Recensie

Recensie Theater

In grimmig koningsdrama ‘Edward II’ heeft de liefde het laatste woord

Theater In zijn dynamische enscenering van het klassieke koningsdrama ‘Edward II’ focust regisseur Char Li Chung op allesverzengende liefde en haat. Fjodor Jozefzoon is in de hoofdrol een revelatie.

Fjodor Jozefzoon als Edward II in ‘Edward II – The gay king’ van Toneelgroep Oostpool.
Fjodor Jozefzoon als Edward II in ‘Edward II – The gay king’ van Toneelgroep Oostpool. Foto Bas de Brouwer

Ongeduldig laat Edward II (Fjodor Jozefzoon) zich kronen. Nu zijn tirannieke vader dood is en hij het voor het zeggen heeft, is het afgelopen met de oorlog en met de haat. Als eerste besluit laat hij zijn minnaar Gaveston terughalen uit de ballingschap die hem door zijn homofobe vader was opgelegd – tot ongenoegen van zijn vrouw Isabella en de nobelen Warwick en Mortimer, die schande spreken van de vrije liefde waaraan hun kersverse koning zich overgeeft.

In hun bewerking van het klassieke koningsdrama Edward II beginnen schrijver Jibbe Willems en regisseur Char Li Chung met een bevrijdende euforie. De jonge koning laat zich kirrend liefkozen door zijn geliefde, en danst even later op de tonen van ‘Born this way’ van Lady Gaga zijn jarenlange onderdrukking van zich af. Net als in zijn eerdere voorstellingen toont Chung zich een meester in het ensceneren van levenslustige uitbundigheid, wat je meteen voor het hoofdpersonage inneemt.

Lees ook het interview met Char Li Chung: ‘Theater is er om alternatieven te tonen’

Verpletterend

Helaas duurt het feestje niet lang: al na enkele scènes wordt de idylle tussen Edward en Gaveston ruw verstoord. Heel geleidelijk maakt de in eerste instantie kolderieke toon plaats voor een grimmig drama waarin haat tot nog meer haat leidt, en de pogingen tot de-escalatie van Isabella (een mooie, gelaagde rol van Sigrid ten Napel) door de mannen om haar heen worden weggewuifd.

Chung toont zich andermaal een uitstekende acteursregisseur. Matthijs IJgosse is tegelijkertijd hilarisch en ijzingwekkend als de haatdragende Mortimer, die om het minste of geringste zijn zwaard trekt en geen kans onbenut laat om zijn allesverzengende homohaat te laten gelden. En Jozefzoon is verpletterend in de hoofdrol: van lieve jongen transformeert hij naar een wraakzuchtige tiran, die alleen nog maar de wereld wil zien branden. Het prachtige slotbeeld komt daarom hard aan: na al dat bloedvergieten geeft Chung de liefde alsnog het laatste woord.