Vijf ballen

Bij de deeltijdopleiding journalistiek in Tilburg was het 25 jaar geleden gehate oefenstof. Omdat ze er daar van uitgingen dat de meesten van ons het hooguit tot eindredacteur zouden schoppen, deelde de docent taalbeheersing kopietjes uit van artikelen en columns waar in zijn ogen iets mis mee was. Dat kon een taalfout zijn, een tangconstructie of gewoon onbegrijpelijk Nederlands. Ik denk daar nog weleens aan als ik word gebeld door een eindredacteur van NRC. Ik vind ze allemaal heel precies. Ze bellen trouw, ook bij de kleinste ingrepen. Alles om de krant beter te maken!

De vriendin schrijft stukjes voor de concurrent, ik vind het altijd leuk om haar met die krant om de oren te slaan als ik weer eens een fout in de Volkskrant heb gevonden. Gelukkig hebben we sinds kort Frida van Roosmalen (0), waardoor ik de NRC van woensdag net op tijd kon verstoppen. Anders had ze me met die krant dood kunnen slaan. Het gaat om het stuk ‘Zaïre Krieger vertaalt Gormans gedicht subliem en subtiel’ van gastrecensent Quinsy Gario. Onder zijn naam stond dat hij lid is van Poetry Circle Nowhere en dat hij tien jaar geleden finalist was bij het Nationale Poetry Slam Kampioenschap. Zijn taalgevoel uitgelegd. Ze hadden de padvinder zoveel medailles opgespeld, dat hij vanuit de verte een beetje op een generaal lijkt.

Vijf ballen! Dat was het enige wat ik van de recensie begreep, want Quinsy Gario kan niet schrijven. Geen woord op de juiste plaats, zinnen waar geen touw aan vast te knopen is.

‘Het magistrale aan de vertaling van Krieger is ook de subtiele omgang met het Amerikaanse jingoïsme waar Gormans gedicht doordrenkt van is en bij vlagen ook kritiek op levert.’

Kan iemand het uitleggen?

Ik snapte er geen bal van. Huh, hoe kan dit er nou doorheen geglipt zijn, dacht ik voor de vorm, want eigenlijk begreep ik het wel. Als ik op de eindredactie van NRC had gewerkt, had ik deze hete aardappel ook van me weggeschoven.

„Sorry, ik ben niet bevoegd, ik heb niet de juiste achtergrond om deze lyriek helemaal te bevatten.”

Ik denk dat de vraag ‘Wie belt Quinsy om over deze onbegrijpelijke zinnen te praten’ niet eens gesteld is, omdat iedereen wel besefte dat geen enkele eindredacteur volgens Quinsy Gario geschikt is om hem te beleren over deze belangrijke vijfballenliteratuur. Er zijn er die voor minder een levenslange fatwa van hem aan de broek hebben gekregen, laat staan dat je hem belt of mailt met suggesties voor wat ingrepen.

De vijfballenlyriek is zonder wijzigingen geplaatst. Ik heb de neiging om de vertaling van het boek te kopen vooralsnog weten te onderdrukken.