Recensie

Recensie

Toekomst Rotterdamse nacht krijgt vorm in broedplaats WORM

Foto Jonasz Dekkers

De raampjes in de muren en het plafond geven de dansvloer van WORM een welhaast futuristische sfeer. Gerecycled, net als de rest van de materialen die gebruikt zijn om de danszaal van ‘de Avant-Gardistische Staat’, zoals voormalig directeur Hajo van Doorn WORM omschrijft, te versieren. Sinds 2011 gevestigd aan de Boomgaardstraat, een zijstraat van de Witte de With, won WORM in 2017 de prijs voor het beste poppodium van Nederland, het IJzeren Podiumdier.

WORM is vijf plekken ineen, en omvat nog meer culturele disciplines. WORM is Wunderbar, Slash Gallery, Performance Bar, UBIK. WORM is filmhuis, bruine kroeg, danszaal, club, geluidsstudio, kunstgalerie, theaterzaal én digitaal en analoog archief. Maar bovenal: een tegendraadse, eigentijdse broedplaats voor jonge makers.

Een nieuwe garde evenementenorganisatoren staat op – bij WORM mogen zij hun eerste stappen zetten. Zoals de jongens achter het veelbelovende hip-hopfeest Hunna en het verfrissende Malafide Records, dat voor de gelegenheid de krachten bundelt met weer een plaatselijk collectief van jonge dj’s en organisatoren: No Friends Collective. Het toont de veelzijdigheid en niet gebondenheid van WORM aan een bepaald genre: trap en hiphop bij Hunna en elektronische, bij vlagen snoeiharde techno en breakbeats bij Malafide Records/No Friends Collective.

Lees ook deze recensie over The Performance Bar

De komende dagen staat er met name livemuziek op het programma, van Indiepop tot Afrobeat en -house. En het podium organiseert elke woensdag een jongerenavond, waar de nieuwe generatie de ruimte krijgt om te experimenteren, om uit te proberen. De Rotterdamse nacht is bezig op te krabbelen – WORM speelt hierin een centrale rol.

Directeur Jan Pier Brands zegt in een interview met stichting Popunie dat WORM zoekt naar een bepaalde energie: „Die zit bij mensen, makers, artiesten of organisatoren. Dat is bijna een soort holistische kijk op de dingen. Waar die energie toe leidt – film, theater, literatuur, muziek of een combinatie daarvan – zien we dan wel weer.”

Dat voel je binnen. Bij Hunna beland je onherroepelijk in een moshpit. Al ellebogend springt het publiek op herkenbare hiphopbeats tegen elkaar aan, duwt elkaar, omhelst elkaar en puft regelmatig even tegen de raampjes uit. Bij Malafide Records/No Friends Collective knalt de energie door diezelfde raampjes zo de Witte de Withstraat op, helemaal wanneer DJ Steezy achter de draai-tafels plaatsneemt.

De ruimte tot experimenteren gaat samen met de goede relatie met de gemeente en de Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur. Het podium ontvangt op relatief continue basis subsidie, wat effect heeft op het, zoals het adviesorgaan schrijft, „jaren van compromisloos programmeren en hier publiek voor vinden. Door ‘gedecentraliseerd curatorschap’ in Do-It-Yourself-stijl presenteert WORM een programma dat bestaat uit een uniek conglomeraat van culturele niches.” Kortom, WORM is een plek waar de toekomst van de lokale nacht vorm krijgt.

Toch is er op de uitvoerende kant van het idealistische verhaal wel wat aan te merken. Zo kost een biertje van een kwart liter met te veel schuim 3,25 euro en zijn de cocktails niet meer dan een bodempje drank zonder ijs en een flesje mixdrank (8,50 euro). Daarbij zijn de toiletten leuk bedacht en experimenteel (een soort half doorzichtige Dixies), maar wel wat onhandig. Ook staat de muziek bij Hunna te zacht. En bevinden de kluisjes zich beneden, achter een lint dat door een bewaker in de gaten wordt gehouden – opdat de gasten van het lagergelegen Wunderbar niet zonder te betalen bij de danszaal naar binnen glippen. Dat werkt verwarrend. Al met al doet het niets af aan de bijzondere ervaring die WORM al jaren biedt.

Jonasz Dekkers schrijft op deze plek om de week over clubs en cafés