‘The Rings of Power’ krijgt een zinderende seizoensfinale

The Rings of Power eindigt zijn eerste seizoen met een zinderende finale die staat als een huis. In de afronding van de achtdelige serie worden ringen gesmeed en vijanden onthuld, en blijken prille vriendschappen toch bestand tegen de desastreuze invloed van de duistere Sauron op het fantasierijk Midden-Aarde. Maar aan de aangrijpende slotaflevering ging een teleurstellend vlakke episode vooraf. De kwaliteit van de voorlaatste aflevering leek in een diepe spelonk van het dwergenrijk Khazad Dûm te zijn gevallen. Dat is tekenend voor de wisselvalligheid van het seizoen. Gelukkig maakt de seizoensfinale het grotendeels goed door eenheid te brengen in de breed uitwaaierende vertelling. The Rings of Power bevestigt daarmee een spreuk van zijn beroemde grondlegger Tolkien: „Niet iedereen die dwaalt is de weg kwijt”.

De zevende aflevering van de serie maakte te gehaast het podium vrij voor de grote finale. De verhaallijnen van de verschillende volken op Midden-Aarde worden hierin te gefragmenteerd aan elkaar verbonden, en personages krijgen te weinig ruimte om echt te beklijven. De vriendschap tussen de elf Elrond en de dwergenprins Durin IV was een van de spillen van de serie, maar als Durin de troonopvolging verliest, krijgen de gevolgen op de vriendschap te weinig ruimte. En het behoedzame nomadenvolk de Harfoots – voorouders van de beroemde Hobbits uit In de Ban van de Ring – zetten zich wel erg snel heen over de vernietiging van hun kamp, om ‘De vreemdeling’ te helpen. De elf Galadriel struint na haar alliantie met Númenor murw gebeukt door het as van The Southlands, en komt in de laatste aflevering pas weer tot leven. Ook de lyrische spreuken van bijvoorbeeld vader Harfoot („Ons hart is groter dan onze voeten”) blijven vaak in het luchtledige hangen.

Tempo

De grote finale van de serie pakt meteen het juiste tempo en vindt meer grond. Het beperkt zich grotendeels tot het rijk van de elfen en de Harfoots. De duidelijkere focus maakt meteen het verschil; door minder uit te waaieren lukt het om intensere dialogen en een grotere spanningsboog op te bouwen. Veel ontwikkelingen komen goed uit de verf: de onthulling van megaslechterik Sauron, zijn doortrapte strategie in de aanloop naar het smeden van de ringen, en de wilskracht waarmee Galadriel hem uiteindelijk doorziet. In de laatste trefzekere stappen van de serie lukt het The Rings of Power om de bezieling van Tolkiens werk vast te houden en meer te worden dan alleen een esthetisch pareltje met een megabudget.

Lees ook: De ‘Tolkien-taliban’ roert zich rond nieuwe serie, maar namens wie?

Cultuurhistoricus en Tolkienkenner Thijs Porck stelde dat iedereen in Tolkiens werk kan lezen wat diegene wil: „Hij is als een loper die je op elke deur kunt gebruiken.” Ondanks de grote druk om een serie op te tuigen van het kaliber van Game of Thrones, is het de showrunners toch gelukt om een eigentijdse adaptatie met een eigen gezicht neer te zetten, waarin de diverse cast, met sterke vrouwenrollen, goed werk levert. Het racistische trollenleger op Twitter, en het sluwe seksisme van een beroemde tech-ondernemer ten spijt. Dat de showrunners te veel lijnen binnen één vertelling hebben uitgezet, wordt hopelijk beter uitgebalanceerd in het tweede seizoen, waarvan de opnames deze maand zijn begonnen.

Dit is een recensie van afleveringen zeven en acht van The Rings of Power. NRC liet vier recensenten bij toerbeurt twee afleveringen recenseren. Lees ook de eerste, tweede en derde recensie.