‘Till Death’: bloederig kat-en-muisspel in de sneeuw

Het was Emma direct duidelijk dat het romantische weekend in de sneeuw met haar agressieve echtgenoot geen feest zou worden. Maar dat ze vastgetekend aan een lijk moet proberen te ontsnappen aan huurmoordenaars, dat zag zelfs de emotioneel gedeukte screamqueen niet aankomen.

De onderhoudende horrorthriller Till Death markeert de rentree van Megan Fox op het Nederlandse bioscoopdoek. Een flitscarrière leek tien jaar geleden gegarandeerd na twee domme maar succesvolle Transformers-films. Maar dat ze haar regisseur Michael Bay in een interview met Hitler vergeleek, viel erg slecht. De actrice leek lange tijd veroordeeld tot tv-werk.

Till Death is geen film die Oscars zal winnen of de wereld zal veranderen. Maar regisseur S.K. Dale weet de spanning vakkundig op te bouwen. Hij benadert het bloedige kat-en-muisspel op één locatie als een feuilleton vol kleine cliffhangers waar de heldin zich op onwaarschijnlijke wijze elke keer uit weet te redden. Dat Fox met horror prima uit de voeten kan, bewees ze al in culthit Jennifer’s Body. Het bloed dat steeds hevig vloeit en de compacte lengte van 80 minuten voorkomen dat de hiaten in het plot en de logistieke goofs (waarom blijft de make-up van Fox steeds zo netjes op haar gezicht zitten?) daadwerkelijk gaan afleiden.