Sisyphus als existentialistische musical

Hersentumor, nog negen maanden te gaan. In films zwijgen helden doorgaans over zo’n diagnose. Dramatische ontknoping verzekerd. Regisseur Boy Talma krijgt het te horen in Sisyphus at Work, net als de opname van zijn eerste film in tien jaar begint. Een alternatieve musical over Sisyphus, de Griekse held die de dood tartte en voor straf in de onderwereld eeuwig vruchteloos een steen tegen een berg op moest rollen.

In Sisyphus at Work stapelen de vege voortekens zich op. Talma droomt over een brandende, omgeslagen auto, dat hij naakt door een weiland rent. Tsjechovs jachtgeweer dient zich aan als hij met zijn vrouw Russische roulette speelt – is dat een toneelrevolver? De tuinman en de dood passeren, een koele MRI-scan.

Boy Talma ploetert voort met zijn musical terwijl vrouwen commentaar op zijn leven geven: echtgenote, minnares, dochter, stille aanbidster, een 13-jarig, bokkig meisje. Of is het fictie? Ze spelen vaak ook een dubbelrol in zijn musical over Sisyphus. Musicalscènes in fraaie toneeldecors doorkruisen Talma’s existentiële overpeinzingen, spoken uit zijn verleden: een verlaten dochter, een afwijzende vader. Is dit een loutering? Moet hij vechten tegen de dood of loslaten, die steen van de heuvel laten rollen?

In Sisyphus at Work voert Gieling ons een kreupelhout van hints en metaforen binnen, verwachtingen wekkend die hij dan wat koket niet inlost. Greep krijg je niet op zijn film, dat lijkt ook zeker niet de bedoeling. Zoiets geeft het een zeker intellectueel genoegen, esthetisch is alles ook tiptop verzorgd, met scherpe, theatraal belichte beelden die naadloos overvloeien in musicalscènes. Maar erg energiek is de film niet, het acteren is ongelijkmatig en raken doet deze meanderfilm je zelden. Het is ook nogal 20ste-eeuws, zo’n zelfonderzoek van een filmauteur via de vele vrouwen die als motten rond zijn vlam cirkelen. Toch houdt Sisyphus at Work door Gielings rake en soms ontroerende vondsten wel suspense: een orakelende koe in de nacht, een eindfeest waar iedereen wegsluipt tot de held alleen achterblijft. Zo eindigt het, de film en het leven.