Schrale tijden

Het terras van het restaurant in Zaandam waar we zaterdag neerstreken was verrassend leeg. Als het een statement tegen het niveau van de horeca in het gebied was zou ik het begrijpen. De serveerster, er was nog wel personeelsgebrek, zei dat het door de crisis kwam. „Je weet niet wat je straks moet betalen en dan kun je je geld maar beter niet hebben opgegeten.”

Dit land, de ene streek wat meer dan de andere, is van het padje. De aangekondigde ellende wordt steeds sneller steeds erger en als er een volk is dat daar slecht op gaat zijn wij het. Het zijn gouden tijden voor de Beobachters, de mensen die een stapje terug durven te doen om te kijken naar wat er allemaal met ons gebeurt.

Aan de vooravond van corona met dagelijks steeds somberder deskundigen begon het zuchtende volk massaal toiletpapier te hamsteren. Van alle producten toiletpapier, ik weet ondertussen wat dat over ons zegt. Ik herinner me dat ik achter het net viste en dat een knecht van de Vomar me moed in sprak: er was nog wel keukenpapier, daarmee kon het eventueel ook.

Het dieptepunt/hoogtepunt was het op potten en pannen slaan – ‘lawaai maken’ – voor de mensen in de zorg. Iedereen uit de ramen en rammen maar, zelfs de koninklijke familie deed mee. Als de boven ons gestelden niets beters weten om een crisis te bezweren, is de conclusie niet ver weg dat het in de top van de piramide net zo schraal is als eronder.

Daarna hebben we onze zorgmedewerkers als vanouds laten stikken. We hebben nieuwe zorgen: oorlog, personeelsgebrek, stikstof, de asielcrisis en vooral de naderende winter. De energierekening wordt dusdanig onbetaalbaar dat het kabinet alvast overal geld vandaan trekt om het ergste bloeden te stelpen, maar overal duiken onheilsprofeten op om te zeggen dat het allemaal nog veel erger wordt.

En tegelijkertijd hoor je het steeds harder wordend gezoem op de achtergrond dat alles een complot is. Dat de corona-, klimaat-, asiel- en energiecrisis is verzonnen om het volk eronder te krijgen. Steeds luider klinkt ook de roep om nieuwe verkiezingen en om dan vooral op een van de idioten te stemmen.

Nog niet zo lang geleden hield de overheid ons rustig met de mededeling dat het allemaal zo’n vaart niet zou lopen, dat we rustig konden gaan slapen en dat we maar het beste naar het bevoegd gezag konden luisteren. Dat pakte een paar keer verkeerd uit, maar alles beter dan de huidige onkunde.

Het wordt verschrikkelijk, het wordt hels en dan behoort u voor een deel nog tot een bevoorrechte groep. Nog maar een paar maanden en u bent blij dat u ook nog een papieren krant hebt: die brandt lekker als de verwarming het niet meer doet.