Mijn nieuws Podcasts Digitale krant
Dagboek Coronavirus

Dagboek Coronavirus

Schrijver Ilja Leonard Pfeijffer woont in Genua. Op deze plek schrijft hij over de impact die het coronavirus heeft op het leven daar.

vr · 26 juni 2020

Bladgoud en ratten

Genua in de zomer is een oude dame die het parfum van haar jeugd heeft opgespoten en diep ademhaalt. In de stegen beginnen haar herinneringen en vreemde, verzwegen verlangens uit te botten, te woekeren en te walmen.

vr · 26 juni 2020

Virusmoeheid

Volgens de gangbare definitie is een pandemie voorbij wanneer er op veertig opeenvolgende dagen geen gevallen meer worden geconstateerd in de wereld.

do · 25 juni 2020

Tussen hoopvol perspectief en valse hoop

Vanuit zijn woonplaats Genua schrijft Ilja Leonard Pfeijffer over hoe Italië omgaat met het coronavirus.

wo · 24 juni 2020

Men likt wonden en telt geld

Terwijl het virus zich nog steeds verspreidt in Noord- en Zuid-Amerika, Rusland, India en het Midden-Oosten, vergat ik zojuist bijna mijn mondkapje voor te binden bij het plassen.

di · 23 juni 2020

Vertier is onze ondergang

Een klant op het terras van het restaurant op Piazza delle Erbe vroeg de serveerster of hij zijn telefoon mocht opladen. Zij zei dat ze binnen een oplader hadden.

zo · 21 juni 2020

Grote gebaren aan een te krappe tafel

Schrijver Ilja Leonard Pfeijffer woont in Genua. Op deze plek schrijft hij over de impact die het coronavirus heeft op het leven daar.

za · 20 juni 2020

Spion

‘Er gaan dagen voorbij dat ik er niet meer aan denk”, zei Sara, de restauratrice van onze fresco’s, tijdens het diner op het plein, om vervolgens door de ober te worden…

do · 18 juni 2020

Ironie

Mijn zusje in Nederland zei mij over de telefoon dat ze de ironie miste in mijn stukjes. Ze had gelijk. Maar ik wil mijn zusje niet teleurstellen en ik zou graag luchtig kunnen doen over een opgeklopte hype. Maar het probleem hierbij is, zoals bij zoveel dingen, de werkelijkheid.

wo · 17 juni 2020

De woorden die alleen gefluisterd worden: tweede golf

De maatregelen tijdens de quarantaine vertoonden de unieke combinatie van onzekerheid en urgentie. De urgentie is verdwenen, maar de onzekerheid niet.

ma · 15 juni 2020

Deprimerende waanzin: het voetbal is terug

De twee returns van de halve finale van de Coppa Italia zijn gespeeld. Het is deprimerende waanzin. Het ergste zijn de interviews met afatische multimiljonairs die zich met de arrogantie van eclatante ignorantie beklagen over de gedwongen pauze van drie maanden.

za · 13 juni 2020

Slapen tussen mijn boeken

Er bestaat een bibliofiele uitgave van mijn sonnetten voor de krant, die niet verkocht kan worden omdat de hele oplage nog moet worden gesigneerd.

vr · 12 juni 2020

Op vakantie naar Italië?

Het decor van de stad is weer gevuld met figuranten. Op het eerste gezicht wemelt er van alles. Men is druk doende dingen te verplaatsen en met dingen op andere dingen te slaan…

do · 11 juni 2020

Door het virus is de wereld weer groot geworden

De broer van Stella’s baas, die ook een beetje baas is, reist regelmatig met de trein op en neer tussen Alassio, waar hij woont met zijn moeder, en Milaan, waar zijn snelle broer…

wo · 10 juni 2020

Heimwee naar controle

Vanuit zijn woonplaats Genua schrijft Ilja Leonard Pfeijffer over hoe Italië de coronacrisis doormaakt.

di · 9 juni 2020

De waanzin verschuilt zich

Het enige wat ons interesseert, is de haastige hervatting van onze kleine leventjes, schrijft Ilja Leonard Pfeijffer vanuit Genua.

ma · 8 juni 2020

Opstand

Zoals vaker gebeurt, vinden de uitersten van het politieke spectrum elkaar in hun gemeenschappelijke afkeer van het centrum. Het mondkapje is het symbool geworden van gehoorzaamheid en het doelwit van rebellie.

vr · 5 juni 2020

Doen wat we vroeger deden

Het lijkt opeens helemaal niet meer zo normaal om ernaar te streven te doen wat we vroeger deden, schrijft Ilja Leonard Pfeijffer. "Het moet niet weer zo worden als het was."

do · 4 juni 2020

Een zee van nutteloze rolkoffertjes rond de fontein

Via Garibaldi, de mooiste straat van Europa, was verlaten. De barman, de goudsmid en de meisjes van de ijssalon stonden met hun armen over elkaar op straat. De musea van Palazzo Rosso en Bianco zijn gesloten, toeristen zijn er niet en de school om de hoek is dicht.

wo · 3 juni 2020

Permanente quarantaine

Wanneer elke medemens een potentiële bron van besmetting is, wordt iedereen misantroop, schrijft Ilja Leonard Pfeijffer.

di · 2 juni 2020

Vergeefs wachten op klanten

Terwijl de Italiaanse middenstand steeds wanhopiger wacht op vroeger, raakt de epidemie gepolitiseerd in het land.

ma · 1 juni 2020

Er werd gefeest op Piazza delle Erbe, niemand maalde nog om de regels

Ik hoorde een virusmopje, waarin een politieagente een automobilist aanhoudt, zich vooroverbuigt naar het opengedraaide raampje en zegt „zonder mondkapje veertig euro”, waarop de…

za · 30 mei 2020

Ze wilde een vuurtje

Een vrouw vroeg om en vuurtje. Maar ik kon haar mijn aansteker niet geven. Ze droeg geen mondkapje. Het virus verdwijnt, maar angst blijft de eenvoudigste situaties besmetten.

vr · 29 mei 2020

De moeite van het wachten waard

Vanaf volgende week wordt het weer mogelijk om buiten de eigen regio te reizen. Dat leidt nu al tot polemieken, want niemand wil Milanezen over de vloer, sowieso al niet en zeker niet nu.

do · 28 mei 2020

‘Virusdictatuur’

We gingen lunchen met Massimo bij Rossovino op Piazza Lavagna. We hadden nog niet besteld of Massimo raakte in paniek. Hij was zijn mondkapje vergeten. Hij ging er een lenen bij de eigenaar Marco. Ik vond het een beetje overdreven.

wo · 27 mei 2020

Een oude kwelling als geruststelling

Ilja Leonard Pfeijffer

di · 26 mei 2020

Ik doe elke dag alsof alles normaal is

Stefano Bruni was een 38-jarige bouwvakker uit Sant’Olcese, een dorp tien kilometer ten noorden van Genua. Zijn vader Giorgio was een van de vele slachtoffers van het virus.

ma · 25 mei 2020

Gemaskerd weerzien

Vanuit zijn thuisplaats Genua schrijft Ilja Leonard Pfeijffer over hoe Italië de coronacrisis doormaakt. "Op ontsmette pantoffels maakten we een alternatief plan."

vr · 22 mei 2020

Ik vrees dat mijn kijk op dingen besmet is geraakt

Er wordt nog steeds dagelijks om zes uur een virusbulletin gepubliceerd. Gisteren zijn er in Italië 156 mensen gestorven.

vr · 22 mei 2020

Een zilt briesje van zee gleed onmerkbaar door de steeg

Gene, de eigenaar van Caffè Latino, schold een van zijn obers de huid vol en in dezelfde zin verontschuldigde hij zich daarvoor. „Ik ben nerveus”, zei hij.

Meer Dagboek Coronavirus...