Opeens ziek bij ProRail

Er vallen de laatste tijd steeds meer treinen uit, ook op belangrijke routes als tussen Utrecht en Arnhem en van en naar Amersfoort. Niet omdat er te veel bladeren op de rails liggen, zoals vroeger in herfstdagen nog weleens het geval was, of omdat de machinist zich verslapen heeft, wat iedereen kan overkomen, vooral op die herfstdagen, maar om een heel andere, zeer bijzondere reden: gebrek aan personeel.

ProRail erkende het vorige week zelf in een persbericht dat helaas de meeste kranten niet haalde. Men kampt daar al geruime tijd met een groot personeelstekort bij de verkeersleiding. „We hebben er ongeveer 750 nodig om de roosters op een goede manier rond te krijgen. Op dit moment zijn er zestig vacatures. Bij onderbezetting moet ProRail ervoor kiezen om minder treinen te laten rijden, omdat er onvoldoende collega’s zijn die de veiligheid bij normale drukte kunnen waarborgen.”

ProRail heeft voor de korte termijn een oproep gedaan aan recent gepensioneerde verkeersleiders om bij te springen. Nu maar hopen dat die in de tussentijd niet te veel last van staar of doofheid hebben gekregen om onze veiligheid voldoende te kunnen waarborgen.

ProRail waarschuwde ook dat de uitval vaak pas op het laatste moment blijkt, „bijvoorbeeld doordat een verkeersleider opeens ziek is geworden”.

Dus terwijl je als reiziger al een poosje staat te bevriezen te midden van andere kleumende passagiers op zo’n guur, door God verlaten perron, kan het gebeuren dat de NS laat omroepen: „De verkeersleider heeft verhoging, hij moet van de dokter binnen blijven, probeert u het morgen nog eens.”

Voor de langere termijn heeft ProRail het budget voor werving en selectie van verkeersleiders „verachtvoudigd”. Een voor de hand liggende vraag die in het persbericht niet gesteld, laat staan beantwoord wordt: waarom heeft ProRail dat budget niet veel eerder verhoogd, al was het maar drie- of viervoudig? Kan het zijn dat de ramen in het kantoor van de hoofddirectie te beslagen waren om een vooruitziende blik mogelijk te maken?

Maar misschien heb ik makkelijk praten en moet de hoofdredactie van deze krant u volgende week in een beschroomd persbericht het volgende laten weten.

„Wij zien ons genoodzaakt de krant niet meer dagelijks te laten verschijnen. Af en toe – wanneer precies kunnen wij niet met zekerheid voorspellen – zullen wij een dagje moeten overslaan. Dit omdat wij niet meer voldoende eindredacteuren hebben om de kwaliteit en waarheidsgetrouwheid van de kopij te kunnen waarborgen. De controle door eindredacteuren is bitter noodzakelijk omdat wij met twee grote problemen kampen: de jonge medewerkers hebben moeite met de spelling en de oude medewerkers, onder wie ook enkele niet nader te noemen columnisten, lijden aan toenemend geheugenverlies. Wij hebben daarom besloten een aantal nieuwe mensen in opleiding te nemen. Daartoe hebben wij ons budget verachtvoudigd, wat niet zonder gevolgen kan blijven voor de hoogte van het abonnementsgeld. Wij hopen u daarover spoedig uitgebreid te berichten op een van die dagen dat de krant wél zal verschijnen.”

Een onwaarschijnlijk scenario? Let dan even op Mark Rutte. Ik zie hem ertoe in staat om binnenkort te verklaren: „Iedereen om mij heen is ziek, zwak of eigenwijs, weet je wat, jongens? Ik doe het wel alleen.”