Recepten lezen, dat doe ik als een detective: combineren, reduceren, wat ken ik al, wat kan ik al, wat heb ik al op voorraad? Gemak dient de mens immers, homo eclecticus aan zet, aan het aanrecht. In dit recept wordt laag op laag gelegd: „Bingo, wraptaart!”, dacht ik.
In het tijdperk van snelheid en gemakzucht hebben de luie thuiskoks soms geen zin in gist en rijzen. En nu de verwarming zo laag staat, kunnen we geen fatsoenlijk lauwwarm plekje in huis vinden. Dus rijzen, ho maar. Onze variant van deze kaasbom was er dan ook een met kant-en-klare wraps uit de supermarkt, in ons geval een met ‘garlic en herbs’. Zo dun rol ik mijn deeg zelf niet uit op mijn meelbestoven blad. Schone handen, ook dat nog. De hoeveelheid mozzarella hebben we met een korreltje zout genomen en wat naar beneden bijgesteld. Daardoor kon ook de baktijd weer ingekort worden, met een zeer prettig resultaat: de uitjes nog net knapperig en de kaas goed gesmolten. En dat na een kleine tien minuten bij 200 gradden.
/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2022/03/data83953040-51d6eb.jpg)