Folkert Jensma is juridisch commentator en schrijft wekelijks over de rechtsstaat.
Er is bezuinigd, gereorganiseerd en gecentraliseerd met schaalvergroting en hogere werkdruk tot gevolg. Gevolg: stilstand en verschraling van het hele apparaat.
Geen van de rechters die Folkert Jensma sprak betwijfelden de onafhankelijkheid van de rechtsspraak. Maar wel vond hij rechters met heimwee naar kleinere rechtbanken.
Met een noodfonds van tweemaal 36 miljoen voor twee jaar is de sociale advocatuur weer even uit de brand. Intussen blijven andere, reële problemen buiten beeld, schrijft Folkert Jensma.
Het schokkendst aan de recente Zembla-aflevering over het wegkijken bij fouten in de opsporing, waren toch weer de beelden van een bewakingscamera, schrijft Folkert Jensma.
Er zijn schandalen waar je enorm treurig van wordt, maar waarin verantwoordelijkheid is genomen en je dus toch je vertrouwen houdt.
Nergens wordt het woord ‘collega’ zo vaak en met zoveel genegenheid uitgesproken als binnen de politie, schrijft Folkert Jensma. Maar waarom moest politievrouw en klokkeluider Fatima Aboulouafa dan weg?
Het is een weinig bekend onderdeel van de verzorgingsstaat: de belastingbetaler neemt de schade van de misdaad op zich, schrijft Folkert Jensma.
Het Civil Resolution Tribunal in Canada vult een gat in de markt: een snelle, informele en eenvoudige online conflictoplosser met de optie van een écht vonnis.
Niets zo instructief als een strafzaak die voor je ogen in de soep loopt. Deze zomer stond ik na een strafzaak voor de rechtbank Den Haag verbluft tegen het felle licht te…
Een principegevecht tussen de zittende en de staande magistratuur. Kwestie: wie gaat er écht over de straffen?
Er staat een olifant in de kamer, schrijft Folkert Jensma – en ook al een poosje. Gaan we verder oorlog tegen drugs voeren, of is ‘ermee leven’ ook al een goed resultaat?
Hoofdzakelijk retorische en soms zelfs dubieuze kletskoek. Dat was te horen vanuit Den Haag na de moord op advocaat Derk Wiersum.
Het stikstofvonnis is qua politieke en financiële impact vergelijkbaar met de gaswinning in Groningen, waar de Raad van State in 2015 de eerste beperkingen oplegde.
Wordt de beleidsvrijheid van het OM inderdaad kleiner? Te oordelen naar het publieke profiel wel.
Columnist Folkert Jensma analyseert de grens tussen de wetgever en de rechter. Waar houdt wetsuitleg op en waar begint rechtsvorming?
Meestal heb ik het hier niet over Netflix, maar de crime-reeks Undercover (‘geïnspireerd op ware gebeurtenissen’) maakte het keiharde Brabantse milieu van xtc-boeren voor mij…
Hoe belangrijk is Nederlands recht nou écht als het gaat om grote zakelijke beslissingen?
Moet de Tweede Kamer meer invloed krijgen bij de benoeming van leden van de Hoge Raad en de Raad van State?
Ieder mens verdient een tweede kans. Dat is een mooi ethisch uitgangspunt, vindt columnist Folkert Jensma. Maar geldt het ook in de kwestie rond ‘hoogleraar B.’?
Wie de EU-stemwijzer maakt, komt erachter dat sinds de vorige EU-verkiezingen er vrijwel geen enkele binnenlandse kwestie is geweest zónder Europese dimensie.
Een advocaat mag en moet partijdig zijn, maar moet ook evenwicht zien te houden, is het idee. Anderen mogen geen onnodig leed of nadeel ondervinden. Apert onnodige procedures moeten voorkomen worden.
Het OM heeft net als het Amsterdamse brandweerkorps een eigen kazernecultuur die vreet aan de kerntaak – samen veilig blussen. Zij het dat de problemen hier in de top zitten.
Geen enkele inbeslagname heeft invloed op de prijs, de productie of de logistiek van drugs. Overheidsingrijpen leidt netto tot niks.
De wetgever als stempelmachine. Politiek zijn alle handjes vakkundig gebonden – alleen van de Eerste Kamer gaat nog een vage controledreiging uit.
`Kijk eens verder dan de eigen zittingsagenda inclusief dossiers. Neem ook collectieve verantwoordelijkheid, pak de regie, verzin wat nieuws", richt Folkert Jensma zich tot rechters.
Dat zoiets als de ‘casus Michael P.’ nooit meer mag gebeuren is duidelijk, maar je kan het niet eisen of beloven, schrijft Folkert Jensma.
Het OM krijgt in de zaak van de in Thailand veroordeelde wiethandelaar Van Laarhoven en zijn vrouw een aantal verwijten toegevoegd die niet zonder gevolgen kunnen blijven.
Vonnisafspraken gaan er komen, voorspelt Folkert Jensma, ook in Nederland.
Oei, eerst iets rechtzetten. Vorige week beweerde ik dat „burgers alleen bij toeval onethisch gedrag van advocaten ontdekken”.
/s3/static.nrc.nl/bvhw/wp-content/blogs.dir/114/files/2019/01/jensma-folkert-online-artikel.png)