Drie albums met de vele André van Duinen

Nu deze week alom de 75ste verjaardag van André van Duin is gevierd, doet zich de prangende vraag voor hoeveel verschillende André van Duinen er eigenlijk bestaan. Op het album 75 Jaar Gewoon André zijn het er in elk geval drie: de zingende malloot, de charmezanger en de onbedaarlijke komiek. Ieder vullen ze één van de drie overvolle cd’s met bekend en soms vergeten repertoire. Op de eerste cd (‘de hits’) barst Van Duin los in het hoempa-genre – de idiotie die in ‘Er staat een paard in de gang’ een absoluut hoogtepunt heeft gevonden. Op de tweede (‘de liedjes’) staan lichtvoetige wijsjes als het bekoorlijke ‘Als de zon schijnt’. En de derde (‘sketches en malle gevallen’) biedt een ratjoetoe aan scènetjes die des te meer bewijzen hoe veelzijdig hij altijd is geweest.

Helaas ontbreekt zijn debuutsingle ‘Hé, hé, ik ben André’ uit 1965, waarin hij meteen een sympathiek zelfportret afleverde. Maar intussen werkt hij alweer aan iets nieuws: eigen vertalingen van Franse chansons. Dat wordt dus de volgende cd.