Alsof Post Malone door een ventilator zingt

Post Malone is drie jaar na zijn laatste album terug met een nieuw album, en daarvoor besloot hij ‘Circles’, een van zijn succesvolle eerdere singles, nog eens veertien keer te maken.

Het is niet alleen maar de blikkerige synthpop uit de jaren 80 die terugkeert, maar ook de andere ingrediënten uit dat vorige werk zijn hier present: de melancholie en het drama dat opduikt als het besef indaalt dat rijkdom hem niet kan redden van depressie. Het klinkt daarbij alsof hij het door een ventilator heeft ingezongen. De overgeproduceerde vibrato- en galmeffecten worden al snel repetitief en saai, en ook de tekstuele clichés stapelen zich op.

De matige zang, de soms bar slechte mix, generieke melodieën en ongeïnspireerde refreinen zuigen de bedoelde emotie uit het album. Dan kan zelfs een mooie bijdrage van Robin Pecknold van Fleet Foxes, wat wél een prachtig liedje oplevert, het geheel niet meer redden.