Huilmake-up voor instant-kwetsbaarheid

„Dit”, zegt influencer Zoe Kenealy (ruim 130.000 volgers) aan het begin van haar TikTok-filmpje, „is voor mijn instabiele meiden”. Mijn aandacht heeft ze. „Je weet dat we er mooi uitzien als we huilen, toch? Nou, als je niet in een huilstemming bent, hier wat tips!” En daar komt de blush. Onder de ogen, op de oogleden – voor de illusie van dikke, doorhuilde ogen. Blush op de neus. Glitter-eyeliner onder de oogleden (net tranen), onder de neus (snot, uiteraard). Lipgloss een tikje uitgesmeerd, en voilà. Waar ben ik in hemelsnaam beland? Huilen als iets feestelijks. Heel erg ‘It’s my party and I cry if I want to’.

TikTok is het enige sociale medium dat van mij, een millennial, een boomer maakt. Het is een soort konijnenhol van verwaarloosbare creativiteit, waarin van helemaal niets toch heel even íéts wordt gemaakt. Toch krijg ik er genoeg van mee, omdat mijn vriend mij minstens een kwartier van elke dag die we samen doorbrengen zijn algoritme onder mijn neus duwt. En soms kom ik dan een trend tegen die mijn aandacht trekt.

Het bericht van de Australische Kenealy heeft ruim 500.000 likes. De hashtag #cryingmakeup heeft op het moment van schrijven ruim 6,7 miljoen hits. De huilgezichten van deze – in de meeste gevallen – vrouwen laten zich meer als engelachtig, etherisch en poppig omschrijven dan als het gezicht van iemand die net flink heeft lopen janken. Ik zou willen dat ik er zo uitzag na een zielige film. Maar goed, lees ik onder een ander huilmake-up-filmpje: het gaat ook om het „huilen op de enkele-glimmende-tranen-manier, niet, like, echt snikken”.

TikTok is het enige sociale medium dat van mij, een millennial, een boomer maakt

Kenealy, grondlegger van de trend als ik de vele artikelen mag geloven, was dan ook vooral geïnspireerd door twee Oost-Aziatische beautytrends die niet per se met huilen te maken hebben, zei ze tegen The Guardian: douyin en ulzzang. Veel blush en glitter en highlights onder de ogen, voor dat engelachtige effect. Tegelijk past de huilmake-up wel degelijk in een bredere trend: kwetsbaarheid tonen en praten over psychische worstelingen is niet alleen belangrijk, het is ook ín. Zeker voor Gen Z’ers, onder wie somberheid en depressies toeneemt. HBO-serie Euphoria, dé Gen Z-serie bij uitstek, gaf het internet al ‘sad girl’-idolen als actrices Sydney Sweeney en Chloe Cherry, de laatste bekend van wat het ‘dissociatieve pruilmondje’ is gaan heten: de wereld is raar, ik voel me psychisch ervan ontkoppeld.

Authenticiteit verkoopt, zie ook het succes van de foto-app BeReal, waar je verplicht bent binnen twee minuten een foto te maken, op een willekeurig moment van de dag. Maar wat is er authentiek aan doen alsof je huilt? Ik moet vooral een beetje lachen om de filmpjes en voel mijn eigen ‘ontkoppeling’ van de wereld om me heen, maar dan ga ik vast voorbij aan het gegeven dat zelfs TikTok-vluchtigheid bloedserieus kan worden genomen.

Hup, experts erbij. „Het kan triviaal voelen als je mensen ziet die proberen het te laten líjken alsof ze worstelen”, aldus een psycholoog tegen het blad Glamour. Hup, denkstukken. „De trend verbindt zich aan het stigma dat kwetsbaarheden van vrouwen overdreven zijn”, aldus Vogue India. „Moedigen we emotionele openheid aan, of romantiseren we slechts mentale problemen?”, aldus de site van het Canadese tijdschrift Fashion.

Ik eindigde bij de Australische talkshow Today. Daar gaf een van de vrouwelijke presentatoren wat advies aan de tiktokkers. „Hier een tip: als je twee kinderen jonger dan twee hebt, zie je er permanent moe en verdrietig uit.” En een mannelijke presentator zorgde voor relativering: „Het fijne aan TikTok-trends, is dat ze meestal maar een minuut duren.”

Als je dan toch die perfecte huilfoto wilt, heb je geen blush of glitter-eyeliner nodig. Lees gewoon het nieuws, er is genoeg om écht over te janken.