Mijn nieuws Podcasts Digitale krant
Terug naar de krant

Lisandro Suriel (Sint Maarten) was vorig jaar een van de Foam Talents. Op de site van zijn galerie zegt hij over zijn werk: “Mijn grootste inspiratiebronnen zijn de verhalen van geesten, mysteries van de natuur verteld door de leden van mijn gemeenschap en magische ervaringen. Dit is de basis van alles wat ik doe in mijn artistieke carrière en de drijvende kracht achter mijn zoektocht naar mijn zwarte identiteit.” Deze foto heet: 'Orun - Memories From Home'

Foto Lisandro Suriel / Foreign Agency (Lausanne)

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

Zoeken naar identiteit op fotobeurs Unseen

Als iets opvalt aan de foto's hieronder, dan is dat hoe vaak fotografen op zoek gaan naar identiteit. De Chinese Pixy Liao onderzoekt zichzelf als partner in een langdurige relatie, de Hongaarse Andi Galdi Vinko bevraagt haar rol als moeder én kunstenaar en Lisandro Suriel (Sint Maarten) onderzoekt zijn zwarte identiteit. Deze en talloze andere beelden zijn te zien tijdens de tiende editie van Unseen Photo Fair , de internationale kunstbeurs die ook dit jaar weer wordt gehouden op het Westergasterrein in Amsterdam. Aan de jubileumeditie nemen zeventig galeries van over de hele wereld deel, op de Book Market presenteren ruim zestig uitgevers hun boeken. De beurs is te bezoeken van 16 t/m 18 september.

Voor haar serie ‘Homo Ludens’ fotografeerde de Duitse Katrin Korfmann (1971) groepen mensen vanuit een vogelperspectief. Deze kinderen die spelen in het Nelson Mandela Park, een foto uit 2021, kregen digitaal een extra lange schaduw, om zo het speelse effect te versterken. Foto Katrin Korfman / Bradwolff & partners (Amsterdam)

Fotograaf Laura Hospes (1994) brak in 2015 door met openhartige en soms schokkende beelden van hoe zij na een depressie haar lichaam beschadigde. In later werk doet zij verder onderzoek naar kwetsbaarheid. Deze foto, ‘Jenny’, is uit 2020. Foto Laura Hospes / LANGart Gallery (Amsterdam)

Pixy Liao (China, 1979) onderzoekt in haar fotografie de steeds veranderende rollen die zij en haar partner in hun inmiddels vijftien jaar durende relatie aannemen. Foto Pixy Liao / Stieglitz19 (Antwerpen)

Javier Silva Meinel (Peru, 1949) richt zijn camera sinds de jaren zeventig op de inheemse bevolking van de Sierra- en Amazoneregio’s van Peru. Dit portret, ‘Padre e Hija’ is uit 1999. Foto Javier Silva Meinel / Galerie Younique (Parijs)

De foto’s van de Zwitserse Simone Kappeler (1952) zijn zowel experimenteel als poëtisch. De titel van dit werk: ‘White peacock XII, 5.4.2018’ (2018). Foto Simone Kappeler / Bildhalle (Amsterdam)

Na meer dan tien jaar als modefotograaf in New York te hebben gewerkt, keerde Brenner terug naar zijn geboorteland Guatemala, om daar in de serie ‘Genesis’ de jongeren te fotograferen in de Guatemalteekse hooglanden. Foto Juan Brenner, / TOBE Gallery (Budapest)

Gilleam Trapenberg, ‘Kanti Laman #’. Trapenberg (1991, Willemstad, Curaçao) onderzoekt in zijn werk de relatie tussen voorstelling en beeldvorming van het Caribisch gebied. Foto Gilleam Trapenberg / Ron Mandos Gallery (Amsterdam)

Dichter, musicus, advocaat en fotograaf Lionel Wendt (1900-1944) werd geboren op Ceylon, nu Sri Lanka, en kreeg als fotograaf vooral bekendheid met zijn portretten van mooie, blote, jonge mannen. ‘De verborgen Mapplethorpe van zijn tijd’, zo werd hij eerder in een stuk in NRC genoemd. Foto Lionel Wendt / Galerie Ton Peek (Utrecht)

De Italiaanse Francesca Catastini (1982) onderzoekt in haar project ‘Petrus’ (2019) hoe wij vorm geven aan onze ideeën over mannelijkheid. Foto Francesca Catastini / Ostlicht, Gallery for Photography (Wenen)

In het fotoboek ‘Sorry I Gave Birth I Disappeared But Now I’m Back’ laat de Hongaarse fotografe Andi Galdi Vinko zien hoe zij worstelt met de combinatie van het moederschap en het kunstenaarschap. Foto Andi Galdi Vinko / Erika Deák Gallery (Budapest)

Shen Wei (1977, Shanghai, China) woont en werkt in New York en staat bekend om zijn dromerige, intieme portretten (vaak naakte, provocatieve zelfportretten), en zijn poëtische landschaps- en stillevenfotografie. Foto Shen Wei / SinArts Gallery (Den Haag)

De ‘Seacapes’ van de Britse fotograaf Robert Watson doen wel wat denken aan die van de Nederlandse Bruno van den Elshout, die met zijn ‘New Horizons’ net als Watson eindeloos de horizon en het zo steeds veranderende landschap vastlegde. Foto Robert John Watson / Albumen Gallery (Londen)

‘Cosmic Green’ van de Nederlandse fotograaf Iris Bergman (1993). Ze, zo schrijft ze op haar site, ,,onderzoekt de natuur als utopie en (re)construeert landschappen en maakt stillevens.” Foto Iris Bergman / Gallery Untitled (Rotterdam)

‘Wishing on a star’, 2021.,,De islam meets kapitalisme in de wereld van Mous Lamrabat met Gucci en boerka’s. Het is de wereld van Mousganistan,” schreef NRC in 2020 , toen de krant hem uitriep tot een van de nieuwe fotografietalenten. De expositie ‘Blessings from Mousganistan’ van Mous Lamrabat (Marokko, 1983). is behalve op Unseen ook tot 16 oktober nog te zien in Foam, Amsterdam. Foto Mous Lamrabat / Loft Art Gallery (Casablanca)

Lisandro Suriel (Sint Maarten) was vorig jaar een van de Foam Talents. Op de site van zijn galerie zegt hij over zijn werk: “Mijn grootste inspiratiebronnen zijn de verhalen van geesten, mysteries van de natuur verteld door de leden van mijn gemeenschap en magische ervaringen. Dit is de basis van alles wat ik doe in mijn artistieke carrière en de drijvende kracht achter mijn zoektocht naar mijn zwarte identiteit.” Deze foto heet: ‘Orun - Memories From Home’ Foto Lisandro Suriel / Foreign Agency (Lausanne)

Meld een taalfout
Toevoegen aan
+ verzameling

Lees ook deze artikelen