Braken voor geld, kliniek zoekt overgever

Psycholoog Maartje Kroese schreef een paar weken geleden in een bericht op de Facebookgroep ‘Amsterdam Durft Te Vragen’: „Gekke vraag: wie kan er makkelijk overgeven?”

Ze is werkzaam bij Kindt Clinics, waar bijna alle denkbare (en ondenkbare) angsten worden behandeld. Van angst voor spinnen en hoogtes tot liften en ratten en alle angsten daartussen en daarbuiten. „Geen angst is ons vreemd”, staat op de website. Ook de angst voor het zien van overgevende mensen niet.

Emetofobie

Deze angst, die ze emetofobie noemen, is iets anders dan de gebruikelijke afschuw die het zien of horen van overgeven oproept. Mensen die lijden aan emetofobie ervaren overgeven als iets levensgevaarlijks. „Het is een hele heftige angst”, zegt Kroese. „Want je kan er wel voor kiezen niet in een lift te stappen als je daar bang voor bent, maar in theorie zou er óveral iemand kunnen zijn die moet overgeven.”

Kindt Clinics behandelt een à twee keer per maand iemand met emetofobie, door middel van de Memrec-methode. „We activeren de angst door iemand bloot te stellen aan exact dat waar ze bang voor zijn. Daardoor activeren we het spoortje in de hersenen dat de gebeurtenis koppelt aan angst.” Uit onderzoek blijkt dit spoortje op dat moment openstaat voor verandering en zelfs gewist kan worden. „Na de blootstelling geven we één pilletje propranolol, een bètablokker. Die pil zorgt ervoor dat de receptoren in de hersenen die nodig zijn voor de heropslag van die angst geblokkeerd worden.”

Mensen die lijden aan emetofobie ervaren overgeven als iets levensgevaarlijks

En zo kan in een behandeling van tweeënhalf uur, waarvan een groot deel voorgesprek en uitrusten na de pil en slechts luttele minuten blootstelling, iemand van een angst afgeholpen worden. „Maar het vergt wel wilskracht om je bloot te stellen aan je grootste angst.” Bij ruim 80 procent is er slechts één behandeling nodig.

Duiventemmer

Er is wel een moeilijkheid aan de Memrec-methode. Om iemand bloot te stellen, moet je die angst wel kunnen opwekken. „We hebben virtual reality geprobeerd, maar dat is niet hetzelfde als het echte werk”, zegt Kroese. „We hebben daarom een samenwerking met diverse hondeneigenaren en een duiventemmer, die langskomen met hun dieren. Een vogelspin, voor mensen met arachnofobie, en muizen hebben we zelf in huis.” Ook hebben ze toegang tot een lift en daarmee tot een plek op hoogte, voor mensen met acrofobie. Ze hadden alle angsten ter beschikking tot „de vaste overgever” vertrok.

De oproep van Kroese genereerde veel aanmeldingen, maar niet iedereen is geschikt voor deze ‘baan’, waar per overgeefbeurt een vergoeding van 50 euro wordt betaald. „Het is belangrijk dat degene die we selecteren geen geschiedenis heeft met een eetstoornis of bijvoorbeeld zelf een angst of obsessie heeft voor overgeven.” Affiniteit met de zorg en met het streven anderen te helpen is het belangrijkst, naast een gevoelige overgeefreflex.