Christian Gyan: een typische cultheld van Rotterdam-Zuid

Feyenoord heeft vele culthelden gekend. Voetballers die niet per se goed waren, meer knuffeldier dan uitblinker. De deze week op 43-jarige leeftijd aan kanker overleden Christian Gyan was zo’n cultheld. Rotterdamse fans staan daarom uitgebreid stil bij het overlijden van de tot Nederlander genaturaliseerde Ghanees.

Zie hem bidden voor de gewonnen Uefacupfinale tegen Borussia Dortmund op 8 mei 2002. Twee dagen na de moord op Pim Fortuyn kolkte de Kuip als nooit tevoren. De zwaargelovige Gyan zocht en kreeg steun van bovenaf. Hij dankte zijn basisplaats aan een schorsing van de vaste rechtsback, Brett Emerton. Hij neutraliseerde de Duitse counters en speelde zo een belangrijke bijrol in het laatste grote internationale succes van Feyenoord.

Zijn veelbelovende maar treurig afgelopen leven werd in 2017 opgetekend door Feyenoord-watcher Michel van Egmond in de biografie King: De vele wederopstandingen van Chris Gyan. Zijn voetbalcarrière was in 1995 nog wel zo hoopgevend begonnen met de Ghanese wereldtitel op het WK onder 17.

93 wedstrijden

Hij speelde zich in de kijker en verdiende even later een profcontract bij Feyenoord, dat hem meteen uitleende aan Excelsior maar op voorspraak van de nieuwe trainer Leo Beenhakker in 1997 terughaalde naar Rotterdam-Zuid.

Gyan zou in de daaropvolgende tien seizoenen slechts 93 competitiewedstrijden spelen voor Feyenoord 1. Door blessures, maar vooral ook omdat hij niet goed genoeg was voor een basisplaats. In sportjargon: hij was een balafpakker zonder wapens.

Een ideale reserve voor een trainer, want nooit mokkend op de bank. In zijn laatste seizoen als Feyenoorder werd hij wederom aan Excelsior verhuurd, voordat hij een paar ongewisse buitenlandse avonturen zou aangaan.

In 2008 vertrok Gyan naar het Finse Turku. Na een mislukte tussenjaar bij Wrexham in Wales keerde hij terug naar Finland, dit keer rond de poolcirkel. Hij zou er door blessures geen minuut spelen – bij de noordelijke provincieclub Rovaniemi. In 2010 sloot hij zijn loopbaan af bij de Rotterdamse amateurs van Leonidas.

Na zijn actieve loopbaan ging het bergafwaarts met Gyan, bleek uit een interview met Feyenoord Magazine in 2011. Hij was platzak, ook omdat hij zijn salarissen en winstpremies grotendeels bleek te hebben weggegeven. De kleine Afrikaan werd dankzij een sponsor van Feyenoord vissjouwer in de Rotterdamse haven. Doordat hij last kreeg van epileptische aanvallen, moest hij daar al snel mee stoppen.

Om zijn financiële zorgen te verlichten, begon een groep Feyenoordsupporters een inzamelingsactie. En hij kreeg een trainersbaantje bij de Feyenoord Soccer Schools. Dezelfde fans beloofden zich ook over zijn familie te ontfermen, toen in november 2021 bekend werd dat Christian Gyan ongeneeslijk ziek was.

Ondanks zijn eeuwige glimlach, was het leven voor de diep gelovige voetballer Christian Gyan niet altijd vriendelijk. In Rotterdam groeide hij – mede door een gewonnen Europacupfinale – uit tot een favoriet van het Legioen.