Bridgerton verliest zijn broeierigheid

‘Dearest reader, did you miss me?” vraagt roddelkoningin en voice-over Lady Whistledown in het tweede seizoen van de hit-serie Bridgerton. Het eerste seizoen werd wereldwijd door meer dan 82 miljoen huishoudens bekeken en is daardoor een van de populairste series op Netflix.

Een kleurrijke ambiance, prachtige kostuums, humor én heel veel expliciete seksscènes. Die combinatie bracht het eerste seizoen van Bridgerton veel lof, en drommen kijkers. Het kostuumdrama, gebaseerd op de boekenreeks van Julia Quinn, speelt zich af tijdens het Regency-tijdperk (1810-1820) en volgt de aristocratische familie Bridgerton. Tijdens ‘the season’ struinen jonge vrouwen van de Britse high society gala’s, paardenraces en soirees af op zoek naar een welgestelde man met een grote portemonnee. En hoewel een aantal historische elementen terugkomen – zoals de geesteszieke koning George III – lapt de serie de meeste historische feiten aan haar laars. Zo wordt de popmuziek van Harry Styles in een klassiek jasje gestoken en is het decor gevuld met glitter. In veel kostuumdrama’s worden de rollen vertolkt door een witte cast, maar Bridgerton onderscheidt zich met een diverse cast. Ook in het nieuwe seizoen.

In het eerste seizoen gaat Daphne Bridgerton op zoek naar liefde en raakt verwikkeld in een gecompliceerde romance met de aantrekkelijke Duke of Hastings, Simon Basset (Regé-Jean Page). Er heerst een enorme seksuele spanning tussen hen en geheel tegen de tijdsgeest van het verhaal in, ligt de nadruk op het genot van de vrouw. Zo zegt de Duke: „Het is absurd hoe weinig moeders aan hun dochter vertellen”, waarna hij Daphne uitlegt hoe ze zichzelf zou kunnen aanraken. „Overal waar het fijn voelt, vooral tussen je benen.” In de rest van het seizoen volgen veel uitgebreide seksscènes, zoals een mannelijke orgie met een van de Bridgerton-broers en de vijf minuten durende stomende huwelijksnacht van Daphne en de Duke. „Je kan Bridgerton niet kijken met je ouders op de bank”, ging er rond op Twitter. Maar waar het eerste seizoen vooral bekend stond om dit soort scènes, is het tweede seizoen behoorlijk gekuist. En voor de vele fans van de aantrekkelijke Duke: hij komt niet meer terug.

Pragmatische wensenlijst

Net zoals in de boeken richt het tweede seizoen zich op de oudste broer van de Bridgertons, graaf Anthony Bridgerton (Jonathan Bailey). Hij wil trouwen en zoekt vooral iemand die past bij zijn pragmatische wensenlijst. Anthony acht nieuwkomer Edwina Sharma geschikt als zijn nieuwe echtgenote, alleen lijkt hij meer gevoelens te hebben voor haar zus Kate (Simone Ashley, bekend van de Netflix-hit Sex Education). Vanaf het begin van het seizoen vormt dat de spanning tussen Anthony en Kate het centrale thema en de twee blijven lang om elkaar heen draaien.

De interessantste rol is echter die van Eloise, het eigenwijze feministische zusje dat niet wil meedoen aan het debutantenseizoen. Ze vindt het gezeur om jurken en mannen belachelijk en richt zich liever op lezen en vrouwenrechten. Eloise heeft een eigentijdse feministische boodschap, in een serie waar het huwelijk het hoogste doel is van de vrouw.

Het nieuwe seizoen van Bridgerton zit weer vol drama en romantiek, uitermate geschikt om te ontsnappen aan de realiteit van de dag. Maar vergeleken met het eerste seizoen, is het vooral wat braaf. Niet alleen de seks, maar ook de feestjes zijn minder extravagant. De kijkers van het eerste seizoen werden meegetrokken in een verhaal vol liefde, lust en spanning. Maar in het tweede seizoen komt die spanning moeilijk op gang. Het gat dat de charismatische Duke achterlaat zou opgevuld moeten worden door de romance tussen Anthony en Kate, maar zij draaien vooral lang om elkaar heen. Voor de lezers van de Quinn-serie komt dit niet als een verassing. Gelet op de verhaallijn in de serie is dit seizoen een logisch vervolg, met interessante romances, en nadruk op vriendschap en familie. Eén ding is zeker: deze keer kan de serie zeker op de bank met ouders worden bekeken.