Folkert Jensma is juridisch commentator en schrijft wekelijks over de rechtsstaat.
Columnist Folkert Jensma analyseert de grens tussen de wetgever en de rechter. Waar houdt wetsuitleg op en waar begint rechtsvorming?
Meestal heb ik het hier niet over Netflix, maar de crime-reeks Undercover (‘geïnspireerd op ware gebeurtenissen’) maakte het keiharde Brabantse milieu van xtc-boeren voor mij…
Hoe belangrijk is Nederlands recht nou écht als het gaat om grote zakelijke beslissingen?
Moet de Tweede Kamer meer invloed krijgen bij de benoeming van leden van de Hoge Raad en de Raad van State?
Ieder mens verdient een tweede kans. Dat is een mooi ethisch uitgangspunt, vindt columnist Folkert Jensma. Maar geldt het ook in de kwestie rond ‘hoogleraar B.’?
Wie de EU-stemwijzer maakt, komt erachter dat sinds de vorige EU-verkiezingen er vrijwel geen enkele binnenlandse kwestie is geweest zónder Europese dimensie.
Een advocaat mag en moet partijdig zijn, maar moet ook evenwicht zien te houden, is het idee. Anderen mogen geen onnodig leed of nadeel ondervinden. Apert onnodige procedures moeten voorkomen worden.
Het OM heeft net als het Amsterdamse brandweerkorps een eigen kazernecultuur die vreet aan de kerntaak – samen veilig blussen. Zij het dat de problemen hier in de top zitten.
Geen enkele inbeslagname heeft invloed op de prijs, de productie of de logistiek van drugs. Overheidsingrijpen leidt netto tot niks.
De wetgever als stempelmachine. Politiek zijn alle handjes vakkundig gebonden – alleen van de Eerste Kamer gaat nog een vage controledreiging uit.
`Kijk eens verder dan de eigen zittingsagenda inclusief dossiers. Neem ook collectieve verantwoordelijkheid, pak de regie, verzin wat nieuws", richt Folkert Jensma zich tot rechters.
Dat zoiets als de ‘casus Michael P.’ nooit meer mag gebeuren is duidelijk, maar je kan het niet eisen of beloven, schrijft Folkert Jensma.
Het OM krijgt in de zaak van de in Thailand veroordeelde wiethandelaar Van Laarhoven en zijn vrouw een aantal verwijten toegevoegd die niet zonder gevolgen kunnen blijven.
Vonnisafspraken gaan er komen, voorspelt Folkert Jensma, ook in Nederland.
Oei, eerst iets rechtzetten. Vorige week beweerde ik dat „burgers alleen bij toeval onethisch gedrag van advocaten ontdekken”.
Advocaten reguleren hun beroep liever in eigen huis, waar uitspraken nóóit met naam worden gepubliceerd, geen kantoor ooit wordt gedwongen sancties publiek te melden en burgers dus alleen bij toeval onethisch gedrag van advocaten ontdekken.
Altijd leuk als consultants een organisatie binnenlopen en vragen gaan stellen. De rechtspraak vroeg vorig jaar of het op eigen kracht uit de rode cijfers kon raken.
De sociale advocatuur is door jaren financiële verwaarlozing diep gekrenkt, schrijft Folkert Jensma. Maar is méér gratis recht echt de beste oplossing?
Sinds 1 januari poetst columnist Folkert Jensma zijn tanden met een digitale tandenborstel, de tandenpoetsapp bij de hand.
Deze week hesen de advocaten de stormbal, maar ik kon niet echt in de stemming komen.
Grappig. Precies in de week waarin Hysterie uitkomt, het boek waarin criminoloog Marc Schuilenburg het alarmisme over veiligheid en migratie analyseert, wil premier Rutte…
Je moet niet zeuren als je ook eens een keer géén interview krijgt. Betrokkene heeft dan even geen zin in jou of je krant. Tant pis.
De kerstboom wenkt, de oliebollen doemen op – ontkom dan maar eens aan terugkijken. Als er dit jaar één graat in m’n keel is blijven steken, dan zijn het wel de ‘gewortelde…
Vrij desastreus, dat nieuws deze week over de duizenden strafbeschikkingen die het Openbaar Ministerie de afgelopen jaren ten onrechte aan burgers heeft opgelegd. Oorzaak: incompetentie.
De maatschappelijke druk op handhaving en rechtspleging neemt niet af. Er is altijd wel ergens een minister die iets gaat ‘aanpakken’. Maar in de handhaving zit héél veel achterstallig onderhoud verstopt.
Hoe zat het ook alweer met demonstreren in een vrij Nederland? En mag dat, kan dat, ‘moet dat nou’, bij een Sinterklaasintocht?
Volgens Nieuwsuur was het „uniek” en „zeldzaam” dat rechters zich openlijk uitspreken tegen het bestuur van de rechtspraak.
Kijken naar Opsporing Verzocht is een guilty pleasure. Het is een realityshow, deels nagespeeld, meestal met bewakingsbeelden, met de kans om de politie te tippen als je een…
Toen Klaas Dijkhoff (VVD) onlangs begon over het „dubbel bestraffen” van misdrijven in probleemwijken, schoot me het CBS-rapport ‘Het mysterie van de verdwenen criminaliteit’ te…
/s3/static.nrc.nl/bvhw/wp-content/blogs.dir/114/files/2019/01/jensma-folkert-online-artikel.png)