Fotografie

De Oekraïense fotograaf Igor Karpenko wil af van de clichébeelden van zijn land, en legde een wat hem betreft ideale wereld vast, ver van oorlog en conflicten. Over hoe Oekraïne ook kan zijn, met verrassend resultaat.

Fotograaf Jan Banning verdiept zich al jaren in de zaak Christina Boyer. De zaak en de gevolgen legt hij vast in het fotografieproject ‘Het Oordeel’.

Fotograaf Jan Dirk van der Burg combineert zijn eigen foto’s met werk uit het depot van Museum Helmond. Hij vraagt zich af: wat is originaliteit?

Voor het fotoboek ‘Time and Tide wait for no man’ fotografeerde Siebe Swart de Nederlandse kustlijnen in intens diepzwart en contrasterend zilverwit. Het boek vormt een tweeluik met een expositie in Museum Panorama Mesdag in Den Haag.

Met een spionagecamera maakte fotograaf Mark van den Brinkhet fotoboek ‘The Minox Files’. Een boek met foto’s van Alpentoppen, de rafelranden van wereldsteden en alledaagse taferelen.

Fotograaf Ilona Langbroek legt in twee series, Terra Incognita (2021) en Silent Loss (2020), het verleden vast van haar familie in Indonesië.

Fotograaf Harmen Meinsma portretteerde mensen aan het begin van hun volwassen leven, bij wie het alledaagse niet past.

Voor het eerst in Nederland te zien: de subtiele straatfotografie en portretten van Fred Stein, in 1933 met vrouw en camera gevlucht uit Dresden voor de nazi’s.

Frank van der Salm richtte zijn camera de afgelopen kwart eeuw op de metropool. Het Nederlands Fotomuseum toont geen retrospectief, Van der Salm kijkt hiermee vooruit.

Foto’s waren wapens in de strijd tegen de nazi’s voor John Heartfield: zijn beroemde satirische fotomontages uit de jaren dertig zijn op een bijzondere expositie te zien in Zwolle, aangevuld met hedendaagse activistische kunst.

De Duitse uitgever Gerhard Steidl ontvangt dinsdag een internationale prijs voor zijn bijdrage aan de fotografie. Die ging eerder alleen naar fotografen.

„Protest!”, roept directeur van World Press Photo, Lars Boering, direct uit op de vraag wat hem opviel in de inzendingen, net als bij de Zilveren Camera. Foto’s en series uit Algerije, Chili, Hongkong, Irak en dus ook Soedan, domineren bij de nominaties.

De Belgische fotograaf Carl de Keyzer bezocht in Noord-Korea meer plekken dan enig ander fotograaf ooit. Hij werd continu in de gaten gehouden en er was een hele waslijst aan voorwaarden.

Ad van Denderen maakte een boek met de foto’s die hij sinds begin jaren negentig in Israel maakt.

Hij werd beroemd met portretten van Afrikaners. Daarna verdwenen gezichten uit zijn werk. „Er werd gekeken naar de mensen in plaats van naar de foto’s.”

De Belgische fotograaf Bieke Depoorter wist toegang te krijgen tot Egyptische slaapkamers. Op straat vroeg ze Egyptenaren om hun commentaar op haar beelden.

Fotograaf Werner Mantz combineerde ambachtelijkheid met kunstzinnigheid. Een expositie in Keulen toont zijn werk; van strakke architectuurfotografie tot engelachtige kleuterportretten.

Document Nederland is de opdrachtenreeks van het Rijksmuseum Amsterdam waarvoor sinds 1975 een Nederlandse fotograaf een actueel maatschappelijk onderwerp in beeld brengt. Anoek Steketee (1974) fotografeerde ‘staatloosheid’.

De Hongaarse fotograaf stond aan de basis van een beeldtaal waarvan we ons niet kunnen voorstellen dat die er ooit níét was.