Recensie

Recensie Muziek

Klaartje van Veldhoven heeft lef en smaak

Lef en smaak – beide toont sopraan Klaartje van Veldhoven op Miroir de Peine met 20ste-eeuwse liederen van Nederlandse componisten voor stem en orgel. Het eerste lied, ‘Maria Schone Vrouwe’ (1942) van Hendrik Andriessen (1892-1981, vader van Louis) katapulteert je direct naar een (katholiek) Nederland dat niet meer is. Typerend én fraai zijn Andriessens ongewone modulaties, in Miroir de Peine ingezet voor een intieme set passieliederen vanuit het perspectief van de treurende Maria. Die intimiteit komt op orgel nog scherper tot uitdrukking dan in de orkestversie. De intensiteit van Van Veldhovens voordracht versterkt de sfeer van inkeer – de 40-dagen tijd passend. Organist Matthias Havinga realiseert op het Lindsen/Adama-orgel (Haarlemse Josephkerk) fraaie uitersten tussen licht en duisternis. Fascinerend zijn de ‘Drie geestelijke liederen’ van Henk Badings met zijn orgelende erupties van bliksem en donder en innige vergankelijkheidsbewustzijn.