Of zijn pogingen een rol te scoren in een grote actiefilm zijn geslaagd, dat wil de meervoudig kickbokskampioen niet zeggen – de finale van de documentaire wordt van tevoren ook niet aan de pers vertoond. De 32-jarige Rico Verhoeven wil het woord ‘realitysoap’ niet in de mond nemen: „Ik krijg al jaren de vraag: je bent zo druk, hoe doe je dat allemaal? Ik hoop dat ik veel mensen blij maak met dit kijkje achter de schermen.”
De documentaireserie Rico: Dream Big (te zien op Prime Video) biedt ook meer inzicht in de lange weg die Verhoeven aflegde om te komen waar hij nu is. Trainers, vrienden en familieleden vertellen openhartig over zijn jeugd en zijn tomeloze inzet. „Ik hou er zelf ook niet van om mensen in hokjes te stoppen”, stelt hij. „Ik ben meer dan alleen de man die in de boksring klappen uitdeelt. De wereld is mooier als mensen ook in andere situaties eens wat verder durven te kijken dan dat ene label.”
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2016/12/rico.jpg)
Verhoeven dacht de afgelopen jaren hard na hoe hij zijn carrière na het boksen wilde vervolgen. Al pronkt hij in de serie nog veelvuldig met zijn afgetrainde lijf, de topsporter merkt wel dat hij de dertig is gepasseerd. „Blessures dienen zich nét iets sneller aan, herstel duurt langer dan je gewend bent. En na een zwaar trainingskamp heb ik meer rust nodig dan zeven jaar geleden.”
Als ik elke keer had ingebonden als mensen mij vertelden dat ik iets niet zou kunnen of dat iets niet zou lukken, was ik niet gekomen waar ik nu ben
De droom om te gaan acteren zat al in zijn hoofd sinds hij als jochie de films van de Belgische vechtsporter Jean-Claude van Damme zag. Verhoeven is inmiddels zelfs bevriend met de ‘Muscles from Brussels’ en kreeg adviezen van hem: „Hij drukt me op het hart om alleen maar in projecten te stappen waar ik écht achter sta.” De kersverse acteur geeft wel prijs dat hij daadwerkelijk in Hollywood is geweest om zijn geluk te beproeven. „Als ik elke keer had ingebonden als mensen mij vertelden dat ik iets niet zou kunnen of dat iets niet zou lukken, was ik niet gekomen waar ik nu ben”, lacht de kickbokser. „Het klinkt heel flauw, maar er is maar één persoon die hoeft te geloven dat het mij gaat lukken, en dat ben ik zelf.”
Zelf houdt de Nederlander vooral van „meeslepende films”. „Mijn smaak reikt van The Equalizer tot The Pursuit of Happyness en van I am Legend tot Central Intelligence. Een onwaarschijnlijk plot is helemaal niet erg, zolang je je als kijker maar kan identificeren met de hoofdpersonages.” De Nederlander denkt dat de tijd in Hollywood rijp is voor een nieuwe generatie actiehelden. „Je had de lichting van Stallone en Schwarzenegger, die nu allebei in de zeventig zijn. Maar ook de sterren van de afgelopen decennia, zoals The Rock, zijn inmiddels rond de vijftig. Elke generatie heeft zijn eigen actiehelden nodig. En ik zou oprecht niet weten waarom ik dat niet zou kunnen zijn voor de tieners van nu.”