Meeslepende tango’s door Rowland en Nisinman

Dankzij Astor Piazzolla ontgroeide de tango de kroegen in Buenos Aires en deed zijn intrede in de concertzaal. Het genre kreeg ook veel klassieke musici in zijn greep. Violist Daniel Rowland is één van hen, sinds hij twaalf jaar terug bandoneonist Marcelo Nisinman hoorde. Ze raakten bevriend en verzamelden gestaag een ensemble geestverwanten met wie ze het album Extasis opnamen. Nisinman is een bijzonder figuur. Piazzolla en zijn kwintet repeteerden regelmatig in het huis van zijn ouders. De componist zette de jongen dan altijd vlak achter hem, zodat hij kon zien dat de oude Piazzolla niet altijd deed wat er in zijn eigen partituur stond. Op Extasis staan Piazzolla’s stukken naast Nisinmans tango’s die ruiger van toon zijn, waaronder één die is opgedragen aan Rowland. Klassieke invloeden komen bij beide componisten terug. De vertolkingen zijn gloedvol, meeslepend en rauw. Een muzikale wereld waarin je als luisteraar kunt verdwijnen.