Op de Buurtcamping ben je op vakantie op twee minuten lopen van je huis

Met vakantie? Uitrusten? Even uit de sleur? Nee – verder geen plannen.

Welkom op de Buurtcamping in park Immerloo, in het zuiden van Arnhem. Ruim dertig volwassenen en dubbel zo veel kinderen „vieren vakantie in de eigen achtertuin”, zegt een deelnemer. Krap twee etmalen, van vrijdagmiddag tot zondagochtend, staan hun tenten op een paar minuten loop- of fietsafstand van hun eigen huis.

„Vakantie is voor ons te duur”, zegt een alleenstaande moeder van vijf kinderen. „We hebben ons huis laten schilderen, onze spaarpot is leeg”, zegt een mede-kampeerder, een paar tenten verderop. „Ik zit hier vlakbij in het azc”, verklaart een deelnemer; dan zijn vakantieverhalen sowieso snel verteld.

Het was ‘Zwarte Zaterdag’ in Europa. Tientallen miljoenen toeristen zaten elkaar in de weg, letterlijk, op autoroutes ‘du soleil’, spoorverbindingen en luchthavens. Na twee coronajaren lokte deze vorm van vrijheid weer.

De Buurtcamping is een landelijk initiatief, deze zomer in circa vijftig stadswijken, in een van de weekenden in juni, juli of augustus. In Arnhem maken Dagmar Kroes (36) en Arjen van Kalsbeek (75) deel uit van een groep vrijwilligers die het organiserende werk heeft gedaan.

„Deelnemers werven vergde de grootste inspanning”, zegt Van Kalsbeek. „Twee weken geleden hadden we nog amper aanmeldingen”, zegt Kroes. „Maar we zeiden: we geven ’t niet op, het zál doorgaan!”

Opgelucht kijken zij om zich heen, naar het honderdtal kinderen en volwassenen dat hen omringt. Van Kalsbeek: „Volgend jaar hopen we op dubbel zoveel deelnemers. Dat is dan ook meteen de maximum omvang voor een weekend, waarin je de sociale cohesie tussen verschillende groepen inwoners wilt versterken.”

Pop-up camping

Rondom Park Immerloo ligt Nederland in het klein. Het grenst aan de gemêleerde wijken Vredenburg en Kronenburg, de zogenoemde ‘krachtwijken’ Malburgen-West en -Oost en de rijkere buurt Holthuizen. Zie daaruit de verschillende inwoners maar eens op één pop-up camping bijeen te brengen.

Organisator Van Kalsbeek, gepensioneerd psycholoog, woont zelf „aan de goudkust-zijde van het park”. Met een glimlach typeert hij zijn buurtgenoten als „gematigd tolerant”. Met zijn sociale hart wekt hij wel de sympathie van velen, maar tot actieve medewerking aan zijn project leidt dit mondjesmaat.

De landelijke Buurtcamping-organisatie meldt op de website dat ze zich heeft aangesloten bij een landelijke campagne ‘Eén tegen eenzaamheid’. Het is een coalitie van tientallen overheden, bedrijven, sociale en culturele instellingen.

Hoe werkt dit in de praktijk – mensen uit hun sociale isolement halen? Is de Buurtcamping een middel om dit doel dichterbij te brengen? In Arnhem-Immerloo is dat dit jaar nog niet gelukt. Zoals interculturele scheidslijnen zich evenmin kamperend laten wegpoetsen: de deelnemers zijn in overgrote meerderheid als autochtoon te bestempelen.

Zuid-Amerikaans dansen en zeefdrukken

Aan een wervelend recreatieprogramma heeft het op deze Buurtcamping in elk geval niet ontbroken. Het echtpaar Desirée van de Pol en Bernard Menting vertelt aangenaam verrast te zijn door alles wat de zaterdag hun gebracht heeft. Work-out; zeefdrukken op een linnen tas; een proeverij van smoothies en water met allerlei kruidensmaken; een lesje in Zuid-Amerikaans dansen.

En, o ja, een natuurwandeling door het park. Van de Pol tipt: „De natuurgidsen, die móet je spreken; die waren zo leuk!”

Het zijn Remco Wester en zijn dochter Louna (9). Wester: „Wij doen samen allerlei natuurprojecten, hier in Arnhem en omgeving. Ik wil echt mijn werk maken van de combinatie van sport en natuureducatie. Louna doet een groot deel van het verhaal bij excursies. Dat slaat geweldig goed aan.” Louna: „Ik wil later werken op een camping in de natuur.”

Wanneer op deze zaterdag de avond valt, gaat de vlam in het kampvuur, zoals dat hoort. Een verhalenverteller verzamelt de kinderen op de eerste rijen rondom zich, met daarachter de volwassenen. De kids mogen helpen een „heel vies verhaal te vertellen” – door geluiden te maken bij een vertelling over „poep en pies”.

Als iets verbroedert – dan dit, tenslotte.