Iedereen wordt gek van het kartonafval

U wist het misschien niet, maar we leven in De Kartonjaren. Was er voor de pandemie al een kwellend kartonprobleem, sinds het voorjaar van 2020 is de ellende in de openbare ruimte alleen maar toegenomen. Afvalcontainers kwamen vol te zitten door het zich in het duister lustig ontvouwende recycleproduct. En zelfs als ze niet vol zaten gingen de containers verborgen achter de vele, vaak reusachtige dozen die er lukraak waren achtergelaten.

Lees ook: Dozen, dozen en nóg meer dozen

Aanvankelijk was er, in ieder geval gedeeltelijk, sprake van overmacht: de gemeentelijke afvalcapaciteit werd een kleine twee jaar geleden compleet overvallen door de explosie aan online bestellingen en het bijbehorende kartonverbruik. Het aanzien van een met karton dichtgepropte gleuf – die gehate grimas – werd min of meer gemeengoed.

Stond je daar met je goede gedrag: met een stapel opeengedrukt karton onder je arm dat onderweg naar de container steeds op straat dreigde te glijden en daar nu evengoed belandde, want ja, met al dat tegen je aan gedrukte afval een volgende container opzoeken was te veel gevraagd.

De gemeentelijke vuilnisdienst is de Hugo de Jonge van het karton

Karton is net corona: als iedereen zich aan de regels hield zou het probleem nog wel te overzien zijn. Maar een minderheid heeft overal maling aan en gooit het verpakkingsmateriaal naast in plaats van in een container, of neemt niet eens de moeite om te zien of het erin zou passen. De meerderheid reageert verongelijkt op alle rommel en eist handhaving. Want de overheid is natuurlijk medeschuldig – die bakt er niets van. De gemeentelijke vuilnisdienst is de Hugo de Jonge van het karton, een prutser met ijdele teksten op amsterdam.nl die veel te ingewikkeld en fijnmazig zijn en uiteraard lang niet iedereen bereiken. Leuk, zo’n Afvalwijzer, maar wie léést dat nou?

Het duurde inderdaad verbijsterend lang voordat de beloofde extra papiercontainers er het afgelopen jaar kwamen. Noem het de tragiek van de Stopera: het trage en versnipperde reageren op het kartonprobleem kan iedereen met eigen ogen waarnemen. Het leek zo eenvoudig: de containers voor plastic – overbodig geworden sinds het mislukte experiment met de gescheiden inzameling – vervangen door papiercontainers. En nu dat dan eindelijk is gelukt, zijn er nóg meer nodig omdat we inmiddels nog meer pakketten laten bezorgen.

Om gek van te worden. En dat gebeurt dan ook, iedereen wordt er gek van. Over niets wordt zoveel geklaagd als over afval en volgens een recent rapport van de Rekenkamer Metropool Amsterdam is de afhandeling van de klachtentsunami „maar gedeeltelijk doeltreffend”. Zodra er op amsterdam.nl iets bekend wordt gemaakt over karton regent het woede en ergernis van burgers.

Ze willen sensoren op de containers, een hogere frequentie van vuilnisophaling, of in elk geval eindelijk eens antwoorden op hun vragen.

En inmiddels verlangt ‘Hugo de Jonge’ dat we het karton eerst in plakjes scheuren, maar vergeet dat velen daar de kracht voor missen. De immense afstand Stopera-burger in een notendop.

Benieuwd hoe het stadsbestuur het er in 2022 vanaf brengt. Enquêtes zijn onnodig, het karton is een simpele graadmeter.

Lees ook: Het lukt maar niet met het afval in Amsterdam: stank en stapels vuilniszakken