Film

‘If Beale Street Could Talk’ is zowel een sociale schets vermomd als liefdesgeschiedenis, als een liefdesverhaal in de schaduw van zijn tijd.

In ‘Verliefd op Cuba’ wordt slappe romantiek uit toeristenfolders met ondergaande zonnen gebracht als authentiek levensgevoel.

Filmmaker Stella van Voorst van Beest liep voor de documentaire ‘Goede Buren’ mee met twee vrijwilligers die in de Rotterdamse wijk IJsselmonde eenzame ouderen bezoeken. De kordate bemoeizucht van Ada en Wilma is nuttig en aandoenlijk.

Een uitgever wordt door zijn jonge medewerkster gedwongen tot nadenken over e-books en andere digitale strategieën. In de kern gaat ‘Doubles vies’ over iemand die moet bepalen voor welke waardes hij staat.

De favoriete hond van de Britse koningin Elizabeth werkt zich in de nesten en moet zijn weg terugvinden naar het paleis. ‘Corgi’ is niet onaardig, maar die stereotypen hadden niet gehoeven.

De films van de Belgische regisseur Joachim Lafosse zijn bijna een genre op zich, vaak gefocust op familierelaties. ‘Continuer’ boeit, maar blijft aan de keurige kant.

‘Alita: Battle Angel’ voelt als een dystopie in tienertaal. De film speelt zich af in een metropool vol misfits en criminelen en bevat zwijmelmomenten tussen tienercyborg Alita en Hugo.

Onschuld is schaars in Sergej Loznitsa’s sombere, aangrijpende theater van wreedheid en leugens. ‘Donbass’ is gebaseerd op verhalen en clips op sociale media.

In het innemende vervolg van ‘Ernest & Célestine’ wonen de beer en het muisje samen in een huis. ‘Ernest & Célestine Winterpret’ bevat vier losse verhaaltjes.

Het probleem van ‘The Lego Movie 2’ is dat vijf jaar later het idee van een ironische, subversieve, speelse film vol zelfspot over superhelden niet meer zo fris is.

Het filosofische kinderboek ‘Le Petit Prince’ is vertaald in meer dan 375 talen. Voor de documentaire ‘Het wonder van Le Petit Prince’ bezoekt Marjoleine Boonstra mensen die het boek in nu bijna verdwenen talen overzetten.

De Iraanse film ‘No Date, No Signature’ is een vlijmscherpe filmische lijkschouwing van onze emoties.

In ‘At Eternity’s Gate’ gaat regisseur Julian Schnabel Van Goghs mentale staat niet uit de weg, maar hij legt liever de nadruk op zijn koortsachtige werkdrift en opvattingen over kunst.