Mogen onze 18-plussers kosteloos mee op vakantie?

Moeder: „Wij hebben vier dochters, drie van hen 18-plussers, die het volstrekt vanzelfsprekend vinden dat zij twee keer per jaar geheel op onze kosten mee mogen op vakanties naar het buitenland en dat alles voor hen geregeld wordt. Wij zijn in de geprivilegieerde positie dat we dit kunnen betalen. Maar nu de oudste ook nog haar vriend meeneemt, vraag ik me soms af: wordt het geen tijd dat ze meebetalen? En voor welk deel dan? En wat nou als we zeggen: we gaan dit jaar zonder jullie? Is dat asociaal?”

Eigen wensen

Marga Akkerman: „Kennelijk vinden de kinderen het nog steeds prettig om met u op vakantie te gaan. Vergelijk dit met al die kinderen die op hun 15de zonder ouders op vakantie willen, dan zou het toch ook een groot compliment voor u kunnen zijn dat ze nog steeds graag meegaan.

„Maar is het voor u ook waardevol? Of bent u vooral de reisleider met de portemonnee? Het klinkt alsof er met u weinig rekening wordt gehouden. Breng daarom uw eigen wensen naar voren. Samen met uw man op reis willen, is helemaal niet asociaal. Eén vakantie per jaar met uw volwassen kinderen kan heel speciaal zijn. Iedereen kan meedenken over waar en hoe en u geeft aan hoeveel u wilt investeren. Uw kinderen denken mee, en profiteren zo meteen van de ervaringen van hun ouders op reisgebied.

„Willen ze vaker op reis, dan kunnen ze dat zelf regelen, op eigen kosten. Dan wordt op vakantie gaan voor hen ook een manier om meer van de wereld te ontdekken.

„Het is ook niet vanzelfsprekend dat een van de dochters ook haar vriend meeneemt. Heeft u hier grenzen over? Is het een relatie die al langer bestaat? Is dat hij meegaat met de anderen besproken? U zou als voorwaarde kunnen stellen dat een relatie al minimaal een half jaar duurt voordat meegaan op vakantie aan de orde is.”

Om de tafel

Ad Kil: „Het is raadzaam om ruim voor een volgende vakantie, voor er ook maar iets gepland staat, om de tafel te gaan zitten en gezamenlijk te overleggen over de vakantiewensen. De drie oudsten zijn op een leeftijd gekomen waarop ze niet meer klakkeloos mogen of moeten aanhaken. Soms voelen kinderen zich verplicht mee te gaan.

„Als uw kinderen voor deze vakantie kiezen, kunt u ze vragen een deeltje ervan te verzorgen: bijvoorbeeld door een keer een dagprogramma samen te stellen, transport te regelen of de boodschappen te doen en te koken. Zo hoeft u zelf niet steeds alles te organiseren, en leren zij regelen.

„Op deze manier geeft u hun meteen meer eigen territorium. Aan zo’n gezinsvakantie waarbij ouders alles betalen kan voor kinderen iets verplichtends zitten. Ze móéten mee naar dat zogenaamd leuke restaurantje of dat leuke haventje, want de volwassenen betalen. Ze moeten ook steeds dankjewel zeggen. Als ze zelf een deel gaan regelen, gaan ze op een meer volwassen manier mee.

„Dit is de leeftijd waarop kinderen moeten begrijpen dat ook hun ouders werken voor het geld. Zeker bij een tweede vakantie zouden kinderen zelf iets kunnen meebetalen, al is het iets kleins. Dat geldt ook voor het vriendje dat meekomt. Betaalt u wel, dan kunt u de betreffende dochter en haar vriend vragen als tegenprestatie iets leuks te verzorgen tijdens of na de vakantie.”