Als gelovige wil ik geen feestdagen aan anderen opleggen

Het is wat vroeg in het seizoen. Normaliter gebeurt het pas bij Hemelvaartsdag of Pinksteren, maar nu al op de derde Paasdag. Het commentaar van NRC riep dinsdag op om de ‘tweede feestdagen’ niet meer verplicht vrij te laten zijn, maar in te ruilen voor andere (mogelijk religieuze) dagen (19/4). Argument is dat nu een meerderheid niet meer (christelijk) gelooft dat niet meer hoeft. Opvallend is dat de Tweede Kerstdag niet wordt genoemd. Is Kerst al zo geseculariseerd dat het niet meer als religieus wordt herkend?

De lezer zou verwachten dat een predikant nu op zijn achterste benen zou staan. Maar helaas, dat doe ik niet. Natuurlijk hoeven die dagen niet vrij te zijn voor wie er geen behoefte aan heeft. In de vroege kerk was dat ook niet zo. De eerste christenen kwamen op de eerste dag van de week (de zondag, na de joodse rustdag, de sabbat) in alle vroegte bijeen. Daarna gingen zij gewoon aan het werk. Zij kozen er welbewust voor om deze moeite te nemen. Zij hadden er wat voor over! Ik geloof dat christenen dat nog steeds zullen doen. Overigens geldt dat ook voor aanhangers van andere religies.

Natuurlijk ken ik de argumenten voor vaste dagen die voor iedereen gelden. Die zijn ook heel valide. Maar juist vanuit mijn gelovige positie wil ik hier niet aan vasthouden. Ik wil ver weg blijven van de schijn dat kerken iets willen voorschrijven. Geloof gaat in mijn kerk om een eigen keuze. Je kunt niet het geloof van een ander geloven. Zo is het ook met feestdagen. Voor wie erin gelooft, zijn ze zo mooi, dat die er wel voor zal kiezen. Wie er niet in gelooft, willen we het vooral niet tegen maken.