Deze pakketbezorger is altijd blij

Afgelopen zomer sloot ik vriendschap met mijn pakketbezorger. Lastig was dat niet, want het is de leukste pakketbezorger van Nederland. Hij is, zoals alle pakketbezorgers in coronatijd, chronisch overbelast en zwaar onderbetaald. Maar altijd vrolijk.

Zijn witte bestelbus zet hij op de hoek van de straat. En belt bij een stuk of zes huizen aan. Bewoners verschijnen in de deuropening. Ze zien niemand. Ze steken hun hoofd uit de deuropening, de pakketbezorger rent heen en weer met cadeaus, zijn vlechtjes dansend om zijn hoofd.

In de flats in zijn bezorggebied rent hij de trappen op. „Een pakketje voor u”, roept hij al vanaf beneden. Met ouderen en eenzame mensen maakt hij een praatje. Soms krijgt hij een blikje, of een paar euro, zegt hij. En altijd: „Een lach en mooie woorden.” Altijd? Nee, nou ja. Er zijn er ook die niet opendoen en dan later uit het raam grof schelden.

In de laatste week van het vorige jaar fiets ik op een avond naar Nieuwerkerk aan den IJssel. Ik ga wat met hem drinken. We spreken af in de flat van een vriend. Er is een derde vriend, die nog geen Nederlands spreekt. Hij is hier korter dan een jaar. Ze komen alle drie uit Soedan. De sfeer is vriendelijk. De muziek Afrikaans. Het bier is zoet. De verhalen zijn wrang.

Hun verhalen gaan over het leven in Soedan en de familie die alleen met hun geld kan overleven. Over reis naar Europa, de boottocht, die elf dagen duurde. De laatste vier dagen zonder eten of water. Er waren kinderen aan boord die het niet overleefden.

En toch ben je altijd goedgemutst.

Wat?

Vrolijk.

Zo ben ik, zei hij. Ik kan niet anders.

Gelukkig zijn is genetisch ingebakken. Al zijn het niet alléén je genen die bepalen hoe gelukkig je je voelt natuurlijk. Leuk werk, stabiele relatie, sociaal netwerk en gezond zijn helpen ook mee. Een omheinde villa, een luxe jacht, een exclusieve auto ook, maar kortdurend. Je bent er zo aan gewend en dan voel je je weer even gelukkig (of ongelukkig) als daarvoor. (Niet zelf bedacht, dit blijkt uit onderzoek).

Je hebt, godzijdank, ook zelf enige invloed op je geluksgevoel. Je kan best vaker een roze bril opzetten. Iedereen toegrijnzen. Zwaaien naar de buurvrouw. Nu. Juist nu in deze, eh, kuttijd. Dan voel je je beter en anderen ook.

Kijk, zegt de pakketbezorger en laat een filmpje van RTV Rijnmond zien. Wijkbewoners hebben geld ingezameld om hem te verrassen met een eindejaarsbonus, de regionale tv-zender kwam filmen. „We moeten altijd lachen om hem”, zegt de initiatiefneemster. „Hij is gewoon gezellig.”

Het was bijna 400 euro, zegt hij ontroerd. Zijn familie in Soedan zal het fijn vinden. Als je bijna niets hebt, maakt extra geld weer wél gelukkig.

Blijkt ook uit onderzoek.