De orgasmekloof is nog niet gedicht, zo blijkt. Al zijn er uiteraard mannen die wél hun best doen

Dankzij de vele mails die binnen blijven komen over de kwestie ‘Waarom zijn er nog steeds mannen die geen of weinig moeite willen doen – of is het kunnen – om hun lief te bevredigen?’ gaan we er nog even mee verder: de orgasmekloof is, zo blijkt uit de reacties, nog lang niet gedicht.

Uiteraard zijn er mannen die wél hun best doen, en een aantal van hen meldde zich bij ons, meestal met een uitgebreide beschrijving van de eigen orale vaardigheden en de (uitstekende) resultaten daarvan („Soms is het vermoeiend, dat wel.”).

E*, een vrouw van veertig, wijst erop dat het gebrek aan inspanning bij mannen niet alleen onwil of onwetendheid is: „Als een man is klaargekomen, gaat hij knock-out. Zo is de natuur nu eenmaal. Mooi verhaal hierover in de Bijbel: de vrouw Jaël gaat naar bed met vijand Sisera. Na de daad valt hij als een blok in slaap en boort zij een tentharing door zijn slapen. Vijand overwonnen.”

D* (62) schreef ons over een relatie die ze als jong meisje had met een „gevoelvol kunstenaar”. „Nadat hij in zijn eentje was klaargekomen, sprak hij, zonder verder nog enige actie te ondernemen de onsterfelijke woorden: jij hebt lekker nog!”

In een van de vorige afleveringen opperde een man dat mannen die zijn opgevoed door feministische moeders meer aandacht voor hun vrouwelijke bedpartners zouden hebben. Een man van bijna zestig*, opgevoed door een „vrij feministische moeder en een structureel in de opvoeding afwezige vader” beaamt dit. „Ik heb duidelijk de boodschap meekregen dat ‘mannen maar één ding willen’ en impliciet dus dat ik niet zo’n man moest worden. Daarnaast werd het belangrijk gevonden dat ik mijn aandeel had in het huishouden en leerde koken.” Dat heeft ervoor gezorgd dat hij, zo schreef hij, „een feminiene zorgman” is geworden. „En dat merk ik ook in bed. Ik ben zo gericht op het genot van de ander, dat ik niet voor mezelf durf te kiezen en ‘er lekker voor ga’. Dat moet toch ook kunnen? Ik heb meegemaakt dat een partner drie keer klaarkwam en ik niet één keer.” Maar ook voor vrouwen is ‘lief, zorgzaam en invoelend’ niet altijd een pre, weet hij. „Dan gebeurt er op een gegeven moment niks meer in bed.”

Geduld en goede techniek

J*, net zestig, heeft sinds haar scheiding, een paar jaar geleden, met een flink aantal mannen het bed gedeeld. „Op één na waren alle heren gebrand op mijn orgasme: ik moest en ik zou klaarkomen voordat ze er zelf aan begonnen. Allemaal toonden ze groot geduld en vaak ook goede techniek. Hun vastberadenheid verminderde niet toen ik ze vertelde dat klaarkomen de eerste keren met een nieuwe partner niet zo belangrijk voor me is en ook vrij onmogelijk – dat kan ik pas als ik iemand beter ken en meer vertrouw. Ik vond hun goedbedoelde gezwoeg eerlijk gezegd nogal vermoeiend en heb met grote regelmaat gedaan of ik klaarkwam om er vanaf te zijn.”

W* (45) voelt zich soms bezwaard vanwege het feit dat ze langdurig „orale diensten” nodig heeft om klaar te komen. „En dat gevoel zit een orgasme ook weer in de weg.”

Tot slot een opmerking van L*: „Mij valt op dat over dit onderwerp alleen hetero’s aan het woord komen. Is dat met een bepaalde reden of komt er nog een stuk over het orgasme in vrouw-vrouwrelaties?” Homoseksuele vrouwen, laat van je horen.

* Naam op verzoek weggelaten, maar bekend bij de redactie.