Voorpret: een glaasje, een knabbel en slapen in de nachttrein

Als het eindelijk zover is, dan reist Maurits Wever naar Brussel om dáár op te stappen, ook al zou hij dat net zo goed veel dichter bij zijn woonplaats Leiden kunnen doen. Natúúrlijk, want dat is wat echte nachttreinliefhebbers doen, zal hij zeggen. De eerste rit, gepland voor de zomer, staat met dikke letters in de agenda. De comeback van de nachttrein naar Praag, beginnend in Brussel Zuid: 19.22 uur vertrekken, 10.24 uur de ochtend erna aankomen.

„Ik zie het reizen echt als onderdeel van de vakantie”, legt hij uit. „Ik heb bijvoorbeeld liever een trein die om 20 uur vertrekt dan om 23 uur, want dan heb je nog een paar wakkere uren meer in de trein, kun je nog even zitten met een glaasje en wat te knabbelen. Om vervolgens bij de grens in je bed te gaan liggen. Hetzelfde geldt voor de aankomst: ik stap liever ergens om 8 uur ’s ochtends uit dan om 6 uur, dan kun je nog rustig het landschap tot je laten komen als je wakker bent geworden.”

Wever (39), treinplanner bij de NS voor evenementen en rond werkzaamheden, is ervaren nachttreinreiziger. Hij zat eind vorig jaar nog in de eerste rit naar Zürich en was bij het debuut van de verbinding tussen Wenen en Parijs. De rit naar Praag heeft hij ook al vaker gemaakt, een prachtige reis vindt hij het. „Het laatste stuk, vanaf Dresden tot Praag, rijd je door het Elbedal en slinger je Tsjechië binnen, dat is een fantastisch mooi landschap.”

Het heeft wat weg van een rijdend dorp, zo’n nachttrein, zegt hij. „Je kruipt niet net als in een intercity weg in je telefoon of in een boek.” Tegenwoordig heeft hij het budget, en de leeftijd, om voor een privécoupé te gaan, maar die gedeelde coupés hebben ook nog steeds wel wat. „In oktober gingen mijn vriendin en ik met GreenCityTrip nog naar Praag en zaten we met twee mensen uit Nijmegen die dezelfde studie hadden gedaan als mijn vriendin. Dan heb je een heel gezellige avond met elkaar. Maar het kan erg verschillen.”

Voor de eerste nachtrit naar Praag zal hij niet zoveel moeite hoeven doen als normaal om een plekje te bemachtigen – een van de mensen van European Sleeper, het particuliere initiatief achter de trein, is een goede vriend, dus dat zal vast goedkomen. Bij die eerste rit moet je als liefhebber eigenlijk wel zijn, zegt Wever. „Het hoort bij de passie. Het is een beetje als uitkijken naar een film en er dan op de avond van de première bij willen zijn.”