Marjoleine De Vos

Column

De ongewone waarheid is de echtste

Wat is de menselijke verbeeldingskracht toch iets wonderlijks. Iemand schrijft een paar eenvoudige zinnetjes: „De Middellandse Zee? Mag ik mee?” en een ander spreekt ze uit.

Column

Zoeken naar iets echts om van te houden

Een mooie oktobermorgen, het zonlicht wazig op de ruggen van een paar ruige koeien, de molen en de kerk spreken van eeuwenlange bewoning hier, er is iets pittigs in de lucht.

De tijdmachine van een Grieks graf

Ongelooflijk. De soldaten uit de Eerste Wereldoorlog zijn zojuist gefilmd. Je ziet ze lachen en praten, in kleur, je hoort ze, staat naast ze als ze een kanon afschieten!

Column

Hoe op te schrijven dat het niet meer hoeft

Onbegrijpelijk vond ze het en in welke wereld ik eigenlijk leefde en dat het de hoogste tijd was om de realiteit eens onder ogen te zien.

column

Waar is het leven dat je laat wegglippen? Hier!

Wandeling met vrienden over het strand. Gesprekken, over alles, goden en mensen, films en gedichten, broers en moeders.

Column

Schaamte trekt zich weinig aan van schuld

Op de BBC was een reportage te zien over kamp Moria op Lesbos. Een medewerker van Artsen zonder Grenzen zegt daarin dat het erger is dan alles wat hij ooit heeft meegemaakt, erger…

Column

Te veel bewonderen vernietigt begrijpen

Toen het paard de vesting van Troje was binnengesleept, en de mannen erin zich heel stil moesten houden, kwam Helena.

Column

Waarom zijn wij soortelingen geworden?

Hoe zou u uzelf beschrijven, werd er gevraagd aan de beide geïnterviewden in het Zomeravondgesprek in NRC van afgelopen zaterdag.

column

Waarin gezelschap van vriendschap verschilt

Iedereen is of gaat nu op reis. Om ervaringen op te doen. Omdat ze in vreemde landen de dingen anders doen dan wij ze doen en omdat je daar met verbazing, nieuwsgierigheid, jaloez…

Column

Opgetogen melancholie

De beheerder van het huis, de kapster in de salon, ze maken hetzelfde gebaar van verrukte verrassing. Hij is het echt!

Niets betekenen, toch iets veroorzaken

De interviewer deed duidelijk zijn best. Hij viste een zin uit een boek van Philip Roth over seks en dood en vroeg de schrijver: Wat betekent dat? Oh nee!

Elk gebruikt de goden naar eigen inzicht

Eigenlijk is het verbazend dat we er nog steeds naar kijken en luisteren, naar dat rare bloederige verhaal dat de Griekse tragedieschrijver Aischylos vertelt over de familie van O…

Gemak dient de mens, tot op zekere hoogte

In Brave New World, de beroemde dystopie van Aldous Huxley uit 1932, wordt een wereld beschreven waarin er alles aan gedaan is om het de mensen aangenaam te maken.

Het middelpunt van de wereld, waar ik zit

Onwaarschijnlijk mooi weer. Voor de ramen van mijn werkkamer staat de tuin en toont zijn tulpen, ooievaarsbek, bloeiend fluitenkruid.

Plak de selfiekant van je bestaan af!

Sommige mensen lijken zichzelf in het middelpunt van de wereld te situeren, niet alleen van de menselijke, maar zelfs van de bóvenmenselijke wereld, zo die al zou bestaan.

Hier bij ons beneden heerst het noodlot

‘Je hebt terloops en sinister toeval, dat laatste noemen wij noodlot. U hebt vast gehoord wat de inspiratie van de film was?

Hoe (on)schuldig ben je als ‘de vrouw van’?

Voor het huis met de ballonnen staat de oudere vrouw stil. Ze heeft een taartdoos bij zich, aan haar arm hangt een groot pak, duidelijk een cadeau.

Op Walsemaweer is niemand meer welkom

Voor het Centrum voor Veilig Wonen in Appingedam staan een paar tenten en containers. „Hongerstaking”, staat er op een groot spandoek.

De waarheid van verdriet en wanhoop

Hoe mager is Reinbert de Leeuw, denk ik vluchtig als hij het podium op komt, een beetje gebogen. Koor en solisten, het orkest, iedereen staat en zit klaar, De Leeuw draait zich na…

Wat wist Gurlitt van zichzelf?

De jonge kunsthistoricus was een echte kunstliefhebber, vooral hartstochtelijk verliefd op de moderne kunst van zijn tijd, zoals Emil Nolde en Ernst Ludwig Kirchner, Kokoschka en…

Stilte, ruimte, duisternis

‘Dit is zo’n moment,” zei ik, „zo’n ochtend waarop alles is zoals het is en waar je later naar terug verlangt.” Licht, ruimte, stilte.

Poëzie hoeft niet te troosten, het mag wel

‘Wat bijzonder”, zei ik tegen de eigenaresse van een verrukkelijk vakantiehuisje met goedgevulde boekenkast, „dat u ook zoveel poëzie in de kast hebt staan!” Want dat zie je bijna…

En dan de kwestie van het doorleven

Het is nu een jaar dat we de stem van onze vriend niet meer hebben gehoord, zijn gezicht niet meer hebben gezien, dat zijn telefoon niet werd opgenomen, dat hij niet, hij niet, hi…

De kunst van het onvoltooid blijven

Op de radio maakt een reisorganisatie reclame door over hun vakantiereizen te spreken als manieren om ‘nieuwe herinneringen aan te maken’.

Wat privé is en wat niet: een hellend vlak

Hoe onnozel kun je zijn. Ik was naar The Nation, een verrukkelijke toneelvoorstelling in vijf delen, als een tv-serie, over de ondergang van een politicus, en over het Nederland n…

Herinneringen aan de toekomst

Het kleine meisje, net zindelijk, keek naar haar poep in de wc, trok door, en zwaaide: „Dag poepen!” Ze zei dat ze vroeger, toen ze nog klein was, een luier droeg. Lang geleden.

Tussen verleden, heden en toekomst

Ah ja, zó gingen die regels van Vestdijk: „Voor ware liefde moeten alle drie,/ verleden, heden, toekomst, vrienden wezen.” Dat het „voor ware liefde” was wist ik niet meer, ik dach…

Kun je je herinneren ‘hoe het echt was’?

Ze wil heel graag weten hoe het was, in Rusland in de jaren dertig en veertig, toen haar moeder een meisje was.

Is rendementsdenken misschien cynisme?

‘Deze tijd’, we weten het, wordt gestuurd door wat het rendementsdenken is gaan heten: de opmars, om niet te zeggen overwinning, van het kapitalisme, die ziekte om alles en alles i…

Meer Marjoleine De Vos...

Blog: Is dit nieuws?