In
‘Vaak is het voor mensen moeilijk in te schatten hoe een lege woning, zeker als die compleet gestript is, er bewoonbaar uit kan zien. Of hoe hun bank past in die gigantische woonkamer die ze aan het bezichtigen zijn. Ik was altijd werkzaam in de sales en evenementenbranche, maar ben eigenlijk door het werk met mijn man in deze baan gerold. Hij is aannemer en we hebben met twee anderen een vastgoedbedrijf. Voor de verkoop renoveerden we de woningen altijd eerst. Het viel me tegen dat er weinig goed aanbod is voor verkoopstyling, dus toen ben ik het zelf gaan doen naast mijn vaste baan. Sinds drie jaar doe ik het ook voor andere klanten en is het mijn fulltime werk geworden.
„Ik betaal mezelf een vast bedrag per maand uit, maar dat is minimaal. Het is ook veel minder dan ik in mijn vorige baan verdiende – het is zelfs de slechtst betaalde baan die ik ooit heb gehad. Maar dat is prima, ik doe iets wat ik echt heel erg leuk vind en waar ik nog veel groter mee wil groeien.
„Daarom investeer ik zoveel mogelijk in m’n bedrijf. Ik heb een hele loods vol meubels en duizenden kussens, kleden en andere spullen om huizen in te richten, maar er kan nog meer bij. En ik merk dat het aantal klanten aantrekt. Daarom werk ik soms samen met stagiairs of zzp’ers.”
Uit
‘Ik woon met mijn man en ons zoontje van 4 in een koophuis in Amsterdam. We zijn door de jaren heen al vier keer verhuisd. We begonnen vrij klein, knapten de woning op en verhuisden weer. Daardoor hebben we nu een relatief lage hypotheek voor een relatief dure woning van 140 vierkante meter. Voorlopig zitten we nu wel even goed. De tuin van mijn vader grenst aan die van ons, dus opa en oma zijn ook dichtbij.
„Ik heb eigenlijk niet zo’n goed zicht op hoeveel we maandelijks kwijt zijn aan vaste lasten, en we vinden het belangrijk om goede producten te eten. Vlees halen we daarom bij de slager en vis bij de visboer. Dan krijg je toch vaak een betere kwaliteit dan in de supermarkt. En er komen best vaak mensen bij ons eten, dus maandelijks zijn we aardig wat aan boodschappen kwijt.
„Mijn man heeft daarbij nog een dure hobby, wijn. Een keer per jaar gaan we naar de Bourgogne om mooie wijnen in te slaan. Mijn man heeft in ons huis een wijnklimaatkamer gebouwd waar alles opgeslagen wordt. We hebben daar wijnen tussen de 8 en 80 euro, sommige moeten wel 20 jaar liggen. Ik heb er minder verstand van, maar pak graag af en toe een wijn uit de kast als we eters hebben. Ik mag alleen de wijnen die voorin liggen gebruiken; die achterin zijn speciaal. Dat is eerder wel eens misgegaan.”