Als de hoofddoek afgaat ontwaakt Diawara de danseres

De felrode gitaar om haar schouders, de haren in een rode doek gewikkeld, een lange rok met een blauw en rood patroon. Maar de vier mannen van haar band zijn in onopvallende witte overhemden gestoken, alsof haar stem niet als vanzelf alle aandacht afdwingt. Als Fatoumata Diawara het podium opkomt, staat er een vrouw die iets te vertellen heeft.

De stem van de Malinese zangeres kan zalvend zijn, maar dan geeft de kartelklank van achterin haar keel een onweerstaanbare extra laag mee. Sinds haar overweldigende debuut als singer/songwriter met het album Fatouin 2011 heeft ze meer liefde voor de subtiele Afrikaanse rockgitaar ontwikkeld. Ze soleert graag en expressief en haar gitarist vult aan met vingeracrobatiek op de hals.

Lees ook dit interview: Zij is één van Afrika’s belangrijkste zangstemmen

Toch is de toon van de avond aanvankelijk kalm, ze neemt de tijd voor toelichtingen op haar songs over de Afrikaanse vrouw en mensenrechten. Bij een gebrek aan achtergrondzangers heeft ze een deel van de zang onder de knop zitten, waardoor iets van de dynamiek verloren gaat.

Twee jaar geleden stond ze ook in deze Grote Zaal van TivoliVredenburg om festival Le Guess Who? af te sluiten. Hoewel ze nieuw materiaal heeft, met onder anderen Lauryn Hill, speelt ze min of meer dezelfde set met daarin ook haar cover van ‘Sinnerman’ van Nina Simone. Het is tijdens dat nummer dat ze haar hoofddoek doelbewust los danst. Het teken dat de danseres in Diawara ontwaakt.

De kartelklank van achterin haar keel geeft haar stem een onweerstaanbare extra laag

Als de band versnelt, wapperen haar lange vlechten vol kaurischelpen over het podium. Ze schopt, ze springt, ze draait, ze draait, ze draait.

Diawara eindigt ‘Sinnerman’ met het internationale symbool van kracht en verzet: een zelfverzekerde vuist omhoog. Vanaf dat moment krijgt het concert steeds meer het karakter van een festivalset. Op haar hit ‘Sowa’ speelt ze snerpende rocksolo’s en kan ze de zaal laten doen wat ze wil, van collectieve danspassen tot hurken en springen. Het lijkt alsof ze het spelen evenveel heeft gemist als haar publiek, waarvan het zittende deel de bankjes deze avond vanaf het begin als een last ervaart.