De Zeeuwse VVD’ers willen helemaal geen ‘tweestrijd’

In een zaaltje van een restaurant in Oud-Vossemeer, op het Zeeuwse eiland Tholen, zit een groepje VVD’ers bij elkaar voor een ‘politiek café’: de lijsttrekker voor de Provinciale Staten in Zeeland Dick van der Velde, een paar andere kandidaten van de lijst, raadsleden, een oud-Statenlid, Tweede Kamerlid Jacqueline van den Hil uit Goes. Het is donderdagavond, afgelopen week.

In het Thoolse weekblad de Eendrachtbode had nog wel gestaan dat iedereen welkom was. De VVD in Den Haag weet al heel lang dat je met zulke avondjes, wat je ook probeert, geen kiezers trekt, alleen je eigen mensen. In 2010, toen de VVD met een slimme campagne en uitgebreid kiezersonderzoek voor het eerst de grootste partij werd, had de campagneleider beslist dat dáár dus geen geld meer naartoe ging. Tot verdriet van de afdelingen.

Kandidaat-Statenlid Björn Schutz heeft de huur van het zaaltje, de drank en de bitterballen betaald. En wat ze er in Den Haag ook van vinden: misschien zitten hier wel de succesvolste VVD’ers van de Provinciale Statencampagne. Donderdagochtend kwam uit een peiling van Ipsos/EenVandaag dat de VVD nergens anders zo hard groeit als in Zeeland. De VVD zou daar in de Provinciale Staten van vier naar zeven zetels gaan.

Er zijn op het avondje verslaggevers van De Eendrachtbode en Omroep Tholen, dus je zou denken: dit succes gaan de Zeeuwse VVD’ers flink vieren. Kiezers houden van winnaars, blijkt uit onderzoek, ook als dat alleen nog maar zo is in de peilingen. Maar misschien ligt juist dát anders in Zeeland? Lijsttrekker Dick van der Velde, de eerste spreker, zegt dat hij de voorspelde winst „wel heel fors” vindt. „We zien op 16 maart wel wat ervan terecht is gekomen.” Na hem zegt niemand er nog iets over.

Ze zíjn wel VVD’ers: het gaat veel over ondernemers. Maar van een ‘tweestrijd’ met andere partijen, waar de VVD in Den Haag al weken druk mee is, moet de VVD in Zeeland niets hebben. Om de paar zinnen gaat het over „samenwerking”. Al zijn er grenzen, zegt Van der Velde: „Ik zal niet meewerken aan gedwongen verkoop van boerenbedrijven.” Het zou, denkt hij, ook nauwelijks uitmaken: Zeeland krijgt vooral stikstof uit Vlaanderen en van zee.

Op Tholen, valt op, houden ze veel van Tholen. Als Kamerlid Jacqueline van den Hil zegt dat haar overgrootmoeder Helena Deurloo heette, een naam die veel voorkomt op het eiland, klinkt er opgewonden geroezemoes. Het is de enige keer.

Na afloop zegt Dick van der Velde dat hij „werkelijk geen idee” heeft waarom de VVD in Zeeland het zo goed doet in de Ipsos-peiling. Ze doen hun best in het provinciebestuur ja, maar CDA, SGP en PvdA volgens hem ook. Hij zucht. Van hém mag de campagne snel voorbij zijn. „Ik hou er niet van om met de borst vooruit…” Hij steekt zijn duimen onder denkbeeldige bretels en trekt ze naar voren. „Niks voor mij.”