Lotfi El Hamidi schrijft een verslaggeverscolumn voor NRC.
Politiek en sport dienen gescheiden te blijven, zo probeert de UEFA vol te houden. Maar uitgerekend en onvermijdelijk in het voetbal, volkssport nummer één, worden nationalistische sentimenten opgeklopt.
Sinds Erdogan met zijn Operatie Vredesbron Noord-Syrië is binnengetrokken, hangen de Turkse vlaggen op veel plekken uit het raam. Niet alleen in Turkije maar ook in Rotterdam-Zuid.
Lotfi el Hamidi zag in dr Kelder en Co hoe na alle corruptieschandalen binnen bijvoorbeeld de lelieblanke VVD, tóch de migrant weer de schuld kreeg.
In een volle zaal in het Grand Theatre proberen comedian Jörgen Raymann en economen als Kees de Kort en Harry Gerritsen de prangende vragen rondom de Brexit te beantwoorden.
De miljardendeals zijn doorgegaan, MbS mag weer een centrale plek innemen op de groepsfoto van regeringsleiders, en als kers op de taart mag het Saoedische regime volgend jaar in Riad de G20-top organiseren.
Fronsende wenkbrauwen en ongemak bij de advertentie afgelopen donderdag in NRC, over Hongkong. Afzender: de Volksrepubliek China.
Ik kon me niet aan de indruk onttrekken dat de discussie niet zozeer over de inhoud van artikel 23 ging, maar over aanhangers van een zekere religie die daar nu een beroep op doen.
Het alarmisme is na de moord op advocaat Derk Wiersum begrijpelijk en terecht, de oorlogsretoriek daarentegen hysterisch. „Met repressie alleen win je geen oorlog.”
Vorig jaar kwam het woord armoede in de Troonrede één keer voor, en dat was in de context van Caribisch Nederland. Dit jaar kwam het woord armoede helemaal niet meer aan bod.
Een nationale geschiedenis is hopeloos achterhaald, je leert ermee het verleden én heden niet beter begrijpen. Maar hoe dan wel?
In de achterstandswijk waar ik opgroeide was Goodfellas voor veel recalcitrante tieners een cultfilm. Scorcese weet de sfeer van een ruige migrantenwijk en het non-conformisme van de inwoners briljant in beeld te brengen.
ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers is onder de indruk van het patriottisme in de VS. "Waarom kan een gemeenschapszin aan de hand van gedeelde waarden niet in Nederland ontstaan?", vraagt hij zich af.
De Amerikanen vonden de Noord-Afrikanen dan maar wit genoeg; de Senegalese tirailleurs moesten buiten de hoofdstad bivakkeren.
De huidige politiek maakt cynisch en je kunt dan twee dingen doen: blijven hangen in het cynisme, of deelnemen aan het politieke proces en de gang van zaken proberen te veranderen, zoals de pan-Europese partij Volt.
Vooral bij thema’s als identiteit, migratie en religie staan ‘critici’ in de rij om op sociale media of in mijn mailbox te spreken van een ‘agenda’, en mij neer te zetten als ‘Moslimbroeder’, ‘gülenist’ of ‘Hamas-aanhanger’.
Een hartverscheurende foto uit de Syrische provincie Idlib. Een vader kijkt wanhopig naar zijn drie jonge dochters, die bij een bombardement gewond zijn geraakt.
De gemeente Amsterdam onderzoekt de kosten en mogelijkheden om haar 15.000 ambtenaren een ‘privilegetraining’ te laten volgen, zo blijkt uit het opgestelde Werkplan Aanpak…
De door Donald Trump beschimpte Democratische afgevaardigde Ilhan Omar is welbespraakt, charismatisch, onbevreesd en 'unapologetic'.
Disclaimer: economie was nooit mijn sterkste vak. Zelfkritisch als ik ben wijt ik dat aan het feit dat economie geen wetenschap is.
Discriminatie is bij wet verboden, maar dat schrikt dus nog weinig mensen af. Zelfs bij de politie. Schokkend kun je het allang niet meer noemen.
'Zwarte bladzijden' uit de Nederlandse geschiedenis nestelen zich maar moeizaam in het collectieve geheugen, schrijft columnist Lotfi el Hamidi.
Hoewel D66 zich presenteert als de meest kosmopolitische partij van Nederland, blijkt die verrassend wereldvreemd als het gaat om contact met migrantengroepen.
Het afgelopen decennium heeft een bijzonder en nogal succesvol genre zich in de non-fictie-afdeling van de Europese boekenwinkel genesteld: dat van het ondergangsdenken.
Bij pro-Palestina-demonstraties in Nederland valt vaak op hoe weinig Palestijnen eraan deelnemen. Ergens begrijp ik het wel, want om bij elke misstand in de bezette gebieden de…
Een ding moet je Edwin Wagensveld, voorman van Pegida, nageven: hij heeft doorzettingsvermogen. Om de verkeerde redenen, maar toch.
De bodemprocedure tegen SyRI, het systeem waarmee de overheid risicoprofielen opstelt, moet nog beginnen. Tot die tijd is het een legale manier om burgers verdacht te maken, schrijft Lofti el Hamidi.
De typering 'dapper en strijdbaar' die FVD’er Toine Beukering behalve 'makke lammetjes' ook gebruikte voor het Joodse volk was vóór de oorlog zeker geen gemeengoed in Europa.
„Londen is niet langer een Engelse stad”, zei de Britse komiek John Cleese. Bedoelde hij met ‘Engels’ eigenlijk niet gewoon ‘wit’?
Zijn vrouwenrechten voor Thierry Baudet alleen een stok om moslims mee te slaan?
/s3/static.nrc.nl/bvhw/wp-content/blogs.dir/114/files/2019/07/el-hamidi-lotfi-online-artikel-1.png)