Op Ibiza lijkt corona niet meer te bestaan

Vijf mannen staan voor de incheckbalie naar Ibiza. Ze hebben plastic bloemenslingers om hun nek, de zonnebrillen zitten stevig bovenop hun hoofd en hun mondkapjes hebben de opdruk van volle, getuite lippen. Geen misverstand hier: zij gaan féésten.

Feesten? Nederland kleurt sinds twee dagen donkerrood op de internationale coronakaart – gevaarlijk gebied. Willen de Spanjaarden de mannen wel ontvangen? Ibiza zelf is al oranje: alleen noodzakelijke reizen. Voelt feesten dan niet ongemakkelijk?

Op de vlucht naar het Witte Eiland is van ongemak niets te merken. De sfeer is opgetogen. Er is getest, er zijn QR-codes geupload, in de mensen heerst welbehagen. Er wordt gesnoefd over de omvangrijke gezondheidsverklaring die je voor vertrek moet invullen: wie het vaker doet, kan het in twintig minuten!

„Ik zou enorm balen als deze vakantie niet door zou zijn gegaan”, zegt Naomy Burghouts (27) donderdagavond tegen middernacht. Vorig jaar moest ze haar vakantie op het laatste moment schrappen. „En ik had voor deze zomer een kaartje voor een festival dat ook werd afgelast.”

Lees ook: Reizen naar een ‘oranje’ land wordt steeds makkelijker

Ze zit op een terras op een vol plein in Ibiza-stad met haar vriendin Charlene Ipsen (28). Naomy werkt in de zorg, op de oncologieafdeling van het UMC in Utrecht. Ze is net afgestudeerd als verpleegkundige.

„Na bijna twee jaar heb je dit nodig om weer op te laden”, zegt Charlene, die een eigen salon heeft voor onder meer wimperextentions in Hoofddorp.

Flaneren zonder mondkapje

Het is rustiger dan voor de corona-crisis in Ibiza-stad. Maar de terrassen zijn goed gevuld. Wie er langs loopt hoort naast Spaans ook Frans, Duits, Engels en Nederlands. Op de boulevard wordt mét en zonder mondkapje geflaneerd.

De nachtclubs zijn dicht, de cafés sluiten om een uur ’s nachts, in winkels en hotels moeten de mondkapjes op. Het maakt Naomy en Charlene niet heel veel uit. Op het strand een drankje doen, is ook heel lekker, zegt Charlene.

Naomy: „Als je daar zit, denk je: bestaat corona eigenlijk wel?”

Charlene: „We zijn het eiland gaan ontdekken. Er zijn prachtige baaitjes, met barretjes waar je lekkere cocktails kunt drinken.”

Vooral de jongeren die de hele nacht willen zuipen blijven nu weg, zeggen de eilandbewoners. Er zijn minder toeristen, en het zijn ándere toeristen. Meer gezinnen en stellen. Ze zijn er niet rouwig om dat die feestvierders wegblijven, want die veroorzaken niet zelden ellende en geven weinig uit in restaurants. „Ze kopen voor vijf euro een kebab”, zegt een restauranteigenaar. „Er zijn nu wel illegale rooftopparty’s en feestjes in villa’s en appartementen, maar de politie controleert streng.”

Als je het leuk wilt hebben, moet je zelf de slingers ophangen

Richard (53) Rotterdam

Gisteren nog, vertellen Laurens Michielsen (17) en Christiaan Pleijsir (bijna 18), viel de politie een appartement binnen bij hun in de buurt . Ze zitten hier een week, met nog drie vrienden. Laurens aarzelde over de reis, maar vooral omdat hij nog niet volledig gevaccineerd is. „Twee weken in quarantaine op Ibiza leek me niets. Bovendien, ik moet op tijd terug zijn, want ik begin met een studie.”

Christiaan: „En als de anderen dan negatief testen, kunnen die wel naar huis. Dan zit je hier in je eentje.”

Ze overwegen terug te vliegen via Brussel. Laurens: „Als je naar België vliegt, dan hoef je pas daar te testen. Vlieg je op Nederland, dan heb je vooraf een negatieve test nodig.”

Ook Naomy en Charlene moeten niet denken aan quarantaine op Ibiza. Charlene: „Of dat ineens alles op slot gaat en je niet meer weg kan. Maar ik denk dat Nederlandse overheid er dan alles aan zou doen om ons terug te halen.”

Vastzitten

Voor de meeste toeristen geldt: áls ze al aarzelden over de reis, dan was het vanwege het gevaar dat ze vast zouden kunnen komen te zitten. Niet omdat ze van rood naar oranje gebied reizen, met alle besmettingsgevaar van dien. Richard (53): „Je kan geen reisverzekering afsluiten, daar heb ik wel even naar gekeken.” Hij en zijn vrouw Anita (55) uit Rotterdam – ze willen niet met hun achternaam in de krant – gingen toch.

„We zijn niet zo bangig”, zegt Anita, terwijl ze van het strand naar het hotel lopen. Richard: „We hebben beiden twee prikken en we zijn twee jaar niet op vakantie geweest. We zijn wel een beetje klaar met corona.”

Lees ook dit essay van Robbert Vuijsje: Waarom ik ook dit jaar níét naar Ibiza ga

Ze zijn voor de derde keer op Ibiza en vinden het wel een tikje saaier dan anders, omdat er geen feesten zijn. Richard: „We gaan altijd wel een paar keer naar een club.”

Anita: „Ja, even een uitlaatklep.”

Richard: „Als je het leuk wil hebben, moet je zelf de slingers ophangen.”

Positief getest

Er wandelt een vriendengroep uit Nederland over de boulevard, zorgvuldig op zoek naar een „rustig stukje strand”. Ze zouden met z’n dertienen gaan, maar vier moesten er achter blijven omdat ze positief testten. De negen die wel konden gaan – tussen de 25 en 32 jaar – zijn voorzichtig. Ze nemen corona heel serieus, zeggen ze. Een van hen: „Het is niet zo dat we schijt hebben, het is een heel overwogen keuze om te gaan.” Een ander: „We hebben uitgebreid met elkaar besproken of het verantwoord kon. Iedereen is getest. En we gaan alleen op een terras of op het strand zitten als dat op afstand van anderen kan.”

En feesten? Gaan ze niet feesten?

„We hebben een villa gehuurd. We feesten in onze eigen bubbel.”