Weinig bromance tussen Frank Lammers en Guus Meeuwis

Mmmh, kweenie hoor, of ik het wel helemaal geloof. Acteur Frank Lammers (49) en zanger Guus Meeuwis (50), al „heel lang goede vrienden”, gaan in Glory Days de „droom” van Guus Meeuwis achterna: Bruce Springsteen in het echt ontmoeten, de Amerikaanse rockster van inmiddels dik in de zeventig, bekend van megahits als ‘Born in the USA’. Het zal niet makkelijk, maar vast niet onmogelijk zijn om vanuit Nederland een afspraak te arrangeren met The Boss. Maar dat levert natuurlijk geen televisieserie op, dus gaan de goede vrienden op een tiendaagse ‘roadtrip’ naar de USA, om in het stadje Freehold, New Jersey naar splintertjes Springsteen te zoeken. Freehold telt 12.000 zielen, inclusief die van Springsteen. Hij is er geboren en woont er tegenwoordig weer.

De eerste twijfel aan de hechtheid van de vriendschap begon al bij vertrek vanaf Schiphol. Frank Lammers komt iets na achten aan sjezen, mompelt iets over een „Brabants kwartiertje” en dan wijst Guus Meeuwis hem erop dat hij „nogal van de klok” is. Zoiets wéét een vriend toch? Laat ik zeggen, je voelt bij dit duo niet de bromance van Matthijs van Nieuwkerk en Rob Kemps, die in Chansons! elkaars liefde voor het Franse lied omarmen. Het is ook niet het melige lachen, gieren, brullen van zangers Nick en Simon, duidelijk een hecht duo, die eerst Simon & Garfunkel zochten in Amerika en daarna Abba in Zweden.

Misschien moet Guus Meeuwis nog een beetje loskomen, en is hij gewoon verlegen, misschien wordt hun ‘Born in Brabant’-band gaandeweg beter invoelbaar voor de buitenstaander, misschien is de aanleiding voor deze serie – de twee concerten die Guus Meeuwis binnenkort gaat geven in Amerika – toch onvoldoende, in elk geval: Frank Lammers moet in z’n uppie het beste maken van wat (nog) niet meer lijkt dan een toeristisch tripje. In de auto langs het huis van Springsteens oma, de kerk waar hij zo vaak over zingt, de boom bij het blauwe, ouderlijk huis. Als de gids zegt dat dit de boom is van de legendarische foto op de hoes van zijn bekendste album Born to run (30 miljoen exemplaren verkocht), wil Meeuwis ermee op de foto – even googelen hoe die foto er ook alweer uit ziet. „Zing es wat”, zegt Lammers als Guus Meeuwis een gitaar heeft uitgezocht in de plaatselijke gitaarshop. Er volgt een Nederlandstalig lied. „En nou iets van Bruce.” Meeuwis stribbelt tegen – „Das ‘t allerlastigst, dat ‘zing es even lekker wat op verzoek’”– maar doet dan toch een prima stukje Springsteen, telefoon op schoot, voor de songtekst soms?

Niet alleen nee, we denken mee

Ook een wat onwennig duo: Sigrid Kaag en Mark Rutte. Nieuwsuur volgde hen op hun roadtrip langs de fractievoorzitters van de oppositie in de Tweede Kamer. Officieel willen ze eens inventariseren wat hun wensen en ideeën zijn voor de Voorjaarsnota. Op de koffie bij JA21 (Annabel Nanninga formuleerde spontaan een kant en klare campagneleus: „We zeggen niet alleen maar nee, nee, nee, we denken ook echt mee”). Door naar Caroline van der Plas van BBB, daarna aan tafel bij Denk en samen in de lift naar Forum voor Democratie. Koffie, thee, koffie en weer thee.

Kaag weinig toeschietelijk tegen de karavaan microfoons die haar achtervolgde, Rutte de ijsbreker die, hand uitgestoken, bij de SP binnenstapte. „Ver-schrikke-lijk uitgelopen. Kan het nog?” De laatste en belangrijkste stop was bij GroenLinks en PvdA, maar de premier en de minister hadden hun hielen nog niet gelicht, of Jesse Klaver zei al dat hij niks nieuws had gehoord en Attje Kuiken dat ze de hele ontmoeting een teleurstelling vond. Rutte vond de gesprekken wél goed gaan. Het was, zei hij, een gezamenlijke zoektocht. Ongeacht wat we vinden.