Doe toch maar wel: met het verhaal van Rachel McKibbin hebben ze ontzettend actuele thematiek te pakken: familierelaties, covid, complotdenken, eenzaamheid en vervreemding – en hoe dat samenhangt.
Rachels vader, met wie ze weinig contact onderhoudt, overlijdt vrij plotseling. Al snel komt ze erachter dat het covid moet zijn geweest, de ziekte waarvan haar vader het bestaan ontkende. Wanneer Rachel hoort dat ook haar broer ziek is, raadt ze hem aan om naar het ziekenhuis te gaan. Eenmaal daar wil hij niet op covid getest worden, omdat hij gelooft dat artsen 1.500 dollar verdienen aan een positieve test. Hij overlijdt nadat hij, tegen doktersadvies in, het ziekenhuis vroegtijdig verlaten heeft.
Rachel heeft niets van de aanloop meegemaakt, op afstand probeert ze te begrijpen hoe het zo ver heeft kunnen komen, bijvoorbeeld door de berichten die haar broer en neef (ook een complottheorie-aanhanger) naar elkaar verstuurden terug te lezen. Ze aanschouwt, met het machteloze besef van iemand die naar een Griekse tragedie kijkt. Ze weet al wat eraan komt, maar het tegenhouden, dat gaat niet.
We Were Three, drie afleveringen van 40-50 min, Serial Productions/The New York Times.