Film

Acht kinderen die een concentratiekamp hebben overleefd, worden na de oorlog gedumpt in een huis in een bos. Met in de buurt een troep hongerige herdershonden. ‘Wilkolak’ volgt een vertrouwd horrorstramien, maar biedt ook een intrigerende blik op trauma.

Hoe moet je eigenlijk met een meisje zoenen, vragen drie twaalfjarige jongens zich af. De zoektocht naar het antwoord is een vermakelijke en lieve film.

Javed ontdekt in de jaren 80 de muziek van Bruce Springsteen. De Pakistaanse jongen voelt zich eindelijk begrepen.

Er wordt over veel gezwegen in het Argentijnse ‘La Quietud’. Onder die stilte zit de erfenis van de geschiedenis, van de dictatuur die ieder personage in tweeën splijt.

Homofobie is een groot thema in Guatemala. Als Pablo uit de kast komt, moet hij een brute conversietherapie ondergaan.

De makers van ‘Angel Has Fallen’, het derde deel uit een actiefilmtrilogie, zullen vast wel snappen dat ze met hun thema’s lekker meeliften op de actualiteit. Maar de film is wel de minste uit de reeks.

‘Engel’ is geïnspireerd op Frank Vandenbroucke, de Belgische wielrenner die op 34-jarige leeftijd dood werd gevonden in een hotel in Senegal. De film zit vol sprookjesachtige beelden van het land.

Broer en zus Charlie en Marla worden geteleporteerd naar Playmobil-land waar ze bij Vikingen, Romeinen en piraten langsgaan. Dat klinkt misschien opmerkelijk, maar is het niet.

Een aantal oudere vrouwen richt een cheerleadteam op in een bejaardengemeenschap. De actrices hebben zichtbaar plezier tijdens het dansen. Dat is niet genoeg, de film is voorspelbaar en oppervlakkig.

Als professor Richard Brown hoort dat hij terminaal ziek is, vult hij zijn laatste bladzijdes baldadig in, in het onderhoudende ‘Richard Says Goodbye’.

‘Au bout des doigts’ is niet heel origineel. Kan de uit een armlastig milieu afkomstige Mathieu aan een prestigieus concours deelnemen? De acteurs en oorspronkelijke details redden de film.

‘Con el viento’ is ervaringscinema: meditatieve lange takes van het leven op het Noord-Spaanse platteland, afgewisseld met plotse dans-uitbarstingen.

Een animatiefilm die is gebaseerd op speelgoedlijn UgglyDolls bevat de boodschap: trek je niks aan van mensen die lelijk doen over je uiterlijk. Maar dat kan averechts uitpakken.

De enorme drang tot leven en scheppen van schrijver Romain Gary dankt hij aan zijn moeder, leren we uit ‘La promesse de l’aube’.

Regisseur Jim Jarmusch stort zich in zijn kenmerkende, fatalistische stijl op het zombie-genre in ‘The Dead Don’t Die’. Dat is amusant, maar niet erg verrassend of vernieuwend.

In ‘Midsommar’ belanden Amerikaanse studenten bij een heidense sekte. Ook de tweede horrorfilm van Ari Aster, die naam maakte met ‘Hereditary’, is een juweel.

Een geslaagde Franse thriller legt de hedendaagse gevaren van nucleaire wapens bloot.

‘Veearts Maaike’ is een treffende, observerende docu over diergeneeskundige Maaike van den Berg, die laat zien hoe welzijn van dier en mens verbonden zijn.

De sensitieve Chileense speelfilm ‘Tarde para morir joven’ draait om een idealistische commune op een keerpunt in de geschiedenis.

In het kale ‘Weldi’ zoekt een vader naar zijn zoon, die plotseling als jihadist naar Syrië is vertrokken.

Salam wordt scriptschrijver bij de Palestijnse soap ‘Tel Aviv on Fire’ – maar zijn geheime ghostwriter is een Israëlische militair.

Roberto Minervini is een van de belangrijkste chroniqueurs van het leven in het Amerikaanse zuiden: hij richt zijn camera op mensen aan de rand van de maatschappij.

De originele animatiestijl van regisseur Milorad Krstic maakt van zijn hommage aan de kunst- en filmgeschiedenis een wervelende debuutfilm.

‘Ballon’ weet dankzij parallelmontages een waargebeurd verhaal tot het einde spannend te houden. Historische context bij de vlucht van een familie uit de DDR geeft regisseur Michael Herbig niet.

Je wilt de personages in ‘Claire’s Camera’ soms tegelijkertijd omarmen én een klap geven terwijl ze absurde of ontwijkende gesprekken voeren over het leven, de liefde en eerlijkheid.

De zelfspot van Isabelle Huppert, in een tv-serie als ‘Dix pour cent’ en in de musical ‘8 femmes’, is ontwapenend.

Urineren, automutilatie: het zijn anekdotes in ‘La pianiste’. Waar het werkelijk om gaat is het strakgetrokken gelaat van Isabelle Huppert. Een zwart gat.

De argeloze blik van de zesjarige Leelo botst met de realiteit van stalinistische terreur in Estland anno 1950.

Veel gedoe vooraf, niet echt goed – maar een fier acteergevecht redt deze ‘making of the Oxford English Dictionary’.

Zomers, doet geen vlieg kwaad, maar deze babyboomersklucht bevat weinig verrassing.

Een Zweedse huisvrouw hervindt haar levenslust als coach van een multicultureel voetbalteam in een voorspelbare, humorloze film.

Filmbroers de Dardennes wagen zich in ‘Le jeune Ahmed’ – zoals in hun andere films – niet aan de reden waarom de hoofdpersoon is geradicaliseerd. Maar die vraag moet juist hier wel gesteld worden.

‘Perfect Cadeau’ werd ontwikkeld om te laten zien wat regisseur en (amateur)acteurs allemaal met de Meisner-acteertechniek kunnen. In deze film is dat niet genoeg.

Na het slotstuk in de Marvel-film ‘Avengers: Endgame’ is Spider-Man wat verloren. De tiener wil gewoon op Europese schoolreis om het hart van een klasgenootje te winnen. Maar dan duikt er natuurlijk weer een monster op.

Mia komt erachter dat haar vader leeuwen fokt voor de jacht. Ze besluit de witte leeuw Charlie, met wie zij sinds haar tiende opgroeide, naar een veilig reservaat te brengen.

De hoofdpersonen in ‘Retablo’ zijn net als de draagbare altaartjes martelaars en heiligen. Hun verhalen hebben een grotere morele boodschap.

‘Mijn bijzonder rare week met Tess’ gaat over thema’s als sterfelijkheid en ontbrekende vaders. De wat zwaardere onderwerpen worden met veel relativerende humor gebracht.

Waarom houden Nederlanders zoveel van hun kat? De Spaanse filmmaakster Carmen Cobos zoekt in ‘Cat Stories’ antwoord op die vraag.

Manuel López-Vidal is in de lokale politiek een goudhaantje, maar wordt door zijn partij geslachtofferd als grootschalige corruptie dreigt uit te lekken.

Een groepje Russische krijgsgevangenen ontsnapt met een Russische tank uit een concentratiekamp. In ‘T-34’ is de Holocaust slechts decor.

Met ‘Booksmart’ geeft regisseur Olivia Wilde het genre van de tienerkomedie een stevige dosis nieuwe, frisse energie.

De documentaire ‘Freek’ biedt een verrassend veelzijdig portret van de grote cabaretier.

‘The Good Terrorist’ laat de welbespraakte ex-terrorist Jason Walters aan het woord, maar de film bevat te veel losse eindjes.

Wat als niemand in de wereld ooit muziek van The Beatles zou hebben gehoord? Dat is het originele idee van het sprankelende en romantische ‘Yesterday’.

‘Ramen Shop’ is een intiem drama over een familie die zichzelf terugvindt in gezamenlijke liefde voor eten.

‘Der Goldene Handschuh’ is een achteloze exercitie in zwarte humor en sadisme. Of slachtoffers van een moordenaar leven of sterven doet er weinig toe.

Het seksueel expliciete, strak uitgebalanceerde ‘Queen of Hearts’ is een moraalvertelling over kleine, invoelbare stapjes die naar de hel voeren.

‘La terra dell’abbastanza’ is een misdaadfilm die weinig toevoegt aan het bloeiende maffiagenre. Meer aandacht voor de beweegredenen van hun personages zou beter zijn geweest.

Filmmaker en multimediakunstenaar Maartje Nevejan ‘viel’ als kind wel eens ‘weg’. In haar documentaire ‘Ik ben er even niet’ probeert ze antwoord te krijgen op de vraag: wat gebeurde er voordat het zwart van het bewustzijnsverlies het overnam?

In ‘The Biggest Little Farm’ zijn we getuige van een landbouwidylle. Maar wat kost dat grapje?

Elk jaar zijn er films die wel op de grote internationale filmfestivals draaien, maar niet in de Nederlandse bioscopen komen. Deze zomer brengt bioscoop Eye in Amsterdam tien in het oog springende films alsnog in première. Vier tips van NRC.

In ‘Sorry To Bother You’ bereikt een zwarte telemarketeer de top dankzij een ‘witte stem’: een idee dat we al vaker voorbij zagen komen.

Het Franse kostuumdrama ‘Le semeur’ liet zich inspireren door schilderkunst. Een dorp met louter vrouwen verlangt naar een man.

Charlize Theron en Seth Rogen dragen een aanstekelijke romkom over een presidentskandidaat en een slonzige journalist.

‘Yuli’ is een ongewone, ongetwijfeld eerlijke balletfilm, maar ook erg deprimerend.

In ‘Carmen & Lola’ vallen twee Roma-meisjes voor elkaar: een energiek, documentaire-achtig drama.

Taaislijmziekte en liefde: ‘Five Feet Apart’ is een elegante bijdrage aan het subgenre over verliefde, doodzieke tieners.

Onder het warme, pluizige oppervlakte van ‘A Dog’s Journey’ schuilt een hartvochtige, vrouwonvriendelijke film.

Francis Ford Coppola won veertig jaar geleden met oorlogsepos Apocalypse Now de Gouden Palm in Cannes. Hij kon zich nooit meer losmaken van de film. Dit jubileumjaar komt hij met een wat kortere ‘final directors cut’.

Regisseur Malgorzata Szumowska observeert en portretteert in haar film het Poolse stadje Swiebodzin. Maar de film gaat vooral over de kleinburgerlijke bijziendheid van Polen.

Als de mensen van huis zijn dansen de katten, de honden en alle andere huisdieren gebroederlijk op tafel in ‘Huisdiergeheimen 2’. Maar zoetsappig wordt de animatiefilm nooit.

In ‘An Elephant Sitting Still’ geeft de jong gestorven Chinese regisseur Hu Bo zijn compromisloze, sombere visie op zijn land.

Is je eigen hoofd voldoende voor een bioscoopfilm? De wandeldocumentaire ‘Camino’ van Martin de Vries die alleen naar Santiago de Compostella wandelt, richt zich alleen op hem.

De schrijver van The Lord of the Rings-trilogie heeft nu zijn eigen biopic. ‘Tolkien’ voelt geregeld gekunsteld en expliciet aan.

‘Nous finirons ensemble’ is met wat moeite los te zien van voorganger ’Les petits mouchoirs’. De Franse film gaat over ouderschap, liefde, schaamte en het belang van vriendschap.

Het romantische ‘Then Came You’ zal bij veel weemoedige adolescenten die zich soms een buitenbeentje voelen een snaar raken

De Turkse cineast Nuri Bilge Ceylan levert opnieuw een lange prachtfilm af met ‘The Wild Pear Tree’, over een jongeman met gefnuikte ambities als schrijver.

‘Nureyev’ is een overvolle, wervelende documentaire over de legendarische Russische balletdanser, die de kijker toch elke keer ontglipt.

In monsterfilm ‘Godzilla II’ draait alles om spektakel en destructie op de grootst mogelijke schaal.

Het Frans-Canadese ‘The Fall of the American Empire’ is een geslaagde misdaadkomedie over onze obsessie met geld.

‘Notti magiche’ is een haast ouderwetse Italiaanse filmkomedie, die ook heel zelfbewust ouderwets wil zijn.

De kleurrijke Ziki wil echt gezien worden om wie ze is in Kenia: een jonge lesbische vrouw. In ‘Rafiki’ blijkt hoe machistisch en paternalistisch het Afrikaanse land is ingericht.

In de kostuumfilm ‘Mademoiselle de Joncquières’ belandt het hoofdpersonage in een open huwelijk. Waar de emoties hoog oplopen bij de vele intriges in de film, blijft de regie beheerst.

De egoïstische Alma reist in ‘Take me Somewhere Nice’ vanuit Nederland naar Bosnië, het geboorteland van haar ouders. De film toont de gespannen houding tussen Alma en de Bosniërs maar werkt die niet uit tot een goede plot.

‘Casper en Emma op jacht naar de schat’ graaft niet heel diep, maar is wel heel liefdevol. De twee hoofdpersoontjes gaan in de film met hun opa op zoek naar een schat.

De documentaire ‘Three Identical Strangers’, over een bij de geboorte gescheiden drieling, zorgt voor een confronterende kijk-ervaring.

Soulzanger D’Angelo is een gespleten man, die soms verscheurd wordt tussen zijn religieuze opvoeding en zijn wereldse muziek. Dat laat een fraaie muziekdocu zien.

De beeldschone martial arts-film ‘Shadow’ is een triomf voor regisseur Zhang Yimou.

De voortreffelijke Britse muziekfilm ‘Wild Rose’ volgt een jonge country-zangeres die worstelt met haar leven.

De Argentijnse psychologische thriller ‘Acusada’ laat veel vragen open rond de moordzaak van de 21-jarige verdachte Dolores. Ze heeft een motief, maar heeft ze het ook gedaan?

Een immigrante ziet zich in ‘Ayka’ gedwongen haar pasgeboren kind in de steek te laten, in een jakkerende film vol desoriënterende close-ups.

Voor wie er niet te veel bij nadenkt is ‘John Wick: Chapter 3’ best een genietbare, stijlvolle actiefilm.

‘The Hustle’ is een best vermakelijke buddy-komedie met Anne Hathaway en Rebel Wilson, die op het tweede gezicht van stoplappen aan elkaar hangt.

De Vlaamse wielrenner Niels Willaerts speelt in de film ‘Coureur’ wielerbelofte Felix Vereecke die geconfronteerd wordt met doping. Sfeer en esthetiek lijken voor regisseur Kenneth Mercken belangrijker dan een volledig helder verhaal.

Echte oud-daklozen hebben de hoofdrol in de film ‘Les invisibles’. Juist de scènes met hen zijn het interessantst.

De jonge Joan raakt in de ban van studiegenoot Leo, die rondloopt met communistische sympathieën. Als tachtigjarige wordt ze gearresteerd.

In ‘Singel 39’ is alles een tikje progressiever. Maar de film over de homoseksuele Max met kinderwens, had nog best wat verder mogen gaan.

Viktor van der Valk en medescenarist Jeroen Scholten van Aschat maakten met ‘Nocturne’ een cinefiele ADHD-film die op zoek is naar zichzelf.

‘Daymohk’ gaat over de dansgroep Daymohk uit de Tsjetsjeense hoofdstad Grozny. De groep is inmiddels steunpilaar van het Poetin-getrouwe regime.

‘L’animale’ is een melodramatische opeenstapeling van drama en obstakels. Hoofdpersonage Mati wordt verliefd op supermarktmedewerker Carla.

De excentrieke weduwe Claire wil haar hele inboedel verkopen. Terwijl het ene na het andere object verdwijnt, wordt helder wat al haar spullen voor haar door drama verscheurde familie hebben betekend.

‘Dragged Across Concrete’ neemt de tijd om zowel scènes op te zetten als personages uit te werken. Het gevaar is dat de film een beetje saai wordt.

B-films zijn vaak niet super origineel maar kunnen de makers tot originaliteit uitdagen. Zo niet bij de film ‘Greta’. De plot is zo ijl, dat hij na een half uur speeltijd al is verdampt.

Bij het zien van ‘Hotel Mumbai’ ben je in staat om tegen je scherm te gaan schreeuwen. De meeslepende film is een ongemakkelijke kijkervaring.

De documentaire ‘The Man Who Stole Banksy’ laat boeiend zien hoe alles tot handelswaar gemaakt kan worden – ook anonieme, vluchtige straatkunst.

Het Japanse ‘Mirai’ is een emotionerende film die nooit sentimenteel wordt. ‘Urbanus de Vuilnisheld’ zit vol provocerende seksistische en racistische grappen.

‘Anna’s War’ was op IFFR geen onderdeel van de Big Screen-competitie. Zonde, de film over een zesjarig meisje dat alleen moet overleven in de oorlog, verdient veel meer aandacht dan hij tot dusver kreeg.

De Franse film ‘L’homme fidèle’ gaat over verlangen dat nooit vervuld kan worden. Toch blijft de film licht en frivool. Misschien wel iets te.

‘Dirty God’ zit vol visuele sensitiviteit. Maar onder die beelden valt te weinig te ontdekken.

Komedie In ‘Le Jeu’ beslissen zeven vrienden die elkaar al jaren kennen om tijdens een etentje hun telefoons op tafel te leggen en alle berichten, mailtjes en telefoongesprekken hardop te delen.

Veel kinderfilms deze vakantie, maar ga liever naar het Amerikaanse ‘Wonder Park’ dan de Chinese imitatie ‘Cats’.

Bezinningscinema: Peter van Houten keert terug naar he getroebleerde gezin Raaijmakers. De nu 80-jarige Miel vindt troost in de natuur.

Een weemoedige, vitale sfeertekening van de ontluikende rockscene in de USSR aan de hand van twee lokale helden.

Deze roadmovie over een Egyptisch outcast met lepra is onbevangen, goedmoedig en net geen melodrama. Maar verrast niet.

De avonturen van de rode stripkater Heinz smoren in chaos – zelfs de hoopvolle glimlach der herkenning sterft snel weg.

‘Reboot’ van de legendarische tv-serie Baantjer in een nieuw jasje overtuigt. Toneel is het ruige Amsterdam van 1980 vlak voor de kroning van prinses Beatrix.

Als cultuurkritiek op entertainment en narcistische emotiecultus stemt het wispelturige, maar onbevredigende Vox Lux zeker tot nadenken.

‘Guava Island’, de eerste film van muzikant Childish Gambino, alias van Donald Glover, voelt als een soort ‘extended’ muziekvideo voor zijn nieuwste singles. De plot is een beetje te eenvoudig.

Elf jaar na Guillermo del Toro’s ‘Hellboy II’ volgt nu een herstart van regisseur Neil Marshall, die veel minder goed uitpakt. Hellboy rookt geen sigaren meer en heeft hij geen sixpack bier onder handbereik.

Studio Laika onderscheidt zich met ‘Missing Link’ opnieuw door de zorgvuldige animatie-stijl. Jammer dat het verhaal zo opzichtig ‘correct’ wil zijn.

De Franse hitkomedie ‘Le grand bain’ gaat over sneue mannen die samen schoonzwemmen. De film is niet perfect, wel hartverwarmend.

In ‘The White Crow’ schetst Ralph Fiennes een overtuigend, complex beeld van de geniale jonge balletdanser Rudolf Noerejev, kort voor hij overliep naar het Westen.

Peter Jackson voorzag in They Shall Not Grow Old beelden uit de Eerste Wereldoorlog van kleur en geluid. Met discutabele, maar adembenemende resultaten.

Waar andere films in het superheldengenre al hebben bewezen vooruitstrevend en prikkelend te zijn, is ‘Shazam!’ nog een film vol mannelijkheid en familiewaarden.

De film ‘Sofia’, die gaat over een ongeplande zwangerschap, lijkt op een thriller. Traditie en vooruitgang, Maghrebijnse en Europese waarden en een hele rits financiële belangen worden in de film op de spits gedreven.

‘Cold Case Hammarskjöld’ is niet zozeer een onderzoeksdocumentaire, als wel een onderzoek naar ons verlangen om orde aan te brengen in een chaotische wereld.

De vader van Daniel Lambo overleed vermoedelijk aan de gevolgen van het inademen van asbest. De Belgische documentairemaker maakte een film over de asbestindustrie, die nog steeds bestaat.

Een Amerikaanse worstelcoach nodigt de Britse Paige uit om naar Amerika te komen. Haar broer wordt niet geselecteerd en daardoor ontstaan problemen in de hechte familie.

De priester die hoofdrolspeler Alexandre misbruikt heeft in ‘Grâce à Dieu’, werkt nog steeds met kinderen. Omdat de zaak verjaard is, komt er geen aanklacht.

In de film ‘Gloria Bell’ zoekt een geweldig spelende Julianne Moore nergens expliciet de lach of traan op. De film brengt mooi in beeld hoe complex het soms kan zijn om te kiezen voor jezelf.

’God Only Knows’ lijkt qua stijl bedrieglijk eenvoudig, soms zelfs wat rafelig. Maar schijn bedriegt. De film heeft een echt hart en de acteurs spelen indrukwekkend.

Disneys ‘live action-remake’ van ‘Dumbo’ vat de klassieker uit 1941 samen, waarop een zielloze tweede film volgt over gezinsherstel op meerdere niveaus.

‘A Private War’ gaat over het leven van oorlogsverslaggever Marie Colvin. De film richt zich op de onschuldige slachtoffers van oorlog, niet de politiek erachter.

Geïnspireerd op haar eigen jeugd maakte regisseur Claire Burger een film over een moeder die haar gezin verlaat. Een wijs en innemend verhaal dat toch niet werkelijk raakt.

Voetballende homo’s houden zich angstvallig stil. Over de druk om in de kast te blijven gaat ‘Mario’, een iets te lange maar goed gemaakte film.

Na de Franse megahit ‘Bon Dieu’ – waarin driftkikker Claude zijn vier getinte schoonzonen leerde accepteren – moet hij in dit vervolg voorkomen dat ze emigreren.

‘Wajib’ schetst een portret van een christelijke en weinig gefilmde minderheid in Nazareth, de ‘Arabische hoofdstad van Israël’. Droogkomische tussenzinnetjes in gesprekken wijzen naar grotere problemen.

‘Ash is Purest White’ gaat expliciet over de gevolgen van de bouw van de Drieklovendam in China. Regisseur Jia Zhangke laat zien hoe de levens van gewone mensen speelbal zijn van grotere historische, sociale en economische stromingen.

Matthew McConaughey zoekt in ‘The Beach Bum’ de relaxte vibe van Lebowski, maar oogt eerder als een vervelende, verwende puber van middelbare leeftijd.

In ‘The Aftermath’ ontstaat kort na de Tweede Wereldoorlog een verhouding tussen een Duitse architect en de vrouw van een Britse militair. Smaakvol gedaan, maar voorspelbaar.

In ‘Lazzaro felice’ herkent hoofdpersoon Lazzaro niet wat boosaardige bedoelingen zijn; hij is de goedheid zelve. Zijn dorpsgenoten buiten hem uit.

Twee neven willen een glasvezelkabel van Kansas naar New York trekken om miljarden te verdienen in de flitshandel.

Een rondgang door het Nederlandse coachingcircuit die tot nadenken stemt. Emotie is heilig, maar het draait juist om controle.

Eye Filmmuseum stoft drie Merchant-Ivory-klassiekers af, te beginnen met homofilm ‘Maurice’. In dertig jaar is veel veranderd.

‘Destroyer’ is een traditionele wraakfilm waarin we zien hoe een agent stap voor stap dichter bij de man komt die haar leven heeft vernield. Nicole Kidmans acteertalent zorgt dat de film de gemiddelde thriller overstijgt.

De shots van het sterrenstelsel en zwarte gaten in ‘High Life’ zijn uiterst fraai, de thematiek is minder interessant.

Het onderwerp van de nieuwe film van László Nemes is minder extreem dan van zijn bekroonde Holocaustdrama ‘Son of Saul’, maar zijn audiovisuele aanpak is even grensverleggend.

In de remake ‘What Men Want’ kan een zakenvrouw plotseling de gedachten van het andere geslacht horen. Dat blijkt niet bijster interessant te zijn.

In de rauwe debuutfilm van Camille Vidal-Naquet behandelen meerdere mannen prostitué en junk Leo als een dier. Ondanks zijn harde bestaan raakt hij niet verbitterd.

Clara van Gools ervaring als regisseur van dansfilms kwam goed van pas bij de verfilming van ‘The Beast in the Jungle’; de bewegingen van de acteurs onderstrepen het stroperige van de tijd waarin wordt gewacht en verlangd.

Concurrent DC had veel succes met ‘Wonder Woman’. Marvel heeft nu ook een superheldenfilm met een vrouw in de hoofdrol: ‘Captain Marvel’.

In ‘Pájaros de verano’ liggen de overeenkomsten met de maffia voor het oprapen. Maar de film onderscheidt zich van andere drugsfilms door de couleur locale waarin de actie zich ontvouwt: de inheemse Colombiaanse Wayúu-cultuur.

In de documentaire ‘Sakawa’ van Ben Asamoah, over internetfraudeurs in Ghana, delen daders en slachtoffers een wanhopig verlangen naar een beter leven.

Ruth Bader Ginsburg is vanaf het begin van haar carrière een voorvechtster geweest van vrouwenrechten. De film over haar is weinig avontuurlijk.

De Bulgaarse speelfilm ‘Posoki’ schetst een somber beeld van het leven in Sofia aan de hand van zes taxichauffeurs.

‘The Front Runner’ gaat over het seksschandaal waarin de Amerikaanse presidentskandidaat Gary Hart in de jaren tachtig verzeild raakte. Was die affaire het einde van de privacy?

‘Vice’ gaat over de verwording van de Amerikaanse democratie. Je moet er als kijker vaak om lachen, maar het is regisseur Adam McKay menens.

In ‘Peterloo’ strijden arbeiders begin 19de eeuw voor de omvorming van het Britse politieke stelsel. Hun frustratie is invoelbaar maar de vlammende toespraken maken ook wat murw.

„Kun je je herinneringen wel nauwkeurig reconstrueren?”, vroeg filmmaker Richard Billingham zich af. Hij ploos zijn jeugd voor de film ‘Ray & Liz’ tot in de details uit.

Een al te bewonderende documentaire over de muziek van Arvo Pärt blijft nogal vlak.

Een ogenschijnlijk onschuldige escape room blijkt dodelijke ernst. In de horrorfilm ‘Escape Room’ draait het niet om bloed maar om samenwerken, het gedeelde verleden en onverwerkte trauma’s.

Vervalser Lee Israel was een enorm kreng. Zonder dat te verzachten of te psychologiseren ga je tijdens de film ‘Can You Ever Forgive Me?’ toch van haar houden.

Een vrij letterlijke vertaling van Molands droge misdaadkomedie ‘Kraftidioten’ wordt met Liam Neeson de ironische wraakfilm ‘Cold Pursuit’.

De dertienjarige Kayla is ongemakkelijk en timide op school, al zou je dat uit haar vlogs bepaald niet opmaken. ‘Eighth Grade’ is een puberfilm, grappig in zijn pijnlijkheid.

Een bijdehand mopperende schaapsherder staat het grotere verhaal in de weg.

Het Noorse ‘The Quake’ bouwt de spanning zo dramatisch op dat de onvermijdelijke aardbeving bijna een verrassing is.

‘If Beale Street Could Talk’ is zowel een sociale schets vermomd als liefdesgeschiedenis, als een liefdesverhaal in de schaduw van zijn tijd.

Filmmaker Stella van Voorst van Beest liep voor de documentaire ‘Goede Buren’ mee met twee vrijwilligers die in de Rotterdamse wijk IJsselmonde eenzame ouderen bezoeken. De kordate bemoeizucht van Ada en Wilma is nuttig en aandoenlijk.

Een uitgever wordt door zijn jonge medewerkster gedwongen tot nadenken over e-books en andere digitale strategieën. In de kern gaat ‘Doubles vies’ over iemand die moet bepalen voor welke waardes hij staat.

De favoriete hond van de Britse koningin Elizabeth werkt zich in de nesten en moet zijn weg terugvinden naar het paleis. ‘Corgi’ is niet onaardig, maar die stereotypen hadden niet gehoeven.

De films van de Belgische regisseur Joachim Lafosse zijn bijna een genre op zich, vaak gefocust op familierelaties. ‘Continuer’ boeit, maar blijft aan de keurige kant.

‘Alita: Battle Angel’ voelt als een dystopie in tienertaal. De film speelt zich af in een metropool vol misfits en criminelen en bevat zwijmelmomenten tussen tienercyborg Alita en Hugo.

Onschuld is schaars in Sergej Loznitsa’s sombere, aangrijpende theater van wreedheid en leugens. ‘Donbass’ is gebaseerd op verhalen en clips op sociale media.

In het innemende vervolg van ‘Ernest & Célestine’ wonen de beer en het muisje samen in een huis. ‘Ernest & Célestine Winterpret’ bevat vier losse verhaaltjes.

Het probleem van ‘The Lego Movie 2’ is dat vijf jaar later het idee van een ironische, subversieve, speelse film vol zelfspot over superhelden niet meer zo fris is.

Het filosofische kinderboek ‘Le Petit Prince’ is vertaald in meer dan 375 talen. Voor de documentaire ‘Het wonder van Le Petit Prince’ bezoekt Marjoleine Boonstra mensen die het boek in nu bijna verdwenen talen overzetten.

De Iraanse film ‘No Date, No Signature’ is een vlijmscherpe filmische lijkschouwing van onze emoties.

In ‘At Eternity’s Gate’ gaat regisseur Julian Schnabel Van Goghs mentale staat niet uit de weg, maar hij legt liever de nadruk op zijn koortsachtige werkdrift en opvattingen over kunst.

‘Instant Family’ met Mark Wahlberg en Rose Byrne is een warme en vooral geloofwaardige komedie over adoptie.

‘The Hate U Give’, dat het politiegeweld tegen zwarte Amerikanen aanklaagt, was al een groot succes als roman voor ‘young adults’. Het boek is nu uitstekend verfilmd.

Kenners weten wat ze kunnen verwachten bij de nieuwe ‘Dragon Ball Super: Broly’. Veel gebrul, diverse Hulk-achtige transformaties van zowel helden als schurk en lang uitgesponnen gevechten. Maar voor de gewone filmbezoeker is de film nogal overweldigend.

‘Werk ohne Autor’ is een ambitieuze film. Door de goed uitgediepte personages en het elegante script weet de film drie uur lang te boeien.

Tranentrekkend wordt ‘Kabul, City in The Wind’ nooit, maar de documentaire toont wel hoe de levens van Afghaanse buschauffeurs op elk niveau doordrongen zijn van geweld.

Vier vriendinnen gaan op meidenweekend in de Ardennen. In het huisje in België gebeuren onverklaarbare dingen. ‘Vals’ heeft een typische thrillerstructuur: bijna iedereen heeft een geheim, informatie wordt achtergehouden en er wordt met aanwijzingen gestrooid.

Regisseur M. Night Shyamalan neemt de superheld als cultureel fenomeen zeer serieus. Maar dat haalt wel de vaart uit zijn nieuwste film ‘Glass’.

‘Das schweigende Klassenzimmer’ is een waargebeurd verhaal over een Oost-Duitse schoolklas die in 1956 een ‘zwijgprotest’ aantekent tegen het neerslaan van de Hongaarse Opstand.

In ‘Sueño en otro idioma’ kunnen mensen met dieren praten. Magische en realistische elementen lopen op natuurlijke wijze door elkaar in de film.

De noodarts Rike stuit met haar zeilboot op een op drift geraakt schip vol vluchtelingen. Wie moet ze van al die honderd mensen redden?

De derde film in de reeks ‘How to Train Your Dragon’ is mooi geanimeerd, maar die vliegscènes kennen we nu wel.

Blaze Foley had een legende kunnen zijn, maar werd het niet. In de film over zijn leven lijkt hijzelf soms een bijfiguur in zijn eigen biografie.

Een slachtoffer van bruut geweld creëert een eigen fictieve wereld om het helingsproces te bespoedigen. Robert Zemeckis maakte een speelfilm naar dit ware verhaal.

De Rocky-formule kan nog prima mee, bewees ‘Creed’ in 2015. Maar ‘Creed II’ blijkt zowel voorspelbaar als gekunsteld te zijn.

‘Ben is back’ gaat over een moeder met een verslaafde zoon. Ondanks goed acteerwerk van Julia Roberts en Lucas Hedges raakt de film nauwelijks een snaar.

De docu ‘Free Solo’ volgt met spectaculaire beelden de extreme klimmer Alex Honnold. Samenleven met iemand die geen angst kent, moet hels zijn.

Docu ‘Genesis 2.0’ onderzoekt de mogelijkheid om met moderne technieken uitgestorven diersoorten te laten herleven. Maar de conclusies zijn niet erg helder.

‘An Impossibly Small Object’ zit vol fraai camerawerk en heeft een uiterst subtiel en intelligent script. Toch kleeft aan de film iets van defensief navelstaren.

‘Los versos del olvido’ doet denken aan de bureaucratie van onderdrukking in politieke dictaturen. De film is prettig raadselachtig, de hoofdpersoon is zijn eigen naam vergeten.

De veertienjarige Richard Wershe Jr. werd ingezet als jongste drugs-informant ooit. Drie jaar later dankte de FBI hem af en werd hij veroordeeld tot levenslang.

De honden in de documentaire Buddy zijn meer dan alleen trouwe viervoeter. De hoofdpersonen in de film kunnen dankzij hun hond zelfstandig blijven.

Het mooi gespeelde ‘Something Useful’ volgt twee vrouwen die elkaar tijdens een reis in een nachttrein door Turkije leren kennen. Beiden hebben hun geheimen.

Disneys vervolg op ‘Mary Poppins’ blijkt een verhulde remake. Gelukkig is de animatie memorabel.

De geanimeerde Spider-Man heet Miles Morales, een gekleurde tiener die kampt met Spider-achtigen uit vele dimensies.

Een veertienjarige zoon kijkt hulpeloos toe hoe het leven van zijn ouders in een glijvlucht belandt. Vader Jerry faalt, moeder Jeanette tracht zichzelf halfhartig opnieuw uit te vinden.

‘This Magnificent Cake’ is een rijke animatiefilm over Belgisch kolonialisme die je telkens opnieuw kan zien, en die dan telkens iets nieuws onthult.

De Koreaan Hong Sang-soo maakte films over film maken. Ditmaal reflecteert hij op een schandaal dat hem zelf trof.

De Fabeltjeskrant blijft in deze digitaal gereanimeerde versie aaibaar. Maar deze aftrap voor een nieuwe tv-serie is geen echte film.

Colette was niet de enige kunstenaar wier werk door haar echtgenoot werd geannexeerd. Maar zij bevrijdde zich in een vrijgevochten leven.

Bij Transformers-prequel ‘Bumblebee’ draait het verrassend genoeg niet om beukend en kreunend metaal, maar om emoties.

In ‘Second Act’ krijgt Maya een toppositie bij een bedrijf door een gefingeerd cv – want diploma’s heeft ze niet kunnen halen. De film bedoelt het goed, maar zwalkt vervolgens alle kanten op.

‘Shoplifters’ is een film over zoveel, maar vooral over het onzegbare dat alleen in grote filmkunst zichtbaar kan worden gemaakt.

‘Ralph Breaks the Internet’ heeft een slim scenario, zit vol met satirische scherpte en de vrouwelijke hoofdpersoon is verre van braaf.

‘Aquaman’ is voor DC een stap in de goede richting, maar niet meer dan een stap.

‘All Alone’ is een knappe film. Gevangen in een bureaucratisch systeem vecht vader Marko om zijn dochtertje te kunnen zien.

In ‘Heartbound’ zie je onsentimentele, ijverige Thaise dames wennen aan stugge, soms veel oudere Deense boeren en arbeiders.

‘The Extraordinary Journey of the Fakir’ is een feelgoodfilm over iemand die zijn bestemming vindt. De Bollywood-elementen houden het luchtig.

De typetjes uit Jandino Asporaats Dino Show krijgen in ‘Bon Bini Holland 2’ veel ruimte. Ze maken wel veel stereotiepe grappen.

De 83-jarige Edie maakt, na de dood van haar echtgenoot, haar droom waar. Ze beklimt een Schotse berg. De film is sentimenteel en voorspelbaar.

De film ‘The Disciples – Een straatopera’ volgt de leden van het Amsterdams dak- en thuislozenkoor De straatklinkers terwijl die een opera instuderen. Die opera lijkt vooral bedacht om de mensen aan het praten te krijgen.

De ingrediënten van ‘Buurman & Buurman’ zijn al jaren hetzelfde. Maar de idiote oplossingen van deze klunzige klussers blijven grappig.

Elk shot van ‘Cold War’ kan je inlijsten. De film danst door de geschiedenis. Toch duurt hij maar tachtig minuten.

‘Kursk’ richt zich op kameraadschap en overlevingsdrift. Het is geen typische duikbootfilm, al ontkomt de regisseur niet aan scènes met stoïcijnse helden.

Het populaire programma ‘All You Need Is Love’ heeft eindelijk een film. Alleen jammer dat het verhaal zo weinig verrassend is, vol clichématige personages.

‘The State Against Mandela and the Others’ reconstrueert het Rivonia-proces, waar naast Nelson Mandela negen andere ANC-leden terechtstonden.

‘The Possession of Hannah Grace’ is een horrorfilm van regisseur Diederik van Rooijen (‘Penoza’). Met deze film gaat hij Amerika niet veroveren.

Af en toe is ‘Beautiful Boy’ iets te gelikt, maar de hoofdrolspelers weten perfect de tweestrijd te vangen van een vader met een drugsverslaafde zoon.

‘Becoming Astrid’, de film over de vrijgevochten Astrid Lindgren is optimistisch en specifiek. Maar een aantal essentiële vragen wordt niet aangestipt.

De Grinch gaat ook in deze animatiefilm heerlijk brommend en klagend door het leven. Totdat hij een vertederend meisje ontmoet.

‘Good Manners’ is een dubbelfilm. In het eerste deel wordt kindermeisje Clara verliefd op de zwangere Ana, die nogal wat weerwolftrekjes heeft. In het tweede deel volgen we het kind van Ana, dat ook weerwolvenbloed lijkt te hebben.

De Franse documentairemaker Nicolas Philibert (‘Être et avoir’) filmde jonge verpleegkundigen in opleiding voor een liefdevol portret.

De wereldpremiere van het verloren gewaande Russische film ‘Anniversary of the Revolution’ was deze week in Tuschinski te zien. Een inkijk in het vroege werk van docupionier Dziga Vertov.

De weduwen van omgekomen criminelen raken tegen wil en dank betrokken bij de strijd tussen twee dubieuze groepen. De film laat iets te nadrukkelijk zien wat de pretenties van Steve McQueen (‘12 Years a Slave’) zijn.

In ‘The Wife’ wint een schrijver de Nobelprijs voor literatuur terwijl zijn relatie met zijn echtgenote implodeert.

Bij eerdere versies steekt deze ‘Robin Hood’ wat bleekjes af: de acteurs zijn minder charismatisch, de actie is onmogelijk. Alleen de verwijzingen naar het heden maken indruk.

In ‘Liebe in den Gängen’ zoekt gewezen jeugdcrimineel Christian een veilige haven in een baantje in een supermarkt. Hij valt voor collega Marion. De film mengt emotionele kaalslag en onmacht innemend met sprankjes hoop.

In ‘Jij bent mijn vriend’ wordt een oude bekende gevolgd: de zachtaardige Branche uit ‘De kinderen van juf Kiet’. De nieuwe film is een argument voor het kinderpardon, maar wel genuanceerd.

Mary Shelley, de auteur van de wereldberoemde gothic novel ‘Frankenstein’, brak als puber met haar ouders en stortte zich in een destructieve relatie met de dichter Percy Shelley. De film ‘Mary Shelley’ probeert haar te schilderen als een eigenzinnige vrouw.

De film ‘Touch Me Not’ verkent lichamelijkheid, tederheid en seksualiteit op een opmerkelijke manier. Debuterend regisseur Adina Pintilie stelt met haar film belangrijke vragen.

Marceline Loridan-Ivens, de weduwe van Joris Ivens, was een gevierd schrijfster en filmmaakster. In een intieme portretfilm blikt ze terug op een geëngageerd leven.

Een kleuterjuf denkt een wonderkind te hebben ontdekt in ‘The Kindergarten Teacher’; een gelaagde film, die stof tot nadenken geeft.

‘De beveiligers’ brengt sfeervol het werk van beveiligers in beeld, maar blijft ook een beetje steken in sfeer.

De films van Orson Welles zijn nog steeds een inspiratiebron voor filmmakers. Virtuoos, eigenzinnig, briljant.

‘The King’ is niet zomaar de zoveelste documentaire over Elvis Presley, maar een film die echt tot nadenken stemt.

Zolang hij nog banken berooft, lééft hij. Dat weet Robert Redford in de fraaie misdaadfilm ‘The Old Man & the Gun’. Hopelijk geeft hij zijn acteerwerk toch nog niet helemaal op.

Het Zweedse ‘Gräns’ zet de kijker meesterlijk op het verkeerde been.

‘Leave No Trace’ is de nieuwe film van Debra Granik (‘Winter’s Bone’). De film is een eerbetoon aan een vader en dochter in de rafelranden van de maatschappij.

Disney plukt in zijn variatie op het kerstsprookje ‘De Notenkraker’ elementen uit het originele verhaal, de latere balletversie en wil er ook nog een eigen verhaal van maken.

Scène na scène valt je mond open van verbazing over de brutaliteit en de banaliteit van Berlusconi.

De film ‘Girl’ over de 15-jarige transgender Lara betovert. Vooral door debuterend acteur Victor Polster.

Was het een ongeluk, een duwtje of zelfmoord? ‘My Foolish Heart’ gaat over de laatste dagen van jazzlegende Chet Baker.

‘I Miss You When I See You’ gaat over twee jongens die niet uit de kast komen. Wellicht is de film in Hongkong emanciperend, in westerse homofilms is het vraagstuk een gepasseerd station.

Veertig jaar na het origineel ontsnapt Michael Myers uit de inrichting waarin hij opgesloten zat. Zijn oud-slachtoffer bidt al jaren dat hij ontsnapt. Dan kan ze wraak nemen.

De nieuwste film in de Millenniumreeks is een vlot en onderhoudend actiespektakel. Maar voor de fans moet het hoogverraad zijn: waar is de paranoïde schaduwwereld van Stieg Larsson gebleven?

‘The Sisters Brothers’ is een onvoorspelbare western vol contrasten, met prachtige locaties en camerawerk, en een ijzersterke cast. De opmerkelijke film stemt tot nadenken.

De vrouwen in ‘Las herederas’ moeten rollen spelen om zich staande te houden in een patriarchale maatschappij. Debuterend regisseur Marcelo Martinessi vertelt het verhaal met humor en mededogen.

De Mexicaanse filmmaker Diego Gutiérrez gebruikte een wildkookboek om via voedsel de Nederlandse maatschappij te leren begrijpen. Was dat wel zo’n goed idee?

‘Het voorval’ draait om een jongen die in de oorlog een Duitse soldaat doodt, een gebeurtenis waarover kunstenaar Armando veel schreef. Maar is het echt gebeurd, gemythologiseerd of pure fictie?

‘Life Itself’ is een film als een conceptalbum: een complex romantisch drama, met daaromheen een raamvertelling en muziek van Bob Dylan. De film bezwijkt onder zijn ambities.

Antonia Brico moet een licht bezeten, indrukwekkende vrouw zijn geweest. Maar dat komt in ‘De Dirigent’ niet goed uit de verf.