Folkert Jensma is juridisch commentator en schrijft wekelijks over de rechtsstaat.
Toen ik drie weken geleden een strafzitting bijwoonde, drong het tot me door. De rechtspraak is nu al drie maanden niet meer openbaar.
Dat het kabinet wèl diepe spijt en berouw over het slavernijverleden heeft, maar excuses niet aanbiedt, is loepzuiver calculerend gedrag.
De Tweede Kamer heeft mogelijkheden om zich met de benoeming van rechters te bemoeien. In het recente verleden heeft de PVV in dit bordspel één benoeming in de Hoge Raad weten te verhinderen.
Komt het N-woord eigenlijk in vonnissen voor? Soms heb je zomaar een voorgevoel. Gauw ‘neger’ op rechtspraak.nl ingevoerd.
Ik had zelf liever gezien dat Viruswaanzin wel had mogen manifesteren, in al z’n onverantwoorde gekkigheid, schrijft Folkert Jensma. "Ook om het obligate ‘politiestaat’-verwijt nu eens niet te hoeven horen."
De documentaire ‘13th’ laat overtuigend zien welke perverse ontwikkelingen in de VS in het absolute nadeel van de zwarte bevolking zijn uitgepakt. Nu zit één op de vier gevangenen ter wereld vast in de VS. 2,5 miljoen mensen. 40 procent is zwart.
Zoals bekend kampt het Openbaar Ministerie met een achterstand van 55000 zaken. De oorzaak zit grotendeels in het schrappen van vrijwel alle strafzittingen tijdens de lockdown. Van zo’n stapel ‘plankzaken’ kan de rechtspleging nog jaren last hebben.
Bij ‘knevelarij’, een begrip uit de toeslagenaffaire, zat ik meteen in een stripverhaal met struikrovers die hun slachtoffers met touw vastbinden voordat ze ’m smeren. Het blijkt een klassiek ambtsmisdrijf dat sinds 1804 in de wet staat.
"Over migranten en asielzoekers ben ik een beetje door m’n rechtsstatelijke ideeën heen. We zitten op dood spoor, met een imposante maar stelselmatig haperende machine van opvang, afhandeling en uitzetting."
Welke risico’s, uitdagingen en kansen brengt de coronacrisis mee voor het rechtssysteem? vraagt columnist Folkert Jensma zich af.
Vanaf volgende week gaan de gerechten weer open voor straf-, jeugd- en familierecht. Vooral zaken waar men ‘fysiek’ echt aanwezig moet zijn. Gaat dat lukken? vraagt Folkert Jensma zich af.
Folkert Jensma volgde onlangs een dagje strafzittingen in een verder uitgestorven rechtbank, om te zien hoe ‘rechtspraak op afstand’ zich ontwikkelt. Het viel me nog niet mee
'Ministerie kleunt mis met appathon', zo sabelde de krant maandag de tweedaagse ontwikkelsessie neer die het ministerie van Volksgezondheid dat weekend organiseerde.
Een tot twee jaar, zolang lijkt het dus te gaan duren, de ontregeling van alles door het coronavirus.
De rechtspleging staat vrijwel stil. En wat er nog gebeurt, is vrijwel aan het oog onttrokken. Maar die radicale sluiting is niet houdbaar, schrijft Folkert Jensma.
Voor het eerst sinds ik in 2011 hier over de rechtsstaat begon te schrijven, vraag ik me af of het onderwerp prioriteit heeft.
Toon mij uw noodtoestand en ik zeg u wie u bent. Hoe diep uw democratie is geworteld, wat u bereid bent te accepteren.
Handhaven is een evenwichtsoefening. Tussen dwang en zelfregulering, waarbij de sociale of culturele context het effect meebepaalt.
Is die Nederlandse rechtspraak dan wél zo onafhankelijk van de politiek als ze zich daar verbeelden?
Nu plegen alle rechters het ‘rechterlijk domein’ te verdedigen: de bevoegdheid om het werk zo in te richten als het hem of haar goeddunkt. Maar sommigen gaan daarin verder.
Soms, heel soms, vraagt Folkert Jensma zich af hoe het de officieren van justitie te moede is die Wilders vervolgen. Hebben ze er nog een beetje zin in?
Eindelijk is er een politiek antwoord op wat in hapklare mediatermen ‘de vertrouwenscrisis’ binnen het OM is gaan heten, schrijft Folkert Jensma. "Het OM komt onder 'verscherpt toezicht'."
Romney is een verademing. Hoewel politiek medestander houdt hij het zuiver en trekt in één keer het kleed af van zijn president.
Moet een rechter alles pikken? Nee, schrijft Folkert Jensma. Maar hij is ook weer niet geheel machteloos.
Soms denk ik dat de rechtspraak niet tot veranderen in staat is. Ieder jaar daalt het aantal ingediende zaken, maar sneller, goedkoper, voorspelbaarder of begrijpelijker wordt het er niet van. Integendeel.
De rechter ‘moet terug in z’n hok’! Forum voor Democratie zal voor een nieuwe president van de Hoge Raad helpen zorgen die begrijpt dat het zó niet langer kan.
De aanvallen op de Poolse magistratuur zetten overal in Europa rechters op scherp. Het ondenkbare is aan het gebeuren, midden in de eigen, zorgvuldig opgebouwde Europese…
Wie wil meemaken hoe de multiculturele samenleving het recht kleurt, kan zich het beste melden aan het front van huwelijk, relaties en religieuze samenlevingsvormen.
Weet u het nog? De ene rechter vond op 11 november dat de kinderen van IS-vrouwen moesten worden gerepatrieerd. En de andere rechter vond elf dagen later in hoger beroep het omgekeerde.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/bvhw/wp-content/blogs.dir/114/files/2019/01/jensma-folkert-online-artikel.png)