Floor Rusman

Was het leven maar weer onvoorspelbaar

Het vervelende aan sociale afstand: het snijdt het onvoorspelbare uit ons leven. Een ontmoeting is als dansen met een nieuwe partner: er is herhaling en verrassing

Er zijn meer privileges dan alleen het witte

Het benoemen van privilege, in Nederland nog relatief nieuw, is onder Amerikaanse progressieven al zeker sinds de jaren tachtig een gangbare praktijk.

Bijna iedereen heeft een underdog in zich

Johan Derksen voelt zich een underdog, maar zijn objecten van spot ook, want zij worden gestigmatiseerd.

Nieuw normaal stuit op de oude waarden

Ik lees veel interviews en opiniestukken met als strekking: na corona komt er meer waardering voor de natuur, de leefomgeving, de publieke sector en alles wat niet in centen is uit te drukken. Intussen roffelen de rolkoffers alweer over de stoepen.

do · 4 juni 2020

Weersta de verleiding van het veroordelen

Dat men elkaar deze coronalente graag en vaak de maat neemt, bleek al bij de verontwaardiging over volle stranden en de rij bij Ikea. Maandag kwamen daar twee woede-uitbarstingen bij.

do · 7 mei 2020

Met openheid begrijp ik de politieke keuzes

Als het RIVM, het OMT en het kabinet niet transparant zijn over de dilemma’s waarvoor ze staan, kan ik niet nagaan wat hun keuzes betekenen.

do · 23 april 2020

Er is een grens aan de scepsis die ik verdraag

Er móét iets positiefs uit deze crisis te persen zijn, hoor ik mezelf denken. Kijk naar de buren die elkaar eindelijk leren kennen. Kijk naar Milaan, dat de crisis gebruikt om ruimte te creëren voor fietsers en voetgangers. En de nieuwe waardering voor de publieke sector, die moet toch iets betekenen?

do · 9 april 2020

Hoe wij veranderen is niet te voorspellen

Terwijl de curve van ziekenhuisopnames afvlakt, toont een andere curve exponentiële groei: die van de coronagerelateerde toekomstvoorspellingen. Maar A leidt niet vanzelf tot B.

wo · 25 maart 2020

Niemand weet exact wat nu het beste is

In plaats van als calculerende burgers te vragen wat er precies ‘mag’, zouden we ook zelf ons gezonde verstand kunnen gebruiken, schrijft Floor Rusman.

do · 12 maart 2020

Ook een nuchter volkje loopt risico

Floor Rusman leest de corona-adviezen met verbazing. „Waarom zou je niet voorzichtiger zijn? Denken we hier soms dat we immuun zijn voor rampen?"

wo · 26 februari 2020

Verlegen of extravert? Er is iets aan te doen!

De laatste jaren vinden we steeds meer knopjes waaraan we kunnen draaien om ons functioneren te verbeteren. We kunnen nu ook binnen tien weken ons karakter bijvijlen.

do · 13 februari 2020

Wordt de egoïst ooit nog een groepsdier?

Voor het liberalisme is dit geen leuke tijd. In de vele boeken die erover verschijnen wordt de politieke stroming op weinig vleiende wijze beschreven: leeg, kil, onmenselijk.

wo · 29 januari 2020

Wij zijn verzot op hokjesdenken

Het aantal mensen dat publiekelijk verklaart niet van „hokjes en labels” te houden neemt rap toe. Maar mensen voelen zich juist hartstikke thuis in hokjes, zo lang ze die zelf mogen uitzoeken.

do · 16 januari 2020

Als de linkse docent maar een open geest heeft

Zorgen de gemiddeld wat linksere docenten ervoor dat voor andersdenkenden aan de universiteit geen plek is?

wo · 1 januari 2020

Een intens beleefde minuut is goud waard

Floor Rusman vraagt zich af waarom voor haar gevoel het afgelopen decennium zo veel sneller voorbij ging dan het vorige.

wo · 18 december 2019

Ik ben een bundel kansloze aspiraties

Wie in januari succesvol van start wil met goede voornemens, moet nu beginnen, schrijft The New York Times.

do · 5 december 2019

Ons geduld is op! Alles graag zet es em

Geduld, vroeger nog „een schone zaak”, is uit. Je merkt het aan alles. Het schandaal van vandaag moet morgen zijn opgelost.

do · 21 november 2019

Geef geboortegolvers niet van alles de schuld

Het is onzin dat babyboomers het altijd makkelijker hadden dan jonge mensen nu.

wo · 6 november 2019

Het jaar 1989 – en de rest is geschiedenis

De val van de Muur is inmiddels in het collectieve geheugen verbonden geraakt met het 'einde van de geschiedenis', schrijft Floor Rusman.

do · 24 oktober 2019

Je niet ergeren maakt alles soms nog erger

Voor de zoveelste keer vroeg Floor Rusman zich af: waarom erger ik me zo? Heeft het een functie?

do · 10 oktober 2019

Altijd op jacht naar ander werkschuw tuig

De reacties kun je van tevoren uittekenen. Gaan linkse activisten demonstreren, dan zijn ze „werkschuw”. Of „werkschuwe nietsnutten” zelfs, in de woorden van Wybren van Haga.

do · 26 september 2019

Niet Doegin, maar Lévy was de racist

Een originele move, die de Russische conservatieve denker Aleksandr Doegin maakte in debat met de Franse intellectueel Bernard-Henry Lévy. Niet hij, maar Lévy is de racist. Het zette Floor Rusman aan tot denken.

wo · 11 september 2019

Veel veranderde in tien jaar – niet ons humeur

De term ‘boze witte man’, nu al een irritant cliché, moest in 2008 nog uitgevonden worden. We konden ook niet op Instagram kijken naar mooie mensen, want Instagram stamt uit 2010.

do · 29 augustus 2019

Linkse fusiepartij? Ik zie het niet gebeuren

Logischer dan fusies zouden eindeloze splitsingen zijn, schrijft Floor Rusman.

di · 13 augustus 2019

Of we gelukkig zijn

Gevoelens zijn lastig te meten, maar de mens is koppig en wil het toch, schrijft Floor Rusman.

wo · 7 augustus 2019

De Alwetende Moralist

Je hoort het vaak de laatste tijd: ‘Er mag ook niks meer’. Denk aan vlees en zuivel eten, hout stoken, vliegen, mensen beledigen, kunst van ‘foute’ kunstenaars bekijken.

di · 6 augustus 2019

Mindlessness

Ieder jaar vergeet Floor Rusman weer hoe vreselijk het is een berg te beklimmen en iedere keer dringt zich dezelfde vraag op: "Waarom doe ik dit eigenlijk?"

do · 1 augustus 2019

Het einde van de perronpeuk

Toen ik zelf nog rookte hoopte ik altijd op tien minuten wachttijd: dan kon ik een colaatje kopen, sigaret opsteken, met mijn ogen de rails volgen.

wo · 3 juli 2019

Zelfzorg is geen afwijzing van plezier

Ondanks mijn schaamte ben ik blij met zelfhulpboeken: ze helpen me om niet te zwelgen in negatieve gevoelens.

wo · 29 juli 2020