Oostenrijk vervolgt haar meditatieve pad

Wat jaren geleden keerde hoboïste Pauline Oostenrijk terug naar haar muzikale geboortegrond: ze ging hobolessen geven in het Groningse Zuidhorn, waar ze als kind zelf begonnen was. Na haar vertrek bij het Residentie Orkest pakte ze ook een andere oude liefde op: de piano.

Twee jaar geleden leidde haar ‘retraite’ tot The Notes are Swallows, waarop Oostenrijk muzikale miniaturen van de Nederlandse componisten Van Den Sigtenhorst Meyer en Voormolen met de poëzie van Dèr Mouw vermengde. Met haar nieuwe Fantasia! Dialogue for one vervolgt ze hetzelfde meditatieve pad met stukken van Telemann, aangevuld met ontroerende brieven aan gestorven dierbaren.

Zangerig laat hoboïst Oostenrijk de melodielijnen in de traverso-stukken oneindigheid ademen: de muziek lijkt door te gaan, ook wanneer het menselijk oor al lang niets meer hoort. Tegenover dat zwevende karakter staat de piano als een boom: speels, nadenkend, droef, maar altijd met de wortels in de grond.