Lotfi El Hamidi schrijft een verslaggeverscolumn voor NRC.
Is Nederland een egalitaire oase in een wereld van scheve welvaartsverdeling en groeiende ongelijkheid?
X. Een letter die witte Amerikanen nog altijd de stuipen op het lijf jaagt, althans, als Afro-Amerikanen die als protestsymbool tegen onrecht gebruiken.
Dat de overheid de salafistische invloed wil indammen is niet onredelijk. Maar met alleen het bevestigen van angst schiet de containmentpolitiek haar doel voorbij.
Met het huidige woonbeleid van gentrificatie lijkt Nederland een omgekeerd gidsland te zijn geworden, schrijft Lotfi El Hamidi. "De ongelijkheid en segregatie in steden zijn juist groter geworden."
Het sentiment waar Baudet vakkundig aan appelleert, is primitief, namelijk: ze moeten met hun bruine poten van onze blonde dochters afblijven.
Wat je later wil worden is straks een overbodige vraag als het aan het UWV ligt, schrijft Lotfi El Hamidi. "De creatieve aanwas in het onderwijs ontmoedigen is een nagel aan de doodskist."
Dezelfde fouten als in de jaren zeventig met de gastarbeiders dreigen herhaald te worden, ziet Lotfi El Hamidi. "Een langetermijnvisie is broodnodig."
De Bijbel, het meest verkochte boek ter wereld, heeft voor het eerst een eigen maand. Een groep van confessionele uitgeverijen en bladen heeft de Maand van de Bijbel (24 januari…
Als je de Joodse minderheid steeds moet vervangen met andere minderheden in je klas om zo het kwartje te doen vallen, dan schiet je als geschiedenisleraar je doel voorbij, schrijft Lotfi El Hamidi.
Het lijkt er steeds meer op dat de samenleving ingericht wordt voor een groep die er toch wel komt.
Is de roep om legalisering van drugs niet weer een elitaire aangelegenheid? "Hoe zit het met de ‘onderkant’ van de samenleving?", vraagt Lotfi El Hamidi zich af.
Het kunstinstituut Witte de With heeft ondanks kritiek van activisten nog geen naamswijziging doorgevoerd. In de praktijk is de gelijknamige straat al gedekoloniseerd.
"Helpen we Rotterdam-Zuid als daar een flink deel van de Bulgaren neerstrijkt?" De Oost-Europeanen staan weer op de politieke agenda.
De zaak van de Iraanse Zahra en haar zoons Abbas (18) en Erfan (17) laat zien hoe streng de toelatingseisen in Nederland zijn geworden, schrijft Lotfi El Hamidi.
In de jaren 70 hoopte kunstenaar Juan Heinsohn dat een rechtvaardige samenleving mogelijk was in Latijns-Amerika. Door de huidige protesten wordt die droom nieuw leven ingeblazen.
Is alcohol de volgende slechte gewoonte die eraan moet geloven, vraagt Lotfi El Hamidi zich af. "Drinken als verzetsdaad, zoals nu nog altijd in landen als Iran."
Volgens het CBS heb je een migratieachtergrond als minstens één ouder in het buitenland is geboren. Maar niet iedereen ziet dat zo, schrijft Lotfi El Hamidi.
Waarom zien we eigenlijk steeds minder geestelijken in de media? „Vroeger had je zoiets als een kerkredacteur, en die waren doorgaans goed op de hoogte van het kerkelijk leven. Die zijn nu nagenoeg verdwenen."
Toen Lotfi El Hamidi vorige week een bericht voorbij zag komen over een dodelijk bedrijfsongeval in de haven, dacht hij niet direct aan zijn buurman.
Als de afgelopen twee decennia iets duidelijk is geworden, dan wel dat óók Nederlanders een cultuur hebben met bedenkelijke tradities, schrijft Lotfi El Hamidi.
Elke twaalf minuten sterft er in Jemen een kind, schrijft Lotfi El Hamidi. "Wat dat allemaal betekent voor de toekomst is nog deprimerender."
"Het is een publiek geheim dat de ChristenUnie een kritiekloze houding aanneemt als het gaat om Israël. Een merkwaardige liefdesverklaring waar zelfs de kernprincipes voor mogen wijken."
Door een almaar terugtrekkende overheid fungeert de kerk als bezemwagen van de samenleving. Is er reden tot zorg?
Het is u vast ontgaan: dit jaar is het een halve eeuw geleden dat Nederland en Marokko het Wervingsverdrag voor gastarbeiders ondertekenden. Een gemiste kans, want rond deze migranten bestaan nog veel misverstanden.
"Aboutaleb blijkt sinds zijn toetreding tot de politiek een zeer behendige bestuurder, maar ook berekenend, opportunistisch en zelfs populistisch."
De voorstellen om IS-gangers maar niet zelf in Nederland te berechten worden steeds bonter.
We positioneren ons allemaal met een bepaalde identiteit, maar dat geeft niemand meer gezag in een debat.
Wanneer het over migratie gaat is de metafoor van de deur nooit ver weg, schrijft Lotfi El Hamidi. Maar de open deur, de dichte deur en de deur op een kier zijn "geen van drie een doordacht migratiebeleid".
De sloopwoede in Rotterdam gaat onverminderd door – en het zijn niet alleen de achterstandswijken die eraan moeten geloven.
/s3/static.nrc.nl/bvhw/wp-content/blogs.dir/114/files/2019/07/el-hamidi-lotfi-online-artikel-1.png)