Caroline de Gruyter schrijft wekelijks over politiek en Europa.
Vandaag volgen we het Ierse melkspoor. Gewoon om te laten zien dat soevereiniteit een prijs heeft.
Het Duitsland Instituut Amsterdam sloeg deze week alarm: het vak Duits op Nederlandse scholen komt in de verdrukking. Hetzelfde geldt voor het Frans.
Ook in Nederland beheersen extremen het boerkadebat, losgebarsten rond een wetje dat drie-, vierhonderd vrouwen moet disciplineren. Ook hier: totale radicalisering.
Het Britse verzoek om een Europese marinevloot bij elkaar te sprokkelen om olietankers te beschermen in de Straat van Hormuz legt een paar geweldige paradoxen bloot in de internationale politiek.
Von der Leyen mag Europarlementariërs deze week de hemel hebben beloofd, maar haar eerste grote politieke uitdaging wordt toch echt Brexit. En de kans dat dit een No Deal-Brexit wordt, is vrij groot.
In mei, voor hij werd genomineerd als de Hoge Vertegenwoordiger van het Europese buitenlandbeleid, velde de Spaanse minister van Buitenlandse Zaken Josep Borrell een vernietigend…
Op ondoorzichtige, chaotische manier zijn de Europese regeringsleiders erin geslaagd om toch met de meest federalistische kandidaten op de proppen te komen, schrijft Caroline de Gruyter.
Om Europese topbanen is altijd hevig gekonkeld. Regeringsleiders halen alle trucs uit de kast om hun favorieten op hoge posten in Brussel en Frankfurt te krijgen.
De gemiddelde Europeaan is niet klaar voor de revolutie, schrijft Caroline de Gruyter. "Hier ligt, deels, het antwoord op de vraag waarom de Groenen bij de Europese verkiezingen zo goed gescoord hebben."
Zouden onderhandelingen met Albanië en Noord-Macedonië moeten worden gestart over een EU-lidmaatschap? Caroline de Gruyter analyseert door een Habsburgse bril.
De manier waarop Trump bezit nam van Buckingham Palace vertelt ons iets over Brexit, vindt correspondent Caroline de Gruyter.
Het wordt tijd voor paneuropese partijen en kieslijsten, schrijft Caroline de Gruyter. "De politiek wordt steeds Europeser en 20 miljoen Europeanen zijn nauwelijks vertegenwoordigd."
Steeds meer jongeren bekommeren zich om Europa, ziet columnist Caroline de Gruyter. "Zelfs het historisch besef lijkt terug van weggeweest."
Begin mei publiceerde de Bertelsmannstichting een lang rapport over de Europese interne markt, en de landen en regio’s die daar het meest van profiteren.
Waar komt dat toch vandaan, die neiging om alle problemen van de EU levensbedreigend en existentieel te maken?
Wie er ook president wordt van de volgende Europese Commissie, hij/zij krijgt een prachtige taak: stevig Europees bankentoezicht optuigen om witwaspraktijken te stoppen.
Als burgers kwaad worden over Europese muggenzifterij, schelden ze altijd op Brussel. Bij de Commissie balen ze daarvan – want vaak zijn de lidstaten verantwoordelijk.
Op handelsgebied is er in Europa meerderheidsbesluitvorming. Caroline de Gruyter vindt het hoog tijd dat Europa dat ook in de buitenlandpolitiek toepast: "Weg met de veto’s"
Het laatste wat de lidstaten willen, is later het verwijt krijgen dat ze de Britten overboord hebben geduwd. Maar kijk uit, zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
Het gebrek aan enthousiasme voor het Europese project is juist goed. "Eén blik naar de overkant van het Kanaal toont ons wat er kan gebeuren als emoties op de loop gaan met de politiek."
Burgers snakken naar het grotere verhaal over machtsverhoudingen in de wereld, en hun plek daarin. Geen politicus vertelt dit verhaal.
Noorwegen en Finland merkten in de afgelopen jaren: er verandert iets. Sindsdien werken de noorderlingen meer samen op economisch, militair, op onderzoeksgebied. En niet alleen met elkaar.
Brexit leert ons weinig over de Britten en veel over de EU. Velen blijven voorspellen dat de EU zal imploderen, exploderen of anderszins verdwijnen, maar het omgekeerde lijkt te gebeuren.
In tegenstelling tot Ierse scholieren leren Nederlandse scholieren weinig over Europa. Als je niet weet hoe het werkt, hoe kun je dan meepraten over hervormingen?
Frankrijk is Neêrlands favoriete boksbal. Altijd geweest. Ook Air France/KLM heeft nooit lekker gelopen. Maar een klap bleef uit, omdat niemand die wilde.
Premier Orbáns campagne voor de Europese verkiezingen is begonnen en 'attack politics' wordt voor het eerst Europees ingezet. "Als je verkiezingen wil winnen, moet je in de aanval."
Als er nu een NAVO-land wordt aangevallen, weet men in de hoofdsteden, is de kans klein dat de NAVO in actie komt. President Trump zaait volop twijfel over zijn actiebereidheid.
In Brussel gaan al grappen over Juncker die er over een jaar nog zit, omdat lidstaten en parlement niet uit de hoogste boom willen. Wie zei dat Europa saai is?
"Het is in Nederland kennelijk bon ton om te beweren dat we "vaker nee moeten zeggen in Europa" – alsof we dat voorheen nooit deden."
/s3/static.nrc.nl/bvhw/wp-content/blogs.dir/114/files/2019/07/gruyter-caroline-de-2019-01-b.png)