Sluiproutes

Sponsoren van het Nederlands elftal zijn in Doha niet te vinden. Doorgaans gebruiken bedrijven als ING een wereldkampioenschap voetbal om flink reclame te maken en klanten en zakenrelaties te trakteren op een luxe uitje. Vanwege alle misstanden rond de bouw van WK-faciliteiten slaan ze deze editie grotendeels over.

Toch is het niet zo dat geen enkel westers bedrijf met dit WK geassocieerd wil worden, merk je overal in de stad. Sommige sponsors zijn zo in your face dat het irritant wordt. Toen ik bij een winkel in een fanzone een trainingsjasje van Mexico wilde afrekenen, kreeg ik te horen dat ik alleen met een Visa-kaart kon betalen. „Heeft u die niet? Dan kunt u er hier direct een aanvragen meneer.” Zelfde verhaal in de restaurants en cafés van de perscentra, hoewel ze daar wel cash accepteren.

Visa is een ‘officiële partner’ van de wereldvoetbalbond FIFA, die erom bekendstaat de exclusiviteit van zijn sponsors als een pitbull te bewaken. Dus zoeken concurrenten sluiproutes om tóch wat WK-publiciteit af te snoepen, zonder het toernooi expliciet te noemen. Zo zie je op metrostations levensgrote afbeeldingen van oud-topspits Luís Figo, die met een Qatarees dineert – een reclame voor Mastercard. In een tv-commercial van Pepsi (Coca-Cola sponsort de FIFA) dribbelen Lionel Messi, Paul Pogba en Ronaldinho door een souq. De associatie is niet te missen.

Zo besmet is dit WK niet buiten Nederland.