De wijsheid in het voetbal

Niemand heeft verstand van voetbal – we doen alleen maar alsof. Ik heb er bijna een heel leven over gedaan om tot dit onthutsende inzicht te komen, maar beter laat dan nooit.

Neem die gedenkwaardige wedstrijd van Ajax tegen Borussia Dortmund. Hoeveel zogenaamde kenners hadden tevoren vermoed dat Ajax met zoveel kwaliteitsverschil en zulke cijfers (4-0) zou winnen? Niemand.

Zelf had ik als toeschouwer weinig zin in die wedstrijd omdat ik een kansloze nederlaag voorvoelde. Ik had Ajax de afgelopen weken zien stuntelen tegen middelmatige ploegen als FC Utrecht en Heerenveen, teams die nog niet in de schaduw kunnen staan van Borussia, een fris, sterk elftal met een spits van wereldklasse.

Met zo’n spits gaat Borussia zeker tweemaal scoren tegen een verdedigend grillig Ajax, voorspelde ik. Misschien had ik nog wel gelijk gekregen als Haaland van Borussia kort voor rust zou hebben gescoord; hij kreeg er een uitgelezen kans voor. Uit het recente verleden weten we hoe gemakkelijk Ajax, dat altijd wil blijven aanvallen, een royale voorsprong kan verspelen. In dat opzicht heb ik destijds een klein Ajax-trauma opgelopen.

Maar nu probeer ik toch weer smoezen te verzinnen om mijn gebrek aan voetbalverstand te maskeren. Waarom hield ik geen rekening met de fraaie overwinningen van Ajax in de Nederlandse competitie en op Sporting Portugal en Besiktas?

Vanuit de verte bezag ik de laatste jaren de langdurige vetes tussen bekende voetbalcommentatoren. Johan Derksen en René van der Gijp bij Veronica Inside tegen Henk Spaan van Het Parool. De eerste twee kraakten Edson Alvarez al meteen af na zijn komst op het middenveld van Ajax. Kon er niets van, geen creativiteit et cetera. Spaan hield vol dat Alvarez een onmisbare ‘breker’ was – en hij kreeg volkomen gelijk.

Daar staat tegenover dat Spaan misprijzend over Steven Berghuis heeft geschreven, een speler die nu zelfs international Davy Klaassen uit het team van Ajax heeft verdrongen. Wesley Sneijder en Rafael van der Vaart – nu commentators, vroeger begaafde middenvelders – praten over Berghuis als over een waardige opvolger.

Zegt de mening van een beroemde oud-voetballer dan alles? Nee. Marco van Basten vond de lof voor Antony zwaar overdreven en bekritiseerde – evenals Wim Kieft – Sébastien Haller. En, nog erger: ik was het met hen eens. Maar wie behoorden tot de uitblinkers tegen Borussia? Wie bereikte het Braziliaanse elftal?

Niemand heeft dus verstand van voetbal. Soms heeft de een gelijk, soms de ander, maar niemand heeft de voetbalwijsheid in pacht.

En Erik ten Hag dan? Moeten we voor hem geen uitzondering maken? Hij kocht met steun van de directie een groot aantal van al die spelers met wie hij steeds opvallend veel succes heeft. Ten Hag is als coach bezig aan een carrière van internationale allure. Hoewel hij voortdurend werd weggehoond in Veronica Inside en De Telegraaf, liet hij zich niet van de wijs brengen. Ja, hij zou een uitzondering kunnen zijn, jammer alleen dat hij Noa Lang liet gaan en Sean Klaiber kocht en… nou ja.

N.B.: in mijn vorige column schreef ik dat Amsterdam vooropliep in het verbieden van consumentenvuurwerk. Rotterdam was echter nog iets eerder. Hopelijk een troost voor de Feyenoord-fans die moeite hadden met mijn lof voor Ajax.