Mijn lief is aangereden door een auto. Ze krijgt het maximum aan morfine. Meer mag niet, want dan kunnen relevante organen stoppen. De verplegers en dokters hebben de Eerste Hulp verlaten. Dat gunt ons wat privacy. Ineens stopt ze met bibberen van de pijn. Ik zie dat ook haar ademhaling is gestopt. Ik roep om hulp. Een radioloog die niets met de EH heeft te maken, komt binnen en schreeuwt in het gezicht van mijn lief : „Blijft u er wel een beetje bij, mevrouw!” Ik hoor haar direct stevig inademen. De radioloog loopt onverstoorbaar weer weg.
Lezers zijn de auteurs van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via ik@nrc.nl
Een versie van
dit artikel
verscheen ook in
de krant
van 5 september 2022