Grenzen van de VS gaan weer open: ‘Ik kan weer in haar armen zijn’

Vol verwachting kijkt Madaleine Hus uit de Amerikaanse staat New Jersey uit naar de komst van haar moeder vanuit Nederland. Komende zaterdag vliegt de 83-jarige vrouw uit Waalre naar de Verenigde Staten, voor haar eerste bezoek aan haar familie in 2,5 jaar. Ze zou in mei vorig jaar zijn gekomen om zes weken bij haar familie te zijn - maar dat ging niet door wegens corona. Haar jaarlijkse bezoeken zijn door de sluiting van de grenzen ernstig verstoord.

„Door de pandemie kwam alles stil te liggen en mocht ze helaas niet meer komen”, vertelt Hus, die in 1996 met haar gezin emigreerde. Dat viel haar moeder zwaar, zegt ze. „Ze is altijd sterk geweest, maar nu merkte ik aan haar dat het niet goed ging.” Hus, die een dubbele nationaliteit heeft, ging naar Nederland om haar moeder te bezoeken. Maar door de aanhoudende sluiting van de VS voor veel buitenlandse reizigers kon ze haar belofte niet nakomen om haar mee terug te nemen - met tranen bij het afscheid tot gevolg. „We begrijpen nu hoe het voelt als je jarenlang je familie moet missen”, zegt ze.

Deze maandag openen de VS voor het eerst sinds het begin van de pandemie hun grenzen voor gevaccineerde reizigers uit 33 landen , waaronder Nederland en alle andere Europese landen binnen de Schengen-zone. Bovendien gaan de landsgrenzen met Canada en Mexico, na een ongekende sluiting sinds maart 2020, weer open voor ‘niet-essentieel’ verkeer als toerisme en familiebezoek.

Reizigers naar de VS moeten beschikken over een bewijs van vaccinatie en een gezondheidsverklaring tekenen. Ook moeten passagiers die per vliegtuig aankomen bewijs kunnen tonen van een negatieve Covid-test die binnen 72 uur voor vertrek is afgenomen. Verder wordt inreizen als vanouds - al worden de eerste dagen lange rijen voorspeld bij de douane op Amerikaanse luchthavens en bij grensovergangen.

Pijnlijke scheiding

Voor internationale families en koppels maakt de heropening een einde aan een periode van pijnlijke scheiding. De versoepeling van de reisbeperkingen aan Amerikaanse zijde, die in september werd aangekondigd in navolging van de meeste bondgenoten van de VS, is met grote opluchting begroet. Velen staan te popelen om eindelijk weer naar Amerika te gaan - ook al kunnen ze in veel gevallen al enige tijd bij elkaar komen in andere landen, waaronder Nederland. „Het leven wordt weer beter”, zegt Hus, die ernaar uitkijkt om de familiereünie te vieren rond Thanksgiving, eind november.

Ook April Parkhill uit Lewiston, in de staat New York, is „super opgewonden” dat de grenzen weer opengaan, vertelt ze telefonisch. Ze woont vlakbij de grens met Canada, waar haar verloofde, Renil Amin, vandaan komt. Hij woont in Brampton in Ontario, anderhalf uur rijden verderop. Sinds 2016 zijn ze samen - maar door de sluiting van de grens in maart 2020 kwam er een abrupt einde aan hun wekelijkse bezoeken over en weer. Tot hun frustratie moesten ze hun bruiloft, die was gepland voor april 2020, herhaaldelijk uitstellen.

„Mentaal en emotioneel was dit het moeilijkste wat we ooit hebben doorgemaakt”, zegt Parkhill. „Eerst dacht iedereen dat het enkele maanden zou duren, dus we stelden onze bruiloft uit tot oktober 2020. Toen dat voorbij ging hebben we het uitgesteld tot oktober van dit jaar, maar het was nog steeds te onzeker en zijn familie had er niet bij kunnen zijn, dus we hebben opnieuw afgezegd.”

Steeds weer moesten we ons huwelijk uitstellen

April Parkhill verloofd met Canadees

Parkhill en Amin zagen elkaar voor het eerst weer in augustus van dit jaar, toen Canada zijn grenzen heropende. Later deze week rijdt hij naar de VS om vier dagen bij haar te zijn. „Ik ben erg blij dat ik weer de grens over kan rijden, want in anderhalf uur kan ik in haar armen zijn”, zegt Amin. Canadezen konden naar de VS blijven vliegen, wat Amin één keer heeft gedaan. Wegens omslachtigheid, kosten en eisen als twee weken quarantaine was dat onwerkbaar.

Lees ook: Per vliegtuig naar je man die een paar kilometer verderop woont

Toch laat de lange gedwongen scheiding een bittere nasmaak achter, zegt Amin. „We stonden op het punt om de rest van ons leven samen door te brengen, maar in plaats daarvan konden we elkaar zeventien maanden niet in persoon zien”, vertelt hij emotioneel. „Het was hartverscheurend, een van de moeilijkste tijden uit mijn leven.” Het paar is nog voorzichtig met nieuwe huwelijksplannen.

‘Love Is Not Tourism’

Parkhill en Amin zochten steun bij groepen van grensoverschrijdende families en stellen op sociale media, zoals ‘Let Us Reunite’, ‘Families Are Essential’ en ‘Love Is Not Tourism’. Daaruit bleek dat vele duizenden mensen in hetzelfde schuitje zaten. Dat bood troost - maar lobbypogingen om de grenzen te heropenen of uitzonderingen te bedingen hadden weinig resultaat.

Ook voor Ronald Vlas uit Arnhem en zijn Amerikaanse vrouw Cara Heberling-Vlas uit Washington was de lange duur van de reisbeperkingen een uitdaging. Ze ontmoetten elkaar ruim tien jaar geleden bij een online groep voor veganisten en hebben sinds 2019 een relatie. „Het vervelendste was dat je iedere keer je doel moest bijstellen”, vertelt Vlas. „Je hoopt op verbetering en die komt alsmaar niet.” Het paar hield dagelijks contact via internet, keek samen Netflix-films en kookte tegelijk maaltijden met Skype aan. „Maar dat is niet hetzelfde als bij elkaar zijn.”

Afgelopen zomer kon zij naar Nederland komen en besloot het paar te trouwen. De kleine ceremonie vond vorige maand plaats in het Canadese Niagara Falls, waar beiden naar toe konden. Nu ook de VS weer opengaan, heeft Vlas zijn ticket geboekt: op 18 december vliegt hij voor twee weken naar Washington, „om samen kerst te vieren met haar familie.” Daarna wil hij het proces in gang zetten om naar Amerika te emigreren.

Toch blijft ook hij voorzichtig. „Ik durf er nog niet op te vertrouwen dat het nu echt over is”, zegt hij. „Als besmettingscijfers weer omhoog gaan, zou het me niet verbazen al s de grenzen weer worden gesloten. We durven niet te gek veel plannen te maken voor activiteiten. Maar we kunnen in ieder geval samen zijn en het samen gezellig hebben.”