontmoette Michel Krielaars een serieuze kandidaat voor de Nobelprijs voor Literatuur. Over iedere honderd meter deden ze drie kwartier.
Ferdinand von Schirach, kleinzoon van Hitlerjugendleider Baldur von Schirach, schrijft in zijn nieuwe boek 'Kaffee und Zigaretten' over het leven en de onpeilbare menselijke ziel.
Zelf begreep ik Dostojevski pas toen ik in Rusland woonde en merkte dat zijn personages echt bestonden.
Ook vermindert het de kans op dementie en geeft het zin aan het bestaan.
Onlangs wist mijn 95-jarige moeder ineens niet meer wie ik was. ‘Ben je nu mijn man, mijn broer of mijn zoon?’
Geboren in 1989, het jaar van de val van de Muur, reisde ze tijdens haar studie naar Roemenië om verliefd op dat land te raken. ‘Ik heb literatuur leren lezen via de Roemeense letteren’, bekende ze.
Een 40-jarige voormalige gouvernante uit New York heeft zich met haar tien jaar oudere broer Andrew, een afgeknapte zakenman, op een boerderij teruggetrokken. Tot zij op een dag besluit te ontsnappen.
Michel Krielaars las een boek voor iedereen die iets van de Nederlandse mentaliteit in de oorlog wil begrijpen. Heel geschikt ook voor de ADO-vandalen die de Dokwerker bekladden.
In boekhandel Het Open Boek in het Texelse Den Burg is vrijwel iedereen uitgestald die er in de literatuur toe doet en deed.
Soms kom je in een boek ineens jezelf tegen. Zo herlas ik onlangs Philip Roth en herkende ik ineens mijn eigen mantelzorg voor mijn 95-jarige moeder.
In dit kinderboek zijn verkrachting, incest, mishandeling in familieverband en alcoholisme aan de orde van de dag.
Met een voor 1963 ongekende eerlijkheid deelt Athill haar intiemste gedachten met je. Heerlijk is het om te lezen hoe ze achteraf met ironie tegen al haar liefdesleed kon aankijken.
Hoe kom ik aan de kennis over iemand van wie we amper iets weten, vraagt Michel Krielaars zich af.
/s3/static.nrc.nl/bvhw/wp-content/blogs.dir/114/files/2019/01/krielaars-michel-online-artikel.png)